Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Mariko Tamaki, Jillian Tamaki
‹Pewnego lata›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPewnego lata
Scenariusz
Data wydania5 października 2018
RysunkiJillian Tamaki
Wydawca Kultura Gniewu
ISBN9788364858932
Format320s. 155x216mm
Cena69,90
Gatunekobyczajowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Ten dziwny przycisk „dojrzewanie”
[Mariko Tamaki, Jillian Tamaki „Pewnego lata” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
O końcu dzieciństwa i wchodzeniu w świat dorosłych powstało wiele filmów i książek, także komiksów. „Pewnego lata” znakomicie potrafi pokazać ten moment, w którym świat zaczyna wydawać się dużo bardziej skomplikowany niż dotychczas.

Konrad Wągrowski

Ten dziwny przycisk „dojrzewanie”
[Mariko Tamaki, Jillian Tamaki „Pewnego lata” - recenzja]

O końcu dzieciństwa i wchodzeniu w świat dorosłych powstało wiele filmów i książek, także komiksów. „Pewnego lata” znakomicie potrafi pokazać ten moment, w którym świat zaczyna wydawać się dużo bardziej skomplikowany niż dotychczas.

Mariko Tamaki, Jillian Tamaki
‹Pewnego lata›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPewnego lata
Scenariusz
Data wydania5 października 2018
RysunkiJillian Tamaki
Wydawca Kultura Gniewu
ISBN9788364858932
Format320s. 155x216mm
Cena69,90
Gatunekobyczajowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Awago Beach to takie miejsce, które Rose odwiedza ze swą rodziną każdego lata. Wiejski domek, jezioro, w okolicy spokojne miasteczko – słowem, sielanka. Nieopodal stoi inny domek, w którym mieszka inna rodzina – Wallace’owie. Mają oni córkę, Windy, nieco młodszą od Rose jej zaufaną wakacyjną przyjaciółką od czasu, gdy Rose pierwszy raz tu przyjechała, mając pięć lat. Do tej pory każde lato na Awago Beach wypełnione było zabawą i beztroską, ale coś zaczyna się zmieniać. Najpierw w samym zachowaniu dziewczyn – ciekawi ich już nie tylko zabawa w jeziorze, ale zaczynają pojawiać się nowe zainteresowania. Dziewczyny chętnie sięgają po horrory z okolicznej wypożyczalni, zaczynają też baczniej śledzić życie mieszkających na stałe w Awago Beach nastolatków. A mają oni zupełnie inne spojrzenie na wakacyjną sielankę – dla nich ich miasteczko to nudna dziura, sami zaś nie stronią od używek (alkohol, papierosy), pojawiają się też wątki męsko-damskie (z podejrzeniem niechcianej ciąży na czele). Rose i Windy w tym roku bardziej wydają się zainteresowane tropieniem problemów starszej młodzieży niż relaksem i zabawą. Do tego dochodzą delikatnie sugerowane problemy rodziców. Pierwszy raz w swym życiu bohaterki zdają się dostrzegać, że życie ich matek i ojców nie jest tak uporządkowane i ustabilizowane, jak do tej pory sądziły.
„Pewnego lata” w pełni zasługujący na miano „powieści graficznej”. To pięknie opowiedziana na ponad trzystu stronach obyczajowa historia, zamknięta czasowo w okresie wakacji, przywołująca nieco na myśl słynny „Ghost World’ (choć bohaterki są młodsze od Enid i Rebeki z komiksu Daniela Clowesa), czy „Florida Project” (choć sceneria jest bardziej zwyczajna niż w filmie Seana Bakera). Dziewczynki bawią się, tropią miłosną aferę u starszych nastolatków, rozmawiają na niecenzuralne tematy, a przy tym próbują zrozumieć trudne i dziwne problemy świata dorosłych. Przeżywają wątpliwości, smutki i rozczarowania przeplatając je bezpretensjonalną zabawą. Słowem, dojrzewają. „Pewnego lata” mówi właśnie o tym okresie, który symbolizuje pewien przycisk na panelu kontrolnym we „W głowie się nie mieści” – o końcu dzieciństwa. O tym okresie, gdy zabawa przestaje być całym światem, gdy pojawiają się nowe problemy, gdy otaczający świat zaczyna pokazywać swe zupełnie inne oblicze. Może i ciekawe, czasem piękne, czasem smutne, ale przede wszystkim dużo bardziej skomplikowane.
Cała ta historia nie jest ubrana w jakąś dramatyczną opowieść, ze zwrotami akcji, zaskakującym finałem, odkrywaniem zagadek. To niespieszna opowieść, w której liczą się niuanse i sugestie. Wpuszczająca do świata dziewczynek coś nowego, ale jeszcze nie wywracająca go do góry nogami. Tak jak zwykle zresztą z życiu bywa.
„Pewnego lata” zgarnęła najważniejsze nagrody amerykańskiego komiksowego światka (m.in. nagrodę Eisnera) z pewnością nie tylko za warstwę fabularną, ale też graficzną. Jillian Tamaki i Mariko Tamaki (mimo japońskiego nazwiska, Kanadyjki) stworzyły dzieło piękne wizualnie. Kadrowane bardzo klasycznie, rysowane w miarę realistycznie, z pewną swobodą w oddawaniu twarzy (nazwałbym to lekko mangowym przerysowaniem, ale może sugeruję się japońskimi nazwiskami autorek), bardzo staranne w wizualizowaniu tła i szczegółów scenerii. Obcowanie z rysunkami tego komiksu to wielka przyjemność estetyczna, wspaniały dodatek do szczerościtej opowieści i celności obserwacji. Z pewnością jeden z najlepszych komiksów wydanych w Polsce w zeszłym roku.
koniec
7 lipca 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zamknięcie etapu
Andrzej Goryl

19 IV 2024

Dziesiąty tom „Ms Marvel” jest jednocześnie ostatnim pisanym przez G. Willow Wilson – autorkę, która zapoczątkowała tę serię i stworzyła postać Kamali Khan. Scenarzystka prowadziła tę postać przez ponad pięćdziesiąt zeszytów, a jej cykl przez cały ten czas utrzymywał równy, wysoki poziom (z drobnymi potknięciami, nie rzutującymi na ogólną jakość). Jak wypadło zakończenie tej serii?

więcej »

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.