Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Garth Ennis, Leonardo Fernández, Goran Parlov
‹Punisher MAX #6›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPunisher MAX #6
Scenariusz
Data wydania19 czerwca 2019
RysunkiGoran Parlov, Leonardo Fernández
Wydawca Egmont
CyklPunisher MAX
ISBN9788328134829
Format420s. 170x260 mm
Cena109,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Trzech następców
[Garth Ennis, Leonardo Fernández, Goran Parlov „Punisher MAX #6” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Garth Ennis opuścił siódmą serię „Punishera” (wydawaną pod szyldem „MAX”) po sześćdziesięciu odcinkach. Trzech twórców próbowało ją kontynuować – piętnaście kolejnych epizodów serii przyniosło trzy odrębne, całkiem niezłe, opowieści. Szósty, zbiorczy tom przygód „Pogromcy” od Egmontu zawiera dokładnie te historie – następcy Irlandczyka spisali się naprawdę nieźle.

Marcin Knyszyński

Trzech następców
[Garth Ennis, Leonardo Fernández, Goran Parlov „Punisher MAX #6” - recenzja]

Garth Ennis opuścił siódmą serię „Punishera” (wydawaną pod szyldem „MAX”) po sześćdziesięciu odcinkach. Trzech twórców próbowało ją kontynuować – piętnaście kolejnych epizodów serii przyniosło trzy odrębne, całkiem niezłe, opowieści. Szósty, zbiorczy tom przygód „Pogromcy” od Egmontu zawiera dokładnie te historie – następcy Irlandczyka spisali się naprawdę nieźle.

Garth Ennis, Leonardo Fernández, Goran Parlov
‹Punisher MAX #6›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPunisher MAX #6
Scenariusz
Data wydania19 czerwca 2019
RysunkiGoran Parlov, Leonardo Fernández
Wydawca Egmont
CyklPunisher MAX
ISBN9788328134829
Format420s. 170x260 mm
Cena109,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Zaczynamy od wyprawy do Meksyku. „Dziewczęta w białych sukienkach” to pięcioodcinkowa, brutalna i przygnębiająca opowieść napisana przez Gregga Hurwitza i narysowana przez Laurence’a Campbella. Frank Castle zostaje poproszony o pomoc przez mieszkańców przygranicznego miasteczka o nazwie Tierra Rota. Niezidentyfikowany gang porywaczy uprowadza młode kobiety i dziewczynki – ich okaleczone ciała znajdowane są zazwyczaj po kilku tygodniach w okolicach miasteczka. Gregg Hurwitz chciał najwyraźniej przebić Ennisa pod względem zawartości bólu emanującego z kart komiksu – cierpi Punisher, cierpią niewinni i cierpią zbrodniarze. Frank Castle trzyma nawet w pewnej chwili lufę pistoletu w ustach – wydarzenia w Tierra Rota popchnęły na krawędź nawet jego. Ponure wrażenie dopełniają fotorealistyczne, ziarniste ilustracje Laurence’a Campbella, którego znamy z wydawanej w Polsce serii „BBPO”. Jego prace są bardzo „szorstkie”, „brudne” i mało „komiksowe” – swego rodzaju ból sprawia samo patrzenie na nie. W pozytywnym znaczeniu oczywiście. Jego prace mają być dokładnie takie – wywołujące dyskomfort u czytelnika.
Sytuacja zmienia się nieco w drugiej historii. „Sześć godzin do zabicia” napisane przez Duane’a Swierczynskiego i narysowane przez Michela Lacombe’a to typowe, komiksowe, realistyczne „kino akcji” na poważnie. Punisher przeprowadza operację w „Centrum edukacyjnym dla trudnej młodzieży” w Filadelfii – wykorzystywanie małoletnich jest chyba najpotworniejszą zbrodnią jaką można sobie wyobrazić i winni muszą ponieść karę. Frank wpada w pułapkę – na szczytach mafijnego półświatka dochodzi o walki o władzę. Jedni gangsterzy chcą wykończyć drugich – aplikują Punisherowi zabójczą truciznę i obiecuję antidotum, jeśli ten „wykona robotę”. Ma tylko sześć godzin – potem nie będzie się musiał już przejmować żadnymi traumami, bólami i dołączy do rodziny. Swierczynski serwuje potem jeszcze jedną, krótką historyjkę o psychologicznej grze, jaką prowadzi Pogromca z trzema bandziorami uwięzionymi na łódce na środku oceanu. Tak – Frank ma nie tylko monstrualne mięśnie. Jego zwoje mózgowe też są niczego sobie.
A trzecim, ostatnim następcą Ennisa jest Victor Gischler. Napisaną przez niego opowieść pod tytułem „Witajcie na Bayou” ilustruje znany już nam chociażby z odcinków z Barakudą, Goran Parlov. I teraz jest trochę podobnie – otrzymujemy najlżejszą, najmniej realistyczną, najbardziej zabawną (mimo niewyobrażalnej wprost zawartości brutalności i przemocy) opowieść tego tomu. Punisher trafia na podejrzaną stację benzynową, gdzieś na bagnistych terenach Luizjany. I wtedy czuje „mrowienie u podstawy czaszki” – coś jest tu bardzo, bardzo nie tak. Oczywiście. „Teksańska masakra piłą mechaniczną”, „Piątek, trzynastego”, „Wzgórza mają oczy”, „Wrong Turn” – to stąd Gischler czerpał inspiracje. Zdegenerowana, wieloosobowa rodzina rednecków z bagien, naznaczona całymi pokoleniami chowu wsobnego, urządza sobie polowanie na podróżników, którzy pechowo wybrali sobie tę okolicę na postój. Jest bardzo dosadnie, makabrycznie, krwawo, rubasznie, z wielkim dystansem i humorem – Goran Parlov sprawdza się w tej materii znakomicie. Na samym końcu jest jeszcze jedna, jednoodcinkowa historyjka Gischlera, którą narysował Jefte Palo. Ale to jest małe nieporozumienie – spuśćmy na to zasłonę milczenia.
Trzech różnych scenarzystów, trzech odmiennych rysowników, trzy całkowicie inne historie i klimaty. Następcy Gartha Ennisa poradzili sobie całkiem nieźle, choć żaden go nie przeskoczył – najbliżej był Gischler w swoim „Witajcie na Bayou”, ale trochę jednak zabrakło. Nie znaczy to jednak, że powinniśmy pominąć szósty tom „Punishera MAX”. To nadal stary, „dobry” Pogromca z nieuleczalną traumą, cierpieniem jako siłą napędową, „słabością” polegającą na ochronie niewinnych i solidarności ze stróżami prawa. To nadal ciężkie tematy (handel żywym towarem, krzywda dzieci, bestialskie morderstwa i zwyrodnialcy, którzy nie cofną się przed niczym). Zagadnienia te nie są w żadnym wypadku nowe – są po prostu sprawnie i ciekawie zrecyklingowane, opowiedziane na nowo. Szczególnie udanie popkulturą bawi się właśnie Victor Gishler – ale tylko na luizjańskich bagnach, bo potem strzela sobie w stopę boleśniej, niż uczyniłby mu to sam Punisher.
Czyli zastępstwo wyszło całkiem dobrze. Siódma seria „Punisher”, przemianowana po „Dziewczętach w białych sukienkach” na „Frank Castle. The Punisher”, wydana w całości pod egidą inicjatywy „MAX” skończyła się ostatecznie na siedemdziesiątym piątym odcinku (jego akurat w tym tomie nie znajdziemy – „Witajcie na Bayou” kończy się na numerze siedemdziesiąt cztery). Nie jest to jednak koniec „Punishera MAX” po polsku. Oto nadchodzi tom siódmy, znowu z Garthem Ennisem na pokładzie. Tym razem jednak cofniemy się w czasie, do komiksów wcześniejszych niż te, od których Egmont rozpoczął wydawanie „Punishera MAX”. Fabularnie będzie to również podróż w przeszłość – zobaczymy między innymi jak „narodził” się Pogromca. Valley Forge! Valley Forge!
koniec
4 czerwca 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zamknięcie etapu
Andrzej Goryl

