Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Olivier Dauger, Dominique Ziegler
‹Agatha Christie #2: Miss Marple. Noc w bibliotece›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAgatha Christie #2: Miss Marple. Noc w bibliotece
Scenariusz
Data wydania22 stycznia 2020
RysunkiOlivier Dauger
PrzekładPaweł Łapiński
Wydawca Egmont
CyklAgatha Christie
ISBN9788328198036
Format64s. 216x285mm
Cena34,99
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Starsza pani, która nie chce zniknąć
[Olivier Dauger, Dominique Ziegler „Agatha Christie #2: Miss Marple. Noc w bibliotece” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Pomysłodawcy serii „Agatha Christie” na początek wybrali do zilustrowania najsłynniejsze powieści przedstawiające najbardziej znanych, ale różnych, bohaterów stworzonych przez brytyjską „królową zbrodni”. W przypadku „Miss Marple” wybór padł na powstałą w czasie drugiej wojny światowej powieść „Noc w bibliotece”, której akcję przeniesiono jednak w lata 60.

Sebastian Chosiński

Starsza pani, która nie chce zniknąć
[Olivier Dauger, Dominique Ziegler „Agatha Christie #2: Miss Marple. Noc w bibliotece” - recenzja]

Pomysłodawcy serii „Agatha Christie” na początek wybrali do zilustrowania najsłynniejsze powieści przedstawiające najbardziej znanych, ale różnych, bohaterów stworzonych przez brytyjską „królową zbrodni”. W przypadku „Miss Marple” wybór padł na powstałą w czasie drugiej wojny światowej powieść „Noc w bibliotece”, której akcję przeniesiono jednak w lata 60.

