Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Władysław Krupka, T. Ronisz, Jerzy Wróblewski
‹Dziesięciu z wielkiej ziemi #3: Nim wstanie świt›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziesięciu z wielkiej ziemi #3: Nim wstanie świt
Scenariusz
Data wydania24 maja 1987
RysunkiJerzy Wróblewski
Wydawca Sport i Turystyka
CyklDziesięciu z wielkiej ziemi
Format32s.
Gatunekhistoryczny, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Dziesięciu z Wielkiej Ziemi: Ciotka chce czerwony haczyk
[Władysław Krupka, T. Ronisz, Jerzy Wróblewski „Dziesięciu z wielkiej ziemi #3: Nim wstanie świt” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W poprzednim odcinku pisałem, że czytelnik serii „Dziesięciu z Wielkiej Ziemi” rozpaczliwie oczekuje, że wreszcie coś zacznie się dziać. No i w części trzeciej, zatytułowanej „Nim wstanie świt”, zaczyna, choć daleki byłbym od stwierdzenia, że jest to akcja wysokiej jakości.

Konrad Wągrowski

Dziesięciu z Wielkiej Ziemi: Ciotka chce czerwony haczyk
[Władysław Krupka, T. Ronisz, Jerzy Wróblewski „Dziesięciu z wielkiej ziemi #3: Nim wstanie świt” - recenzja]

W poprzednim odcinku pisałem, że czytelnik serii „Dziesięciu z Wielkiej Ziemi” rozpaczliwie oczekuje, że wreszcie coś zacznie się dziać. No i w części trzeciej, zatytułowanej „Nim wstanie świt”, zaczyna, choć daleki byłbym od stwierdzenia, że jest to akcja wysokiej jakości.

Władysław Krupka, T. Ronisz, Jerzy Wróblewski
‹Dziesięciu z wielkiej ziemi #3: Nim wstanie świt›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziesięciu z wielkiej ziemi #3: Nim wstanie świt
Scenariusz
Data wydania24 maja 1987
RysunkiJerzy Wróblewski
Wydawca Sport i Turystyka
CyklDziesięciu z wielkiej ziemi
Format32s.
Gatunekhistoryczny, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Naszą grupę dywersantów z panem Janem… to znaczy, wówczas, po prostu Jankiem na czele, pożegnaliśmy w samolocie. Jest rok 1943, maszyna leci na tereny Niemiec, by zrzucić tam ekipę, która na terenach wroga ma siać chaos i zniszczenie. Skok udaje się, cała dziesiątka ląduje w lesie. Jeden zawiśnie na drzewie, inny skręci nogę w kostce, ale ogólnie mamy sukces. Oddział kluczy nieco po lesie, dociera do leśniczówki. Janek schodzi na drugi plan, prym wiedzie jego kolega Artur, który pochodzi z Wielkopolski, ma tu znajomości sprzed wojny, między innymi w leśniczówce, do której dociera ekipa. Tam wita ich piękna Hania i jej matka, podchodząc jednak do mężczyzn z rezerwą.
Ekipa realizuje swój plan. Kontaktuje się z lokalną grupą antyfaszystowską, znajduje kryjówkę, wkrótce rozpoczyna swoje właściwe działania. Działalność wywiadowcza łączy się z akcjami bojowymi. Wysadzenie torów kolejowych i wykolejenie pociągu, atak na radiostację, Jeden członek oddziału ginie podczas strzelaniny w niemieckiej placówce, drugiego zabija aliancka bomba podczas nalotu, gdy bohatersko (oczywiście) próbuje ratować niemieckie dziecko. Z dziesiątki zostaje więc ósemka.
Niby więc coś się dzieje, ale jednak fabuła komiksu nie budzi większych emocji, w pamięć nie zapada. Przyczyny są dwie. Po pierwsze – cała grupa pozostaje wciąż anonimowa, bez właściwości. Nie znamy ich historii, nikt tu nie wyraża jakichś emocji, wątpliwości, nie przeżywa złamań, nie okazuje ludzkich cech. To wcielenie wojskowego ideału, ludzie w stu procentach oddani służbie. Ich los jest więc dla nas w gruncie rzeczy obojętny. Po drugie – scenarzyście tak bardzo przejmują się, by korzystać z klasycznych wzorców opowieści szpiegowskiej, że zdają się popadać w parodię. Podawanie hasła nie kojarzy się nawet ze „Stawką większą niż życie”, bardziej już z „Rozmowami kontrolowanymi” („Pawiany wchodzą na ściany”):
„- Mam ciotkę. Ciotka chce mieć czerwony haczyk.
– Na czerwonym kółku?
– Tak, na czerwonym. Jestem Artur.”
Trudno też się nie uśmiechnąć, gdy żołnierze w lesie pohukują jak puszczyki, by się skrzyknąć. Nie zabraknie też łopatologicznych tekstów edukacyjnych:
„- Wyglądasz jak prawdziwy autochton. Nic dziwnego, bo cywilne ubrania, w które nas wyposażono, zostały uszyte na wzór tu noszonych i, oczywiście, są z niemieckich materiałów. Nigdy za dużo ostrożności.
– Pamiętam o tym.”
Na miłość boską, kto takie teksty rzuca w zwykłej rozmowie?
Czytając „Nim wstanie świt” dochodzi się też do wniosku, że należy do jednej ze słabiej narysowanych przez Jerzego Wróblewskiego serii. Widać, że brakowało czasu na cyzelowanie rysunków, drugi plan jest niedopracowany, wiele kadrów raczej naszkicowanych, niż narysowanych. Czy rzeczywiście czasowe ograniczenia były tak istotne, czy też po prostu rysownik nie miał serca do tej historii – nie wiadomo.
Tak czy inaczej „Nim wstanie świt” i tak nieco góruje nad poprzednimi tomami. Przynajmniej mamy tu walki i strzelaniny, a na to przecież wszyscy czekali.
koniec
11 lipca 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Oto koniec znanego nam świata
Marcin Knyszyński

16 IV 2024

Nieistniejący już imprint DC Comics o nazwie „Vertigo” miał kilka flagowych tytułów, takich swego rodzaju wizytówek lat dziewięćdziesiątych amerykańskiego komiksu. Jedną z nich są bez wątpienia „Niewidzialni”, których ostatni, czwarty tom zbiorczy wyszedł w marcu nakładem Egmontu. Każdy, kto uważa, że pierwsze trzy były trudne w odbiorze, musi przygotować się na jeszcze większe wyzwanie. Teraz Grant Morrison nie ma już zupełnie litości i nie bierze jeńców.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Koniec wojny, koniec serii
— Konrad Wągrowski

Centrala każe uczyć się karate
— Konrad Wągrowski

Pan Jan wędruje na wschód
— Konrad Wągrowski

Tegoż twórcy

Wyłącz ten telewizor!
— Marcin Osuch

(Trochę) Anty-Żbik
— Marcin Osuch

Krótko o komiksach: Nie dla dzieci
— Marcin Osuch

Historia w obrazkach: Konkwistadorzy!
— Sebastian Chosiński

Piąty bieg, Cyklonie, piąty bieg!
— Konrad Wągrowski

Bumelanci i cwaniacy
— Sebastian Chosiński

Jankesi z Podhala
— Sebastian Chosiński

O okrutnym podboju Jukatanu
— Sebastian Chosiński

Światy zaginione i przypomniane
— Sebastian Chosiński

Wiekopomne dzieło króla Długouchych
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.