Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Claudio Castellini, Antonio Serra
‹Nathan Never. Agent Specjalny Alfa›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNathan Never. Agent Specjalny Alfa
Scenariusz
Data wydania30 września 2022
RysunkiClaudio Castellini
PrzekładJakub Łagoda
Wydawca Tore
CyklNathan Never
ISBN9788396270153
Format100s. 165x220 mm
Cena28,00
Gatunekgroza / horror, sensacja, SF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Nathan wylądował!
[Claudio Castellini, Antonio Serra „Nathan Never. Agent Specjalny Alfa” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jak będzie wyglądała praca detektywa w przyszłości, mogliśmy przekonać się, najpierw czytając powieść Philipa K. Dicka „Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?”, a następnie oglądając jej kinową ekranizację pod postacią „Łowcy androidów” Ridleya Scotta. Film ten musiał zrobić spore wrażenie na włoskich twórcach komiksowych, skoro niespełna dekadę po jego premierze zdecydowali się wystartować z „Nathanem Neverem” – serią pod wieloma względami nawiązującą do „Blade Runnera”.

Sebastian Chosiński

Nathan wylądował!
[Claudio Castellini, Antonio Serra „Nathan Never. Agent Specjalny Alfa” - recenzja]

Jak będzie wyglądała praca detektywa w przyszłości, mogliśmy przekonać się, najpierw czytając powieść Philipa K. Dicka „Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?”, a następnie oglądając jej kinową ekranizację pod postacią „Łowcy androidów” Ridleya Scotta. Film ten musiał zrobić spore wrażenie na włoskich twórcach komiksowych, skoro niespełna dekadę po jego premierze zdecydowali się wystartować z „Nathanem Neverem” – serią pod wieloma względami nawiązującą do „Blade Runnera”.