Olivier Dauger, Dominique Ziegler
‹Agatha Christie #2: Miss Marple. Noc w bibliotece›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAgatha Christie #2: Miss Marple. Noc w bibliotece
Scenariusz
Data wydania22 stycznia 2020
RysunkiOlivier Dauger
PrzekładPaweł Łapiński
Wydawca Egmont
CyklAgatha Christie
ISBN9788328198036
Format64s. 216x285mm
Cena34,99
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Morderstwo w Orient Expressie” to chyba najbardziej znana i lubiana powieść Agathy Christie, w której zagadkę kryminalną rozwiązuje słynny belgijski detektyw Herkules Poirot. Nie był on jednak, co wiedzą wszyscy wielbiciele detektywistycznej klasyki, jedynym bohaterem stworzonym przez brytyjską pisarkę. Nie mniejszą sławę zyskała Jane Marple – wścibska stara panna, obdarzona niezwykle analitycznym umysłem i nadzwyczajną spostrzegawczością, o inteligencji nie mówiąc (bo to w tym zawodzie, nawet jeżeli wykonuje się go amatorsko, rzecz absolutnie niezbędna). Pierwszą powieść z panną Marple w roli głównej Christie opublikowała w 1930 roku, czyli w dziesiątą rocznicę swego debiutu literackiego – było to „Morderstwo na plebanii”.
I jak można sądzić, autorka prawdopodobnie nie była nią – raczej książką, niż bohaterką – szczególnie urzeczona, skoro powróciła do tej postaci dopiero po… dwunastu latach. Wówczas to – w samym środku drugiej wojny światowej – ukazała się na Wyspach Brytyjskich powieść „Noc w bibliotece”, dzisiaj zaliczana do żelaznej klasyki światowego kryminału. I łatwo to zrozumieć, bo w tej akurat książce wszystko „styka”, włącznie z kreacją panny Marple, która jest tyleż fascynująca, co irytująca. Gdy przed trzema laty szwajcarska (genewska) oficyna Paquet postanowiła przygotować serię okolicznościowych, mających uświetnić stulecie debiutu literackiego Christie, komiksowych adaptacji jej najbardziej znanych i najlepszych dzieł, wybór padł właśnie na chronologicznie drugą historię z „babcią” Jane.
Napisanie scenariusza powierzono szwajcarskiemu pisarzowi Dominique’owi Zieglerowi (rocznik 1970), dla którego było to pierwsze tego typu wyzwanie. Może więc dlatego znalazł on w sobie odwagę, aby dokonać istotnej zmiany fabularnej i przenieść akcję z przełomu lat 30. i 40. (w oryginale dokładnie tego nie określono) do roku 1966. To była najistotniejsza zmiana w porównaniu z oryginałem. Wynikająca zapewne z przekonania Zieglera, że rzeczywistość lat 60. ubiegłego wieku (z psychodelicznymi Beatlesami w tle) będzie bardziej strawna dla współczesnych czytelników. I trudno nie przyznać mu racji. O czym jednak jest „Noc w bibliotece”? Zaczyna się od mało przyjemnej pobudki, jaką serwuje swoim pracodawcom – pułkownikowi Arthurowi Bantry’emu i jego małżonce Dorothy – służąca Mary. Nie dość, że wyrywa ich ze snu, to na dodatek oznajmia, że w ich bibliotece znajduje się trup.
Pani domu jest oczywiście przekonana, że Mary oszalała i z miejsca ją obsztorcowuje, ale gdy tylko przekracza próg biblioteki – mina jej rzednie. Na środku pomieszczenia leży młoda i piękna kobieta w sukience wieczorowej, która naprawdę – co do tego nie można mieć wątpliwości – nie żyje. Śledztwo rozpoczynają wezwani na miejsce zdarzenia komisarz Melchett oraz młody i arogancki inspektor Flem, któremu trudno jest uwierzyć, że – jak utrzymują państwo Bantry’owie – można znaleźć w swoim domu nieboszczyka i nie mieć zielonego pojęcia, kim on jest. Siłą rzeczy pierwszym podejrzanym staje się więc pułkownik. Pani Dorothy, przekonana o niewinności męża, ale jednocześnie nie ufająca policji, wzywa na ratunek swoją, znaną z zamiłowania do rozwiązywania zagadek kryminalnych, sąsiadkę i przyjaciółkę. Tak na arenie pojawia się Marple. Jane Marple!
Intryga przedstawiona w książce Christie jest logiczna, ale zawiła. Na szczęście Ziegler nie starał się jej na siłę upraszczać, lecz postanowił zrobić wszystko, co tylko możliwe, aby w miarę wiernie przenieść ją na język opowieści rysunkowej. A na pewno nie było to proste, wszak miał do dyspozycji zaledwie sześćdziesiąt dwie plansze. Dokonał więc niezbędnych skrótów, lecz w sposób, jaki nie naruszał konstrukcji powieści. Postarał się również o zachowanie charakterystycznego poczucia humoru prezentowanego przez pisarkę w opisach śledztw prowadzonych przez pannę Marple. Najzabawniej wypadają jej „pojedynki” słowne z inspektorem Flemem, choć i dyskusje Jane z Basilem Blackiem – zapalonym filmowcem (i jednym z podejrzanych o zbrodnię) – mają sporo specyficznego uroku. Biada jednak temu, kto traktuje tę staruszkę z politowaniem.
O ile jest za co chwalić scenarzystę, o tyle dużo większą powściągliwość trzeba zachować, pisząc o stronie graficznej albumu, która – mówiąc delikatnie – nie zachwyca. Nie oznacza to, że mamy do czynienia z robotą amatora. Nic z tych rzeczy! Francuz Olivier Dauger ma już przecież niemały dorobek i doświadczenie. Ba! uchodzi za jednego z lepszych rysowników komiksów lotniczych (vide „Zniszczone niebo”, „Wojenne niebo”, „Hélène Boucher – spadająca gwiazda”, „Bracia Nowakowie”). Może więc gdyby wysłać pannę Marple, pułkownika Bantry’ego albo chociaż komisarza Melchetta w przestworza – Dauger zachwyciłby czytelników. A tak… narysował rzecz – jak na rzemieślnika wynajętego do pracy, która nie jest jego specjalnością – co najwyżej poprawną. Kadrom brakuje przede wszystkim dynamiki, brakuje szczegółów tła, brakuje… Nie ma jednak co narzekać, bo jeśli wyciągniemy średnią ze świetnej intrygi i poprawnych rysunków, to i tak wyjdzie nam ocena pozytywna.
koniec
10 lutego 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Impreza się rozkręca
Dagmara Trembicka-Brzozowska

22 IV 2024

Seria duetu Carbone & Gijé fabularnie rozwija się w bardzo ciekawym kierunku - widać to dosłownie z tomu na tom. Autorzy najwyraźniej mają zamiar stworzyć rozbudowaną opowieść fantastyczną z całkiem rozległym światem przedstawionym.

więcej »

Beznadziejna piątka
Marcin Knyszyński

21 IV 2024

Spider-Man to tylko jeden bohater komiksowy, ale posiadający tak rozbudowane własne uniwersum, jak mało który. Nic dziwnego, był to od zawsze pupil samego Stana Lee, ulubieniec czytelników i wydawniczy samograj. Wrogów miał mnóstwo, najwięcej tych występujących kilka razy i często zapominanych, bo przemykających szybko po nawet nie drugim czy trzecim, ale czwartym planie. Dziś czytamy komiks z takimi właśnie kolesiami w rolach głównych.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.