Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Władysław Krupka, Jerzy Wróblewski
‹Kapitan Żbik #51: Nieodebrany telegram›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKapitan Żbik #51: Nieodebrany telegram
Scenariusz
Data wydania1982
RysunkiJerzy Wróblewski
Wydawca Sport i Turystyka
CyklKapitan Żbik
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Kapitan Żbik: Romantyczne tête-à-tête i wargi, które mogą cię zdradzić
[Władysław Krupka, Jerzy Wróblewski „Kapitan Żbik #51: Nieodebrany telegram” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Wydany krótko po wprowadzeniu stanu wojennego zeszyt „St. Marie wychodzi w morze…”, otwierający kolejną (tym razem czteroczęściową) miniserię przygód majora Żbika, nie należał do szczególnie interesujących. Tym trudniejszy może być do wyobrażenia fakt, że jego bezpośrednia kontynuacja – „Nie odebrany telegram” (sic!) – wypada pod względem atrakcyjności fabuły jeszcze gorzej.

Sebastian Chosiński

Kapitan Żbik: Romantyczne tête-à-tête i wargi, które mogą cię zdradzić
[Władysław Krupka, Jerzy Wróblewski „Kapitan Żbik #51: Nieodebrany telegram” - recenzja]

Wydany krótko po wprowadzeniu stanu wojennego zeszyt „St. Marie wychodzi w morze…”, otwierający kolejną (tym razem czteroczęściową) miniserię przygód majora Żbika, nie należał do szczególnie interesujących. Tym trudniejszy może być do wyobrażenia fakt, że jego bezpośrednia kontynuacja – „Nie odebrany telegram” (sic!) – wypada pod względem atrakcyjności fabuły jeszcze gorzej.

Władysław Krupka, Jerzy Wróblewski
‹Kapitan Żbik #51: Nieodebrany telegram›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKapitan Żbik #51: Nieodebrany telegram
Scenariusz
Data wydania1982
RysunkiJerzy Wróblewski
Wydawca Sport i Turystyka
CyklKapitan Żbik
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W „St. Marie wychodzi w morze…” (1982) nie działo się zbyt wiele. Fabułę całego zeszytu można by streścić w zasadzie jednym zdaniem: po zaginięciu w Gdyni marynarza z niemieckiego statku „St. Marie” Milicja Obywatelska wszczyna dochodzenie, które donikąd nie prowadzi. Drugim zdaniem da się natomiast streścić fabułę kolejnej (z czterech) części minicyklu: MO poszukuje Hansa Jurgena, ale nadal nie przynosi to żadnych wymiernych skutków. O podobnej sprawie pewnie wcale nie pisalibyśmy, gdyby nie fakt, że śledztwo prowadzi – dodajmy, że w zatrważająco wolnym, wręcz ślimaczym tempie – major Żbik. Żeby uniemożliwić mu w miarę szybkie dotarcie do prawdy, scenarzysta Władysław Krupka co rusz wprowadza nowe wątki, niektóre z nich nawet niespecjalnie wiążą się z Jurgenem. Ale na przykład – jak chociażby dwudniowe tête-à-tête z Krystyną (Danutą), piękną panią kustosz z muzeum w Waśniewicach (Waśnicach) – mówią co nieco o samym Żbiku. Problem w tym, że tak pogłębiony motyw relacji damsko-męskich pojawił się w tej serii dopiero pierwszy raz – w pięćdziesiątym pierwszym odcinku!
W poprzednim zeszycie Żbik zahaczył o Waśniewice, jadąc na Wybrzeże; niezobowiązująco umówił się z Krystyną na spotkanie w Gdyni. I teraz właśnie do niego dochodzi. Historyczka przyjeżdża do Trójmiasta, major czeka na nią na dworcu, następnie odwozi ją do hotelu, a po południu zaprasza na obiad. W tym czasie oboje nie szczędzą sobie miłych słów. Tak się dają ponieść nastrojowi, że wybierają się nawet na spacer nad morze, aby podziwiać zachód słońca. Całkiem możliwe, że czytelnicy przecierali oczy ze zdumienia, patrząc, co wyprawia ich ulubiony milicyjny bohater – takim przecież nigdy wcześniej go nie widzieli. Z komiksu wynika, że Krystyna spędziła w Gdyni dwa dni. Niestety, nie dowiadujemy się nic więcej na temat tego, co robiła w tym czasie (nie wiemy nawet, dokąd para udała się po zachodzie słońca) – Krupka postanowił bowiem nad niebezpiecznymi obyczajowo relacjami przejść do porządku dziennego i na kolejnej planszy relacjonuje już wydarzenia, jakie miały miejsce po wyjeździe kobiety. Choć trafniej byłoby chyba stwierdzić: nie „relacjonuje”, a „cedzi”.
W końcu jednak przychodzi moment, kiedy pojawiają się nowe tropy. Przede wszystkim na terenie jednego z oddziałów Zakładów Budowy Maszyn w Gdyni w skrzyni na śmieci sprzątaczka znajduje portfel i dokumenty należące do zaginionego niemieckiego marynarza. W portfelu natomiast znajduje się zdjęcie młodej kobiety, ślicznej blondynki. Gdy rozmowy z pracownikami nie przynoszą odpowiedzi na pytanie, jak rzeczy te trafiły na teren zakładu, Żbik stawia wszystko na odnalezienie nieznajomej. Do bydgoskiego fotografa, którego pieczątka widnieje na odwrocie, wysyła sierżanta Zaryckiego, zarządza też wydrukowanie zdjęcia w prasie i wyemitowanie w telewizji. Dzięki temu wkrótce udaje się ustalić personalia; pojawia się też ciekawy wątek pobytu kobiety z tajemniczym mężczyzną w motelu w Lulowie. Na pozór w komiksie dzieje się całkiem sporo, Żbik niemal przez cały czas jest w ruchu – jeździ to tu, to tam, lecz niewiele z tego wynika. Działania milicji przypominają trochę psa, który przez cały czas goni własny ogon.
Najistotniejsza dla rozwoju akcji informacja pojawia się dopiero w… przedostatnim kadrze. Można ją potraktować jako klasyczny cliffhanger, tyle że sposób, w jaki został on wprowadzony bardziej przypomina zastosowanie Eurypidesowego patentu Deus ex machina. Ale czegóż oczekiwać od zeszytu, w którym nawet tytuł zapisany został w niepoprawnej formie?… Przejdźmy teraz do „bonusów”. Otwierający album list Żbika do czytelników to kolejny „suchar”. Tym razem major odpowiada na pytania dotyczące działalności Młodzieżowej Służby Ruchu (tak, było coś takiego w latach 60. i 70. XX wieku). Zazwyczaj tworzą ją harcerze, ale jeśli zbierze się jakaś nieformalna grupka dziewcząt i chłopców, też mogą założyć lokalny oddział MSR; potrzebują tylko opiekuna. Kto może się nim stać? Żbik (słowami Krupki) wymienia: „funkcjonariusz Wydziału Ruchu Drogowego MO, społeczny inspektor ORMO do spraw ruchu drogowego, społeczny inspektor Polskiego Związku Motorowego, przedstawiciel Ligi Obrony Kraju lub Państwowego Zakładu Ubezpieczeń”. Ciekawe, prawda?
To pytanie kierujemy natomiast głównie do dzisiejszych pięćdziesięciolatków: Wyobrażacie sobie nastolatków, którzy w stanie wojennym odwiedzają komendę MO albo siedzibę ORMO i debatują z przedstawicielami władzy ludowej na temat stworzenia w miasteczku komórki MSR? Twórcy Żbika, jak widać, sobie takie cuda wyobrażali. List otworzył komiks, a co go zamykało? Między innymi kolejna – tym razem dwunasta – prowadzona przez doktora Krzysztofa Kondratowicza lekcja samoobrony. Powróciła też, nieobecna w poprzednim zeszycie rubryka „Za ofiarność i odwagę”. Nie można jednak pozbyć się wrażenia, że została zrobiona „na odpieprz”, na kolanie – zarówno graficznie, jak i fabularnie. Przedstawiono w niej zdarzenie, w którym brał udział kapral Bogusław Woldon. Dzielny milicjant, ryzykując poparzeniem, wyciągnął z rozbitego i płonącego śmigłowca jednego z członków załogi. Co stało się z pozostałymi – nie wiadomo. Podana jest też jedynie data wypadku (12 lipca 1977 roku), ale zapomniano o jego miejscu. Zaintrygować mógł za to tekst z cyklu „Nauka i technika w służbie MO”, który poświęcony został identyfikacji ludzi dzięki badaniom… warg. Tak, przeczytaliście dobrze. Autor notki powołuje się na prace naukowców japońskich, którzy doszli do wniosku, że ludzkie wargi są indywidualne i niepowtarzalne jak linie papilarne. W sumie dobrze wiedzieć.
koniec
13 sierpnia 2017

