Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 18 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Witold Jarkowski, Mirosław Kurzawa
‹Pilot śmigłowca #6: W walce z żywiołem›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPilot śmigłowca #6: W walce z żywiołem
Scenariusz
Data wydania1978
RysunkiMirosław Kurzawa
Wydawca Sport i Turystyka
CyklPilot śmigłowca
Gatunekobyczajowy, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Pilot śmigłowca: W końcu to komiks
[Witold Jarkowski, Mirosław Kurzawa „Pilot śmigłowca #6: W walce z żywiołem” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Poprzedni tom, „Dramatyczne chwile” był ostatnim narysowanym przez Grzegorza Rosińskiego. I właśnie słowo „dramatyczne” najlepiej oddaje to, co można powiedzieć o warstwie graficznej kolejnego odcinka, zatytułowanego „W walce z żywiołem”.

Marcin Osuch

Pilot śmigłowca: W końcu to komiks
[Witold Jarkowski, Mirosław Kurzawa „Pilot śmigłowca #6: W walce z żywiołem” - recenzja]

Poprzedni tom, „Dramatyczne chwile” był ostatnim narysowanym przez Grzegorza Rosińskiego. I właśnie słowo „dramatyczne” najlepiej oddaje to, co można powiedzieć o warstwie graficznej kolejnego odcinka, zatytułowanego „W walce z żywiołem”.

Witold Jarkowski, Mirosław Kurzawa
‹Pilot śmigłowca #6: W walce z żywiołem›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPilot śmigłowca #6: W walce z żywiołem
Scenariusz
Data wydania1978
RysunkiMirosław Kurzawa
Wydawca Sport i Turystyka
CyklPilot śmigłowca
Gatunekobyczajowy, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Rosińskiego, który skupił się na współpracy z Jeanem van Hammem przy „Thorgalu”, zastąpił Mirosław Kurzawa. Nie było to zmiana na lepsze, wręcz przeciwnie. W porównaniu z czystą i ładną kreską poprzednika, rysunek Kurzawy jawił się fatalnie. Najgorzej wypadały postacie ludzkie.
Skąd taka zmiana? Rąbka tajemnicy uchyla Marek Szyszko, odpowiedzialny za stronę graficzną dwóch ostatnich zeszytów serii. Po uruchomieniu „Żbika”, „Pilota Śmigłowca” a przede wszystkim „Relaksu”, pojawiło się olbrzymie zapotrzebowanie na grafików umiejących rysować realistycznie. I okazało się, że takowych jest deficyt, bo niby skąd ich brać. Ten sam Szyszko wspomina, że już na pierwszym roku ASP kazano mu „interpretować”, a nie oddawać rzeczywistość. Sam do komiksu trafił z łapanki, po wizycie „relaksowej” ekipy na wystawie prac dyplomowych. Wracając do Kurzawy, nie udało mi się znaleźć żadnych informacji o jego innych dokonaniach (poza jednym krótkim komiksem w „Relaksie” i jednym zeszycie z serii „Początki państwa polskiego”). Być może był dobrym grafikiem projektującym z sukcesami okładki książek bądź plakaty filmowe, ale z pewnością komiks to nie była jego domena. Problem jest praktycznie z każdym elementem. Postaci ludzkie są nieproporcjonalne. Rysownik ma wyraźną trudność z rysowaniem twarzy z półprofilu. Właściwie raz tylko udało mu się narysować ładnie Hankę Kalińską i to „en face”. Kurzawie, na swój sposób udaje się zachować wizerunek głównych bohaterów wzorowany na Tanguyu i Laverdurze. Leży za to kompletnie w jego rysunkach tło, najczęściej zwyczajnie go nie ma, a jeśli już jest, to często są to kolorowe plamy bez konturów. Słabo też jest z rozplanowaniem dymków, przy bardziej rozbudowanym dialogu czytelnik musi poświęcić chwilę, aby „poustawiać” je w odpowiedniej kolejności.
Przy okazji szóstego zeszytu, o serię otarł się inny znany polski rysownik – Bogusław Polch. Jego nazwisko pojawia się w stopce komiksu, aczkolwiek bez doprecyzowania za jaki element odpowiadał, niemniej jednak, po bliższym przyjrzeniu się sylwetkom postaci na dachu, z pewnością dopatrzycie się charakterystycznej kreski współautora „Funky’ego Kovala”. W rozmowie z Kamilem Śmiałkowskim, Polch wspomina, że okładka ta powstała przy okazji rozmów z wydawcą na temat przejęcia serii po Grzegorzu Rosińskim. Ze względu na natłok innych zadań do współpracy nie doszło i stanęło na samej okładce. Ciekawostką jest, że powstała ona w dwóch wersjach.
„W walce z żywiołem” zaczyna się niestandardowo, od rozmowy dwóch głównych postaci kobiecych cyklu – Barbary Tarnickiej i Hanki Kalińskiej. Z wcześniejszych zeszytów wiadomo było, że panie się znają. Teraz czytelnik dowiaduje się, że są koleżankami ze studiów. Rozmowa dotyczy przede wszystkim znajomości Tarnickiej z Karskim. Nie pada nazwisko pilota, ale Hanka domyśla się o kim mowa. Tutaj pojawia się niekonsekwencja scenarzysty, gdyż z zeszytu drugiego („Egzamin”) wynika, że dziennikarka wiedziała o przygodzie koleżanki w górach i powinna skojarzyć, że zna ona Karskiego. Bynajmniej nie jest to błąd powodujący jakieś większe perturbacje w całej historii. Skutek całej rozmowy jest taki, że po pierwsze okazuje się, iż Hanka robiła sobie nadzieje odnośnie porucznika, a po drugie, że właśnie te nadzieje legły w gruzach.
Po scenie na Torwarze scenarzysta zadbał o małą wkładkę propagandową w postaci zawodów strzeleckich służb mundurowych, w których trakcie o palmę pierwszeństwa wojskowi współzawodniczyli z milicjantami. Jest to jednak tylko krótki przerywnik w obowiązkach jednostki Karskiego, a kolejne zadania po raz kolejny wyznacza pilotom natura. Po typowych dla lat siedemdziesiątych w Polsce obfitych opadach śniegu („W śnieżnych zamieciach”) i rekordowych mrozach („Dramatyczne chwile”) dosyć oczywistym następstwem były roztopy i powodzie. Jednostka Karskiego i Krucewicza zostaje oddelegowana do regionu zagrożonego powodzią i z miejsca zostaje rzucona w wir walki. Karski wraz z Kalińskim dostają zadanie podjęcia ludzi z dachów zalanych domów. Powodzian jest wielu, ale trzeba przyznać, że akcja zostaje zrealizowana w iście komiksowym stylu. Scenarzysta ni mniej, ni więcej, kazał całej rodzinie (poza babcią) wspinać się po sznurowej drabince do wiszącego na wysokości dziesięciu, może piętnastu metrów śmigłowca. Udało się to młodej kobiecie, kilkunastoletniemu chłopcu i kilku innym osobom. Cóż, taka jest uroda komiksu, że niemożliwe staje się możliwe. Zapewne Witold Jarkowski uznał, że zwyczajowe zastosowanie śmigłowców w takich przypadkach, czyli przenoszenie materiałów wzmacniających wały przeciwpowodziowe było za mało widowiskowe.
W ramach „okładkowych” materiałów dodatkowych po raz pierwszy w historii serii pojawia się streszczenie poprzednich odcinków. Obok garść informacji na temat ewolucji samolotów szturmowych i przedstawienie podstawowego samolotu tej kategorii używanego w Polsce – Su-7. Na trzeciej stronie okładki zamieszczono informację o wykorzystaniu śmigłowców jako „latających dźwigów” przy okazji stawiania pomnika Władysława Jagiełły w Krakowie. A całość zamyka tradycyjna notka z historii lotnictwa Ludowego Polskiego Wojska, tym razem na temat walk o Piłę, będącą ważnym elementem umocnień Wału Pomorskiego.
Cena komiksu pozostała na poziomie 13 złotych (w tym trzy złote na CZD), natomiast dwukrotnie wzrósł nakład, do dwustu tysięcy egzemplarzy.
koniec
31 maja 2020