19 IV 2024

Dziesiąty tom „Ms Marvel” jest jednocześnie ostatnim pisanym przez G. Willow Wilson – autorkę, która zapoczątkowała tę serię i stworzyła postać Kamali Khan. Scenarzystka prowadziła tę postać przez ponad pięćdziesiąt zeszytów, a jej cykl przez cały ten czas utrzymywał równy, wysoki poziom (z drobnymi potknięciami, nie rzutującymi na ogólną jakość). Jak wypadło zakończenie tej serii?

więcej »

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Po Ennisie
— Andrzej Goryl

Punisher w trzech odsłonach
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż twórcy

Nie taki Conan, jak go tu malują
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kropka nad i
— Marcin Knyszyński

Po drugiej stronie lustra
— Marcin Knyszyński

Dzięki, panie Ennis!
— Marcin Knyszyński

Zawracanie rzeki kijem
— Marcin Knyszyński

Wieczny Punisher
— Andrzej Goryl

Max nierówny komiks
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Oto koniec znanego nam świata
— Marcin Knyszyński

Miecze i sandały
— Marcin Knyszyński

Z rodzynkami, czy bez?
— Marcin Knyszyński

Hola, hola, panie Straczynski!
— Marcin Knyszyński

Żadna dziura nie jest dość głęboka
— Marcin Knyszyński

Uczta ekstremalna
— Marcin Knyszyński

Straczynski Odnowiciel
— Marcin Knyszyński

Cztery wywiady, coś tam pomiędzy i pogrzeb
— Marcin Knyszyński

Bez emocji
— Marcin Knyszyński

Barbarzyńska epoka
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.