Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Tomasz Kontny, Wojciech Stefaniec, Marek Turek
‹Wydział 7 #9: Azyl›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWydział 7 #9: Azyl
Scenariusz
Data wydaniamarzec 2022
RysunkiWojciech Stefaniec
Wydawca ONGRYS
CyklWydział 7
ISBN978-83-66603-45-5
Format32s. 170x245 mm
Cena15,00
Gatunekgroza / horror, SF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Arkham na Kociewiu
[Tomasz Kontny, Wojciech Stefaniec, Marek Turek „Wydział 7 #9: Azyl” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Ileż sardonicznej przekory jest w tytule dziewiątego rozdziału opowieści o „Wydziale 7”! Nie wierzycie? Cóż, wspomnianym przez autorów „azylem” jest bowiem szpital psychiatryczny, do którego po przygodzie z „czarną wołgą” trafił porucznik Szymon Wilk. A to dopiero początek dramatycznych perypetii, jakie obmyślił dla niego scenarzysta Tomasz Kontny.

Sebastian Chosiński

Arkham na Kociewiu
[Tomasz Kontny, Wojciech Stefaniec, Marek Turek „Wydział 7 #9: Azyl” - recenzja]

Ileż sardonicznej przekory jest w tytule dziewiątego rozdziału opowieści o „Wydziale 7”! Nie wierzycie? Cóż, wspomnianym przez autorów „azylem” jest bowiem szpital psychiatryczny, do którego po przygodzie z „czarną wołgą” trafił porucznik Szymon Wilk. A to dopiero początek dramatycznych perypetii, jakie obmyślił dla niego scenarzysta Tomasz Kontny.