Komentarze

31 V 2020   19:04:20

O ile scenariusz jest ok, to faktycznie rysunki słabe. A w "Niefortunnym skoku" chyba najgorsze. Szkoda, ze Szyszko od razu nie kontynuował serii.

31 V 2020   20:03:04

Ta okładka to 100% klasyczny Polch. Można poznać nie tylko po postaciach, ale tez niebie, wodzie, czy nawet liternictwie w tytule.

31 V 2020   20:07:42

@Tigana
Zastanawiałem się nad tym i nie ma prostej odpowiedzi. W czasie gdy Rosiński kończył pracę przy "Pilocie" to Marek Szyszko dopiero zaczynał przygodę z komiksem. Jego pierwszy komiks, "Na surowym korzeniu" z Relaksu jeszcze nie rzuca na kolana...

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Oto koniec znanego nam świata
Marcin Knyszyński

16 IV 2024

Nieistniejący już imprint DC Comics o nazwie „Vertigo” miał kilka flagowych tytułów, takich swego rodzaju wizytówek lat dziewięćdziesiątych amerykańskiego komiksu. Jedną z nich są bez wątpienia „Niewidzialni”, których ostatni, czwarty tom zbiorczy wyszedł w marcu nakładem Egmontu. Każdy, kto uważa, że pierwsze trzy były trudne w odbiorze, musi przygotować się na jeszcze większe wyzwanie. Teraz Grant Morrison nie ma już zupełnie litości i nie bierze jeńców.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Kilka słów na pożegnanie
— Marcin Osuch

Szczęśliwy finał
— Marcin Osuch

Trochę jak Blueberry
— Marcin Osuch

Nasz polski superman
— Marcin Osuch

Pilot punktuje, „Pilot” dołuje
— Marcin Osuch

Pożegnanie z Rosińskim
— Marcin Osuch

Rozkaz to rozkaz
— Marcin Osuch

Kapitan zmienia trasę
— Marcin Osuch

Latający dyliżans
— Marcin Osuch

Nie lataj, synku, nisko i powoli
— Marcin Osuch

Tegoż twórcy

Uczyć nie bawiąc
— Marcin Osuch

Tegoż autora

Uczmy się języków!
— Marcin Osuch

Po komiks marsz: Kwiecień 2024
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

„Szalony Kojot” przez dwie chmury?
— Marcin Osuch

Aparat, góry, człowiek
— Marcin Osuch

Niech prezydent się tym zajmie
— Marcin Osuch

Po komiks marsz: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Po komiks marsz: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ratunek czy porwanie?
— Marcin Osuch

Zatrzymane w słowach
— Marcin Osuch

Broń i pieniądze
— Marcin Osuch

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.