Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Zbigniew Lengren
‹Profesor Filutek #3: 1985-2003›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułProfesor Filutek #3: 1985-2003
Scenariusz
Data wydania12 czerwca 2017
RysunkiZbigniew Lengren
Wydawca ONGRYS
CyklProfesor Filutek
ISBN9788365803047
Format176s. 220x295 mm
Cena69,00
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Pożegnanie z Filutkiem
[Zbigniew Lengren „Profesor Filutek #3: 1985-2003” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trzeci i jednocześnie ostatni tom zebranych pasków z perypetiami profesora Filutka i jego psa Filusia budzi nostalgię, trochę smutek. Z jednej strony, że to już koniec, z drugiej, że wygląda on właśnie w ten sposób.

Tomasz Nowak

Pożegnanie z Filutkiem
[Zbigniew Lengren „Profesor Filutek #3: 1985-2003” - recenzja]

Trzeci i jednocześnie ostatni tom zebranych pasków z perypetiami profesora Filutka i jego psa Filusia budzi nostalgię, trochę smutek. Z jednej strony, że to już koniec, z drugiej, że wygląda on właśnie w ten sposób.

Zbigniew Lengren
‹Profesor Filutek #3: 1985-2003›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułProfesor Filutek #3: 1985-2003
Scenariusz
Data wydania12 czerwca 2017
RysunkiZbigniew Lengren
Wydawca ONGRYS
CyklProfesor Filutek
ISBN9788365803047
Format176s. 220x295 mm
Cena69,00
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Filutek jest w sumie prostolinijny, ale czasem popisuje się niebywałym sprytem. Ma swoje przywary, ale także wielkie serce. Zdradza niezwykle twórcze podejście do problemów codzienności, to znów kiedy indziej, gapowaty, bardzo przypomina nas, chcących być zawsze tak „do przodu”.
Profesor jest też bardzo usłużny – pomaga przy naprawach i braku paliwa, przeprowadza staruszkę przez jezdnię, pomaga dzieciom. Niestety nadmiar oczekiwań albo nadmierna pewność siebie potrafią wpędzić go w tarapaty. Te czyhają na niego chętnie i często.
Momentami wydaje się nieco skostniały w zmieniającym się dookoła świecie. Niestety, kiedy próbuje coś unowocześnić, na przykład w swoim stroju, napotyka opór… Filusia. Jego psi przyjaciel w tej kwestii okazuje się zatwardziałym tradycjonalistą. Filuś bywa także pierwszym i bardzo wymagającym krytykiem dokonań profesora na polu sztuki. Sam zaś lubi naśladować swego pana, najczęściej z komicznym skutkiem.
Filutek uwielbia lekturę w każdych warunkach. Poczytać, a przynajmniej „podczytać” – coś, komuś – zawsze warto! Jednocześnie, aby zobaczyć oczekiwany program w telewizji, jest gotów na naprawdę wiele.
Z rzadka odnosi się do wydarzeń bieżących, ale zdecydowanie pozostaje krytyczny wobec wszechogarniającej drożyzny. Czy występuje w służbie propagandy? Zdecydowanie! Wtedy, gdy jedzie na CPN i bez problemu tankuje kanister albo podkłada pijakowi w barze białą myszkę. W latach 80. paliwo samochodowe było dobrem elitarnym, które trzeba było wyczekać w wielodniowych kolejkach. Socjalistyczny rząd z kolei dzielnie „walczył z alkoholizmem"…
Podczas igrzysk olimpijskich w Seulu profesor objawia oblicze patrioty. Ruch na świeżym powietrzu ceni czasem ponad lekturę (za) mądrych ksiąg, ale do aktywności sportowej ma generalnie podejście niekonwencjonalne. Natomiast pomimo wejścia w lata 90., zmian ustrojowych jakoś szczególnie nie czuje. Chyba że za ich objaw przyjąć jego znudzenie gadającymi głowami w telewizji. Na pewno, w pamiętnych czasach galopującej hiperinflacji, znakiem czasów jest reakcja profesora na wysokość dostarczonej przez listonosza emerytury.
Największą wtopę zalicza na zakończenie roku 1995, zaciągając dumnie pożyczkę w niesławnym Banku Współpracy Regionalnej, który doprowadzony do upadłości „wchłonął” majątki wielu wierzycieli i klientów. Cóż, przekręty gospodarcze to również symbol ówczesnych przemian.
Przemiany w wymiarze społecznym szybciej reprezentuje zmiana fryzur, co przy temperamencie Filutka prowadzi do niefortunnych omyłek. Profesor bowiem nie stroni od płci przeciwnej. Wyraźnie ceni towarzystwo pań, zwłaszcza tych powabnych i zgrabnych. Jednak mijając pomnik Kupida otwiera parasol chroniąc się przed jego strzałami.
