Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Simon Hanselmann
‹Czary zjary. Drugi dil›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzary zjary. Drugi dil
Scenariusz
Data wydania9 września 2019
RysunkiSimon Hanselmann
Wydawca Timof i cisi wspólnicy
ISBN978-83-65527-88-2
Format288s. 165x235 mm
Cena99,00
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Komiksowy patostreaming
[Simon Hanselmann „Czary zjary. Drugi dil” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Drugi tom komiksu Simona Hanselmanna „Czary zjary” niczym nie zaskakuje. Wszyscy, który znają pierwszą odsłonę opowieści o dziwnych bohaterach, dostaną dokładnie to, czego zapewne oczekiwali. Refleksje na temat depresji, uzależnień, przemocy, seksu, braku perspektyw i marginalizacji społecznej znów przysypane zostały kilkoma warstwami obscenicznych dowcipów dla ludzi o mocnych nerwach.

Paweł Ciołkiewicz

Komiksowy patostreaming
[Simon Hanselmann „Czary zjary. Drugi dil” - recenzja]

Drugi tom komiksu Simona Hanselmanna „Czary zjary” niczym nie zaskakuje. Wszyscy, który znają pierwszą odsłonę opowieści o dziwnych bohaterach, dostaną dokładnie to, czego zapewne oczekiwali. Refleksje na temat depresji, uzależnień, przemocy, seksu, braku perspektyw i marginalizacji społecznej znów przysypane zostały kilkoma warstwami obscenicznych dowcipów dla ludzi o mocnych nerwach.

Simon Hanselmann
‹Czary zjary. Drugi dil›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzary zjary. Drugi dil
Scenariusz
Data wydania9 września 2019
RysunkiSimon Hanselmann
Wydawca Timof i cisi wspólnicy
ISBN978-83-65527-88-2
Format288s. 165x235 mm
Cena99,00
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Od polskiego wydania pierwszego tomu opowieści o czarownicy, kocie, sowie i wilkołaku minęły cztery lata i w artystycznym życiu ich autora sporo się wydarzyło. Simon Hanselmann za swoje komiksy nie tylko otrzymał nominacje do nagród Ignatza oraz Eisnera (2017), ale został także doceniony na Międzynarodowym Festiwalu Komiksowym w Angoulême – zdobył nagrodę za najlepszą serię (2018). Można zatem powiedzieć, że pomimo pewnego potencjału kontrowersji, jaki bez wątpienia zawierają jego historie, dostrzega się w nich także drugie dno. Niosą one bowiem ze sobą przesłanie i stanowią intrygującą okazję do refleksji o problemach, z jakimi muszą dziś mierzyć się ludzie którzy nie potrafią, albo nie chcą (albo jedno i drugie) dostosować się do reguł rządzących światem.
„Drugi dil” oferuje kolejną porcję opowieści o przygnębiającym życiu bohaterów. Megg, Mogg i Sowa nadal mieszkają razem, chociaż ich współżycie dalekie jest od sielanki. Sowa nadal próbuje podporządkować się społecznym normom i nakazom. Pracuje po kilkanaście godzin dziennie i stara się jakoś dopasować do wymogów narzucanych przez system. Niestety po powrocie z pracy czeka go zazwyczaj brutalne zderzenie z rzeczywistością. Megg i Mogg spędzają bowiem swoje życie na kanapie, oglądając telewizję, pijąc i ćpając. Przy okazji zamieniają mieszkanie w pobojowisko. Czarownica nadal walczy z depresją i desperacko odpędza myśli samobójcze. Kot stara się jej w tym pomagać, choć sam raczej nie przejawia zbyt dużego optymizmu. Na uśmierzenie tego dojmującego bólu istnienia mają tylko jeden sposób – skuć się do nieprzytomności. Do tego dochodzi jeszcze Wilkołak Jones, który jest u nich częstym gościem. Powiedzieć, że wprowadza on do komiksu element zwierzęcej energii, to nic nie powiedzieć. Jones i jego dwaj synowie po prostu rozwalają wszystko, co stanie im na drodze. Są ucieleśnieniem bezkompromisowego szaleństwa oraz bezmyślnej destrukcji i… autodestrukcji. Choć nie do końca. Wilkołak bowiem również próbuje bowiem jakoś zagłuszyć swoje demony i ta totalna rozpierducha, jaką zawsze wokół siebie robi, stanowi jego specyficzny sposób na radzenie sobie z nimi.
Większość przygód rozgrywa się w mieszkaniu czwórki przyjaciół, ale od czasu do czasu akcja przenosi się w inne miejsca. Mamy tu na przykład spektakularną wyprawę do Amsterdamu. Na wyprawę wyrusza tylko Megg i Mogg, dzięki czemu Sowa ma okazję, by pocieszyć się samotnością i spokojem. Nie trwa to jednak długo, bo do akcji wkracza niezawodny w takich sytuacjach Jones. Sporo emocji budzi także wyprawa bohaterów na basen oraz wizyta w eleganckiej restauracji. Nie trzeba dodawać, że za każdym razem to wejście do „normalnego” świata kończy się katastrofą. Czwórka przyjaciół nie może bowiem zmarnować doskonałej okazji do tego, by zademonstrować swój bunt i sprzeciw wobec normalnego życia. Trzeba przyznać, że przy okazji mają niezły ubaw (czytelnik zresztą też).
Można chyba zaryzykować stwierdzenie, że tworzenie tych historii nadal jest dla autora sposobem na rozliczenie z własną przeszłością i ogarnięcie teraźniejszości. Simon Hanselmann znów idzie na całość i okrasza swoje historyjki rynsztokowym słownictwem oraz scenami, których w eleganckim towarzystwie raczej nikt nie chciałby opisywać. Za tą fasadą obsceniczności mamy jednak do czynienia z bardzo skomplikowanymi relacjami łączącymi bohaterów i ich wewnętrznymi dramatami. Bohaterowie od czas do czasu, kiedy akurat nie robią nic obscenicznego, zrzucają bowiem swoje maski i dzielą się ze sobą – a przy okazji z czytelnikiem – swoimi traumami. Nie są to przyjemne momenty i na pewno nikomu nie będzie do śmiechu podczas lektury tych fragmentów.
Choć scenki tworzone przez Simona Hanselmanna mogą sprawiać chwilami wrażenie komiksowego patostreamingu, to jednak nadal jest w nich coś niepokojąco autentycznego i poruszającego. Obserwujemy tu wprawdzie drastyczne, chwilami wulgarne i niesmaczne poczynania bohaterów, ale ma to swoje uzasadnienie. Autor celowo epatuje obscenicznością, znieczulając nią czytelnika. Chce zapewne doprowadzić do tego, że po jakimś czasie przestanie on zwracać uwagę na te powierzchowne fajerwerki i zacznie dostrzegać coś więcej. Oczywiście nie jest to jednak komiks dla wszystkich. Zapewne dla pewnej grupy odbiorców Hanselmannowskie opowieści będą po prostu banalnymi historyjkami dla upalonej trawką młodzieży, których w porządnym towarzystwie nawet nie powinno się opisywać. Warto jednak podjąć próbę przełamania tego stereotypowego podejścia i choć na chwilę zajrzeć do świata, w którym żyje sobie czarownica, kot, sowa i wilkołak.
koniec
25 września 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Idź do krateru wulkanu Snæfellsjökull…
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