Tomasz Kontny, Wojciech Stefaniec, Marek Turek
‹Wydział 7 #9: Azyl›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWydział 7 #9: Azyl
Scenariusz
Data wydaniamarzec 2022
RysunkiWojciech Stefaniec
Wydawca ONGRYS
CyklWydział 7
ISBN978-83-66603-45-5
Format32s. 170x245 mm
Cena15,00
Gatunekgroza / horror, SF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Jeśli wierzyć w to, że istnieją na świecie miejsca przeklęte, ze szczególną mocą przyciągające Zło (sic! koniecznie z wielkiej litery), to takim właśnie miejscem jest to, w którym rozgrywa się akcja „Azylu” – dziewiątego (a jeśli doliczymy jeszcze numer specjalny, czyli „Helenę”, to dziesiątego) rozdziału historii esbeckiego „Wydziału 7”. To pałac znajdujący w kociewskiej wsi Górna Grupa (obecnie w województwie kujawsko-pomorskim). Pierwszą jego właścicielką była Malwina von Bismarck, młodsza siostra Ottona, kanclerza Prus, a potem II Rzeszy; po odzyskanie przez Polskę niepodległości przeszedł on w ręce generała Kazimierza Sosnkowskiego, od którego budynek wykupili w 1923 roku księża werbiści, aby utworzyć tam Dom Misyjny, seminarium duchowne oraz gimnazjum. Po wybuchu drugiej wojny światowej obiekt przejęli Niemcy; do zakonników powrócił on w 1945 roku, ale tylko na siedem lat. Władze komunistyczne wywłaszczyły ich, oddając do dyspozycji misjonarzom tylko jedno ze skrzydeł pałacu, w pozostałej części otwarto szpital dla nerwowo i psychicznie chorych, który był oddziałem takiej samej placówki funkcjonującej w Świeciu.
W nocy z 31 października na 1 listopada 1980 roku doszło tam do niewyobrażalnej tragedii; w wyniku pożaru, który spowodowany był fatalnym stanem budynku zginęło pięćdziesięciu pięciu pensjonariuszy. Często przywiązani do łóżek (trafiały tam bowiem zazwyczaj ciężkie przypadki) płonęli żywcem. Nie mieli żadnych szans na ocalenie. Być może znacie przejmującą balladę śpiewaną oryginalnie przez Przemysława Gintrowskiego do słów Jacka Kaczmarskiego „A my nie chcemy uciekać stąd” – zainspirowana została tym właśnie wydarzeniem, choć oczywiście w wykonaniu legendarnych bardów nabrała innego, politycznego znaczenia. Szpitala w Górnej Grupie już nie odtworzono; po upadku PRL-u ruiny budynku ponownie trafiły w ręce księży werbistów, którzy pałac odbudowali i – jak przed wojną – otworzyli w nim działający po dziś dzień Dom Misyjny św. Józefa (jeden z siedemnastu).
Do tego właśnie miejsca w połowie 1965 roku po tragicznie zakończonym pościgu za „czarną wołgą” (patrz: „Pościg na E81”) trafia porucznik MO Szymon Wilk, jeden z funkcjonariuszy oficjalnie rozwiązanego jakiś czas temu Wydziału 7 Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Z poważnych obrażeń wewnętrznych jakoś się wykaraskał; trudniej dojść mu do siebie po głębokim wstrząśnieniu mózgu. Swoje dokłada też demoniczny dyrektor oraz personel placówki (pielęgniarki mogłyby uczyć siostrę Ratched z „Lotu nad kukułczym gniazdem”, jak znęcać się nad pensjonariuszami), nieustannie szpikujący Szymona psychotropami. Dopiero po dziewięciu miesiącach odzyskuje on względną świadomość, chociaż widzenie wciąż ma mocno zaburzone. Nie pamięta przeszłości ani co się z nim stało. Nie wie też, w jakim miejscu się znajduje. Uświadamia go zajmujący ten sam pokój (choć trafniej byłoby napisać: celę) starzec Witold, którego z Szymonem łączy to, że również pracował dla Służby Bezpieczeństwa.
Ma on bowiem dar… retrokognicji (po dotknięciu rzeczy lub ludzi widzi ich przeszłość), który zresztą doprowadził go do szaleństwa i sprawił, że wylądował w Górnej Grupie. Mógłby pomóc Wilkowi w wypełnieniu dziur w pamięci, ale cena, jaką by za to zapłacił, prawdopodobnie okazałaby się bardzo wysoka. W każdym razie – za wysoka. Szymon prosi więc o wsparcie inną osobę, która także posiada nadzwyczajny dar. Pod tym względem szpital przypomina szkołę X-Menów, z tą jednak różnicą, że nad pacjentami nimi czuwa człowiek będący całkowitym przeciwieństwem profesora Xaviera. To, jak można mniemać, psychopata lubujący się w pseudomedycznych eksperymentach, który idealnie sprawdziłby się w roli asystenta doktora Mengele. Tyle że służy komunistom. Nie powinno dziwić nas więc, że Szymon chce się z tego miejsca wydostać. Problem w tym, że każdy błąd może zakończyć się dla niego zamknięciem w osławionym „drugim skrzydle”, którym notorycznie straszy się pensjonariuszy sprawiających problemy.
Niezwykle intrygująco wypadło w komiksie to połączenie dramatycznej historii konkretnego miejsca z mroczną opowieścią o obdarzonych nadzwyczajnymi mocami esbeckich mutantach. A jeśli dodać do tego jeszcze psychodeliczno-oniryczne (ba! psychotropowe) rysunki Wojciecha Stefańca (między innymi tworzone dla Timofa i cichych wspólników „Alveum”, „Dom żałoby”, „Szanowny” czy „Noir” i powiązani z nim fabularnie „Ludzie, którzy nie brudzą sobie rąk”) – dostajemy do, nomen omen, rąk (byle nie „brudnych”!) być może nawet najlepszy, jak dotąd, zeszyt serii. Graficznie to majstersztyk komiksu grozy, którego nie powstydziłby sam Dave McKean (swego czasu nadworny grafik Neila Gaimana). Choć kadry Polaka są dużo bardziej surowe, można to zrozumieć – wszak pokazują świat widziany oczyma człowieka doprowadzonego do szaleństwa, świat, który się w jednej chwili rozmywa się, to znów pulsuje i migocze, świat pogrążający się w mroku, a po chwili eksplodujący barwami. Świetnie to wszystko zatrybiło z historią szpitala w Górnej Grupie. Mam tylko nadzieję, że Szymon Wilk nie będzie tam przebywał do jesieni 1980 roku. Wszak kilka ofiar pożaru nie zostało nigdy zidentyfikowanych.
koniec
30 marca 2022

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Impreza się rozkręca
Dagmara Trembicka-Brzozowska

22 IV 2024

Seria duetu Carbone & Gijé fabularnie rozwija się w bardzo ciekawym kierunku - widać to dosłownie z tomu na tom. Autorzy najwyraźniej mają zamiar stworzyć rozbudowaną opowieść fantastyczną z całkiem rozległym światem przedstawionym.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Europejscy herosi w odwrocie
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Bebechy metropolii
— Andrzej Goryl

„Martwi żyją, a żywi są martwi”
— Paweł Ciołkiewicz

Człowiek jest jak mały robak
— Paweł Ciołkiewicz

Śpij kochany, śpij
— Paweł Ciołkiewicz

Esensja czyta dymki: Grudzień 2011
— Esensja

W kawiarni u Grety
— Robert Wyrzykowski

Wynurzenia w wannie
— Daniel Gizicki

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.