Claudio Castellini, Antonio Serra
‹Nathan Never. Agent Specjalny Alfa›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNathan Never. Agent Specjalny Alfa
Scenariusz
Data wydania30 września 2022
RysunkiClaudio Castellini
PrzekładJakub Łagoda
Wydawca Tore
CyklNathan Never
ISBN9788396270153
Format100s. 165x220 mm
Cena28,00
Gatunekgroza / horror, sensacja, SF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
A to niespodzianka! Byłem przekonany, że ta seria jest już na polskim rynku pogrzebana po wsze czasy. Ostatnią rzeczą, jakiej bym się spodziewał, to taka, że znajdzie się jeszcze wydawnictwo, które po tak wielu latach postanowi ją u nas reaktywować. I na dodatek publikację rozpocznie od tomu pierwszego. Chodzi o włoski komiks science fiction – niekiedy z elementami thrillera, to znów horroru bądź space opery – zatytułowany „Nathan Never”, którego dziewięć albumów wydał już Egmont w latach 2001-2004. Widać seria wtedy nie cieszyła się zbyt dużą popularnością, co może zrozumieć o tyle, że wśród całkiem przyzwoitych wybierano do tłumaczenia również bardzo złe historie (jak na przykład „Pieśń wieloryba” z 1993 roku). Takimi właśnie nie do końca trafionymi „strzałami” pogrzebano „detektywa przyszłości”, zanim zdążył on rozwinąć skrzydła nad Wisłą.
Bo tak naprawdę, choć ubrana w kostium futurologiczny, włoska seria jest przede wszystkim opowieścią detektywistyczną. Pełnymi garściami, jak zresztą niemal cała italska popkultura, czerpiącą z wzorów amerykańskich; w tym konkretnym przypadku wskazać należałoby z jednej strony „Blade Runnera” (względnie, jak chciał autor, „Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?”) Philipa K. Dicka (Nathan pod wieloma względami przypomina Ricka Deckarda), z drugiej – serie Isaaka Asimova o „Robotach” i „Fundacji”. Ten ostatni, pochodzący z Rosji (radzieckiej) Żyd, jest o tyle istotny, że w czasie drugiej wojny światowej stworzył trzy „prawa robotów”, które mają zastosowanie również w świecie Nevera.
Nathan (żydowskie imię może być dodatkowym hołdem złożonym Asimovowi) jest pracownikiem Agencji Alfa – jednej z prywatnych służb bezpieczeństwa i ochrony, która wypełnia te same funkcje co policja, tyle że robi to za konkretne pieniądze. Czy jest jej asem? Patrząc na to, jak sobie radzi, można mieć co do tego poważne wątpliwości. Niezwykle często bowiem muszą ratować go z opresji jego współpracownicy: urocza brunetka Legs Weaver oraz geniusz komputerowy Zygmunt (Sigmund) Baginov. Sam Never z nowoczesną technologią jest raczej na bakier. Dość powiedzieć, że w domu wciąż ma kolekcje oldskulowych winyli, a nawet – to trudno zrozumieć nawet dzisiaj – kaset VHS. Na szczęście, kiedy wkracza do akcji, nie bierze ze sobą starego modelu Colta czy karabinu Remingtona. Kiedy musi się udać poza Ziemię, nie korzysta ze sposobu podpowiedzianego przez Georges’a Méliès w „Podróży na Księżyc” (1902). Swoją drogą ciekawe, że twórcy opowieści fantastycznonaukowych sprzed trzech dekad nie przewidzieli, że w przyszłości – i to przecież wcale nie tak dalekiej – komunikację zdominują telefony komórkowe.
Wydawnictwo Tore, reaktywując „Nathana Nevera”, postanowiło zacząć od tomu pierwszego, oryginalnie wydanego w czerwcu 1991 roku, którego scenarzystą był Sardyńczyk Antonio Serra, a rysownikiem rzymianin Claudio Castellini (wcześniej pracujący przy serii „Dylan Dog”, później związany i z Marvelem, i z DC Comics). „Detektyw przyszłości” jest agentem Agencji Alfa i właśnie wykonuje misję na stacji orbitalnej. Sprawa wydaje się prosta, ale – jak to często w takich sytuacjach bywa – komplikuje się. Człowiek, na którego Nathan zastawia pułapkę, wymyka się z niej i ucieka na pokładzie wahadłowca na Ziemię. Przy okazji kradnąc cenne materiały. Szef Alfy, Edward Reiser, nie głaszcze swego pracownika za to po głowie, daje mu jednak inne – on odbiera je jako upokarzające – zadanie: ma przez całą noc pilnować androida, który był świadkiem zabójstwa, by rano mógł złożyć zeznania przed prokuratorem.
Co za nuda, prawda? Kilkanaście godzin w obecności istoty, którą trudno uznać za żywą, choć na pewno, co zresztą szybko udowadnia, jest istotą myślącą. Los jednak bywa przekorny i chociaż Never jeszcze o tym nie wie – to właśnie dzięki androidowi C-09 będzie mógł ponownie stanąć twarzą w twarz z człowiekiem, który zwiał mu z pułapki na stacji orbitalnej. To mnemonik! Pamiętacie pewnie głośny ponad ćwierć wieku temu film Roberta Longo z Keanu Reevesem nakręcony na podstawie cyberpunkowego opowiadania Williama Gibsona – „Johnny Mnemonic”. Tak, to ktoś taki. Człowiek, który ma umysł dostosowany do tego, aby przechowywać w nim dane cyfrowe. To właśnie z takim „bagażem” mężczyzna ten zwiał wówczas Neverowi. Co tam się znajdowało? Kiedy scenarzysta nam to wreszcie wyjawia (i tu przydaje się znajomość „praw robotów” Asimova), łatwo zrozumieć desperację Nathana, który gotów jest z narażeniem życia nie dopuścić do tego, by materiał ten trafił w niepowołane ręce. Mogłoby mieć to dla całego Wszechświata tragiczne konsekwencje.
A (Wszech)świat, w jakim żyje „detektyw przyszłości” i bez tego nie należy do najcudowniejszych miejsc. Policja jest skorumpowana, panoszą się mafie, nie brakuje też szalonych samozwańczych proroków, którzy marzą o tym, aby zostać bogami. Brrr! Aż strach pomyśleć, do czego by doszło, gdyby tacy właśnie ludzie dostali w swoje ręce program komputerowy tropiony przez Nathana. Szczęście wielkie, że Neverowi jednak od czasu do czasu coś się udaje. A jeżeli nie jemu, to przynajmniej któremuś z jego przyjaciół – Zygmuntowi bądź Legs. Antonio Serra nie uczynił bowiem wcale Nathana superbohaterem. Przeciwnie, miewa do niego stosunek ironiczny, ale mimo wszystko odnosi się z sympatią. Cóż, Philipowi Marlowe’owi (nawet kiedy przybierał twarz Humphreya Bogarta bądź Roberta Mitchuma) także nie zawsze wszystko się wychodziło na „szóstkę”.
Oryginalne wydania „Nathana Nevera” publikowane są w miesięcznych odstępach, w Polsce pewnie takiego tempa wydawnictwo Tore nie utrzyma, ale należy mieć nadzieję, że na kolejny tom nie trzeba będzie czekać pół albo i cały rok.
koniec
2 stycznia 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zamknięcie etapu
Andrzej Goryl

19 IV 2024

Dziesiąty tom „Ms Marvel” jest jednocześnie ostatnim pisanym przez G. Willow Wilson – autorkę, która zapoczątkowała tę serię i stworzyła postać Kamali Khan. Scenarzystka prowadziła tę postać przez ponad pięćdziesiąt zeszytów, a jej cykl przez cały ten czas utrzymywał równy, wysoki poziom (z drobnymi potknięciami, nie rzutującymi na ogólną jakość). Jak wypadło zakończenie tej serii?

więcej »

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Spaghetti cyberpunk
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż twórcy

Krótko o komiksach: Kwiecień 2004, cz. 2
— Krzysztof Bartnik, Sebastian Chosiński, Artur Długosz, Tomasz Kontny

Niemoc nie broni
— Artur Długosz

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.