20 IV 2024

Powieść „Podróż do wnętrza Ziemi” Juliusza Verne′a została opublikowana w 1864 roku i choć nawet wówczas zaprezentowane w niej teorie miały w sobie o wiele więcej z fantastyki niż nauki, to do dziś zachwyca kolejne pokolenia czytelników. Dla tych, którzy wolą rysunki od żywego tekstu, Egmont przygotował jej wierną adaptację komiksową.

więcej »

Zamknięcie etapu
Andrzej Goryl

19 IV 2024

Dziesiąty tom „Ms Marvel” jest jednocześnie ostatnim pisanym przez G. Willow Wilson – autorkę, która zapoczątkowała tę serię i stworzyła postać Kamali Khan. Scenarzystka prowadziła tę postać przez ponad pięćdziesiąt zeszytów, a jej cykl przez cały ten czas utrzymywał równy, wysoki poziom (z drobnymi potknięciami, nie rzutującymi na ogólną jakość). Jak wypadło zakończenie tej serii?

więcej »

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Sex, prochy i… jeszcze więcej prochów
— Paweł Ciołkiewicz

Tegoż autora

Piękny umysł
— Paweł Ciołkiewicz

Mieć chaos w sobie
— Paweł Ciołkiewicz

Blask z innej przestrzeni
— Paweł Ciołkiewicz

Między prawdą a kłamstwem
— Paweł Ciołkiewicz

Nosferatu ponad wszystko
— Paweł Ciołkiewicz

Obrzęd przejścia
— Paweł Ciołkiewicz

Szklane domy
— Paweł Ciołkiewicz

Miejska pułapka
— Paweł Ciołkiewicz

Przeciwstawić się losowi
— Paweł Ciołkiewicz

Powszechna historia nikczemności
— Paweł Ciołkiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.