Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Quino
‹Mafalda #2: Wszystkie komiksy›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMafalda #2: Wszystkie komiksy
Scenariusz
Data wydania16 września 2020
RysunkiQuino
PrzekładFilip Łobodziński
Wydawca Nasza Księgarnia
CyklMafalda
ISBN978-83-10-13405-9
Format344s. 210 x 165mm
Cena69,90
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Czas pożegnań
[Quino „Mafalda #2: Wszystkie komiksy” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Życie chadza niekiedy dziwnymi ścieżkami. Kilka dni po otrzymaniu najnowszego, drugiego tomu „Mafaldy”, niczym grom z jasnego nieba spadła na mnie wiadomość o śmierci Quino, twórcy tej kultowej serii.

Marcin Osuch

Czas pożegnań
[Quino „Mafalda #2: Wszystkie komiksy” - recenzja]

Życie chadza niekiedy dziwnymi ścieżkami. Kilka dni po otrzymaniu najnowszego, drugiego tomu „Mafaldy”, niczym grom z jasnego nieba spadła na mnie wiadomość o śmierci Quino, twórcy tej kultowej serii.

Quino
‹Mafalda #2: Wszystkie komiksy›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMafalda #2: Wszystkie komiksy
Scenariusz
Data wydania16 września 2020
RysunkiQuino
PrzekładFilip Łobodziński
Wydawca Nasza Księgarnia
CyklMafalda
ISBN978-83-10-13405-9
Format344s. 210 x 165mm
Cena69,90
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Quino w rzeczywistości nazywał się Joaquin Salvador Lavado i urodził się w 1932 roku w Mendozie w Argentynie. Tamże podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w 1945, ale nie skończywszy ich, przeniósł się do Buenos Aires z zamiarem rozpoczęcia kariery rysownika. Początki były trudne, Lavado przez pewien czas klepał biedę i dopiero publikacja w tygodniu „Esto Es” otworzyły mu drzwi do kariery. Quino współpracował z wieloma gazetami i czasopismami, rysując satyryczne rysunki charakteryzujące się dużą dozą cynizmu. Z Mafaldą rozstał się z w 1973, twierdząc, że skończyły mu się pomysły na dalsze historyjki. Trzy lata później, po zamachu stanu i przejęciu władzy przez wojskową juntę, opuszcza kraj i przenosi się do Mediolanu. Powrócił do Argentyny po upadku dyktatury. Pod koniec życia praktycznie oślepł ze względu na rozwijającą się jaskrę. Quino odszedł 30 września 2020 roku.
Jak wspominałem przy okazji pierwszego tomu, Quino tworząc Mafaldę i jej świat inspirował się „Fistaszkami” Schultza. Podobniej jak Charlie Brown, Mafalda ma całą grupę mocno zróżnicowanych przyjaciół, którzy, nie detronizując głównej bohaterki, dodają kolorytu całości. Najbardziej zauważalny jest Miguelito, syn właściciela sklepu spożywczego. Może nie jest najtęższym umysłem, ale na liczeniu pieniędzy się zna. Susanita to najbliższa koleżanka Mafaldy, rozdarta między wizją wejścia w klasyczną rolę kobiety dbającej o dom i wychowującej dzieci a poczuciem, że w życiu trzeba dać się ponieść szaleństwu. Stawkę uzupełniają żyjący w nieco innych wymiarach Felipe i Manuelito. W przeciwieństwie do przedstawionej na początku trójki Quino chyba nie do końca miał jednoznaczny pomysł na każdego z nich. Obydwaj mają podobne charaktery, może Felipe jest bardziej bojaźliwy, a Manuelito filozoficzny.
Nastrój i humor samych pasków nie różni się od tych z pierwszego tomu. Zachowana jest równowaga między historyjkami odnoszącymi się do sytuacji polityczno-ekonomicznej na świecie, a tymi poruszającymi sprawy rodzinne Mafaldy. Z jednej strony główna bohaterka przejmuje się sprawami wielkiego świata, głodem, wojnami, biedą. Z drugiej czytelnik wybiera się z całą jej rodziną na wakacje, przeżywa emocje kupowania samochodu na raty oraz, a może przede wszystkim, obserwuje rozwój Guille, młodszego brata Mafaldy. To kolejna różnica między dziełem Quino a „Fistaszkami”. W tych drugich upływ czasu ma zamkniętego koła wpisanego w pory roku. Nikt nie dorasta, nie zdaje do kolejnej klasy. Guille za to rośnie jak na drożdżach, uczy się chodzić, mówić. Początkowo daje Mafaldzie wiele pretekstów do wyrażenia charakterystycznych dla niej uwag na temat życia i całej reszty, z czasem dorabiając się całkowicie własnych pasków.
I tylko szkoda, że drugi tom przygód rezolutnej Mafaldy jest jednocześnie ostatnim. O ile Schultz poświęcił „Fistaszkom” praktycznie całe swoje twórcze życie, to w przypadku Quino było to „zaledwie” dziewięć lat. Szkoda – ale najważniejsze, że wreszcie „Mafalda” dotarła do Polski. I na pocieszenie link do filmu z Mafaldą w roli głównej, oczywiście po hiszpańsku.
koniec
19 października 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zamknięcie etapu
Andrzej Goryl

19 IV 2024

Dziesiąty tom „Ms Marvel” jest jednocześnie ostatnim pisanym przez G. Willow Wilson – autorkę, która zapoczątkowała tę serię i stworzyła postać Kamali Khan. Scenarzystka prowadziła tę postać przez ponad pięćdziesiąt zeszytów, a jej cykl przez cały ten czas utrzymywał równy, wysoki poziom (z drobnymi potknięciami, nie rzutującymi na ogólną jakość). Jak wypadło zakończenie tej serii?

więcej »

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Fistaszki w rytmie tanga
— Marcin Osuch

Tegoż autora

Uczmy się języków!
— Marcin Osuch

„Szalony Kojot” przez dwie chmury?
— Marcin Osuch

Aparat, góry, człowiek
— Marcin Osuch

Niech prezydent się tym zajmie
— Marcin Osuch

Ratunek czy porwanie?
— Marcin Osuch

Zatrzymane w słowach
— Marcin Osuch

Broń i pieniądze
— Marcin Osuch

Tylko wkrętacza brakuje
— Marcin Osuch

Pożegnanie
— Marcin Osuch

Ten komiks nieco więcej obiecuje niż daje
— Marcin Osuch

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.