W „filutkowych” paskach wyraźnie odbijają się następujące po sobie pory roku. Każdy kolejny rok kończy i rozpoczyna śnieżna, mroźna zima – jakież to dziś egzotyczne! Lato z kolei oznacza wędrówki, kąpiele. Wiosna witana jest zawsze dumnym krokiem… Ta sezonowość usprawiedliwia w pewnym stopniu powtarzalność autora, a nawet sprawia, że niektóre zagrywki stają się wręcz doroczną jazdą obowiązkową. A to choroba na wiosnę, a to przygody z deszczem, wizyty na zakazanym kąpielisku, połów ryb wspomagany okolicznościowym zdjęciem, czy wyprawa do fryzjera albo do lasu – po prostu muszą być!
W pewnym momencie powtarzalność staje się jednak uciążliwa. Traci się rachubę czy już i ile razy widziało się poszukiwanie parasolki albo zbieranie grzybów czy piknikowy „catering”. Takie zbiory mają do siebie to, że obnażają w pełni kreatywność artysty. Lengren najwyraźniej nie miał zbyt wysokiego mniemania o pamięci czytelników bądź zaczęło trawić go po prostu lenistwo. Ilość powtarzanych pasków, z początku jedynie przerysowywanych, tych samych pomysłów, a potem już zwykłych zwielokrotnionych kopii, gdzieś od połowy lat 90. zaczęła narastać lawinowo. Oczywiście twórca musiał mieć na to przyzwolenie redakcji „Przekroju”.
Od mniej więcej 1994 roku coraz trudniej znaleźć jakikolwiek nowy pomysł. Jeszcze w 1996 czuć powiew świeżości, kiedy Filutek wykazuje problemy adaptacyjne w nowych czasach. A to przeraża go samochód z „L"-ką, a to umyka przed bandą na deskorolkach. Czasem napotyka powszechniejące z dnia na dzień „nowinki techniczne”, takie jak drzwi obrotowe. To jednak tylko ulotna chwila.
Owa powtarzalność nieco dziwi, bowiem Lengren potrafił wykazać się kreatywnością choćby przerysowując niektóre epizody na potrzeby innych publikacji. Takie właśnie paski zgromadzone zostały w aneksie tego tomu. Aż szkoda, że tak wyczerpującego zbioru nie uzupełnia nieco więcej opisowej publicystyki. Cieszy natomiast wysoka jakość edycji. Widać, że nie wszystkie paski dało się zdobyć w odpowiedniej jakości, ale zrzućmy to na karb „ducha oryginału”. Czytelnika pobocznego może nieco zdziwić sporadyczne użycie koloru, ale druk barwny czasopism wcale nie był ongiś normą. Stał się nią dopiero po roku 90.
Książce towarzyszy płyta DVD zawierająca godzinę bardzo ciekawego materiału. Są tu cztery odcinki filmu animowanego „Przygody prof. Filutka”, powstałe w latach 1955-56. Ukazują bohatera niby w znajomym, a jednak ostrzejszym świetle. Pachnie trochę propagandą, ale także, wyraźnie, poluzowaniem nadchodzącej epoki odwilży.
Ciekawostkę stanowi „Milleniowa przygoda” – dziesięciominutowa animacja z 1962 roku, łącząca idee wypraw kosmicznych z podróżą w czasie. To jeden z kilku filmów zrealizowanych przez Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej, które Zbigniew Lengren współtworzył.
Żal natomiast tylko, że tak krótki jest filmowy wywiad z Lengrenem „Mój mały świat"… Rozmowa ta wnosi wiele bardzo ciekawej wiedzy o życiu twórcy Filutka, szczególnie jego wczesnym etapie. Chciałoby się zdecydowanie więcej!
Historyjki o Filutku to generalnie wielka lekcja bardzo ciepłego humoru. Krótkie, uniwersalne i wymowne paski z uśmiechem i morałem. Bez napinki i tak modnego dziś żartu czyimś kosztem, ubliżania. Ponadczasowe, bo jak się śmiać to najlepiej z samych siebie.
Za samą archiwalną robotę i zebranie tych pasków dla przyszłych pokoleń – zdecydowanie 10. Jednak widać tu dobitnie, jak paski te czy też ich twórca zaczynają pod koniec wyraźnie słabować. Za sam ich poziom ocena powinna być znacznie niższa od proponowanej 7.
Plusy:
  • dostępność materiału rozproszonego w tak wielu źródłach
  • pozytywne, pogodne przesłanie
  • zdystansowany, zdrowy humor • dodatki
Minusy:
  • powtarzalność
  • brak publicystyki
  • jakość niektórych pasków
koniec
18 stycznia 2022

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Impreza się rozkręca
Dagmara Trembicka-Brzozowska

22 IV 2024

Seria duetu Carbone & Gijé fabularnie rozwija się w bardzo ciekawym kierunku - widać to dosłownie z tomu na tom. Autorzy najwyraźniej mają zamiar stworzyć rozbudowaną opowieść fantastyczną z całkiem rozległym światem przedstawionym.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż autora

Alter Sisters
— Tomasz Nowak

Między Alfą a Omegą
— Tomasz Nowak

Imperium po drugiej stronie lustra
— Tomasz Nowak

Hej, marines, hej!
— Tomasz Nowak

Ostatni występ kwartetu
— Tomasz Nowak

Tornadem porwani
— Tomasz Nowak

Ech, ta zła religia
— Tomasz Nowak

Oby nauka nie szła w las
— Tomasz Nowak

Komiksowa retrospektywa
— Tomasz Nowak

Droga w nieznane
— Tomasz Nowak

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.