Komentarze

14 VIII 2017   23:20:44

wspomniana technika identyfikacji śladów warg to cheiloskopia

15 VIII 2017   00:55:09

No proszę. W komiksie takie fachowe określenie nie pada.
Dziękuję za doprecyzowanie.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Impreza się rozkręca
Dagmara Trembicka-Brzozowska

22 IV 2024

Seria duetu Carbone & Gijé fabularnie rozwija się w bardzo ciekawym kierunku - widać to dosłownie z tomu na tom. Autorzy najwyraźniej mają zamiar stworzyć rozbudowaną opowieść fantastyczną z całkiem rozległym światem przedstawionym.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Na tropie narkotykowej szajki
— Sebastian Chosiński

Korzeń też psuje się od głowy
— Sebastian Chosiński

Miłość, która prowadzi na manowce
— Sebastian Chosiński

Gdy do akcji wkracza SB, zabawa kończy się
— Sebastian Chosiński

Magik na wiejskim odpuście
— Sebastian Chosiński

Danuta czy Krystyna? – zawodna pamięć Żbika
— Sebastian Chosiński

Gorące plaże Adriatyku
— Sebastian Chosiński

Z Bratysławy do Budapesztu
— Sebastian Chosiński

Niespodziewany awans i afera „Żelazo”
— Sebastian Chosiński

Skok na radziecką rybę
— Sebastian Chosiński

Tegoż twórcy

Wyłącz ten telewizor!
— Marcin Osuch

(Trochę) Anty-Żbik
— Marcin Osuch

Krótko o komiksach: Nie dla dzieci
— Marcin Osuch

Historia w obrazkach: Konkwistadorzy!
— Sebastian Chosiński

Piąty bieg, Cyklonie, piąty bieg!
— Konrad Wągrowski

Bumelanci i cwaniacy
— Sebastian Chosiński

Jankesi z Podhala
— Sebastian Chosiński

O okrutnym podboju Jukatanu
— Sebastian Chosiński

Światy zaginione i przypomniane
— Sebastian Chosiński

Wiekopomne dzieło króla Długouchych
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.