Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Duncan Fegredo, Mike Mignola
‹Zew Ciemności›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZew Ciemności
Tytuł oryginalnyDarknes Calls
Scenariusz
Data wydanialipiec 2008
RysunkiDuncan Fegredo
Wydawca Egmont
CyklHellboy
ISBN978-83-237-2462-9
Cena39,00
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Chłopiec z piekła rodem
[Duncan Fegredo, Mike Mignola „Zew Ciemności” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Dziesiąty tom przygód Hellboya pod tytułem „Zew ciemności” powstał dzięki komitywie nieco już zmęczonego mistrza Mike’a Mignoli i mało znanego Duncana Fegredo. Razem stworzyli komiks, który w niczym nie ustępuje częściom poprzednim, ale i niczego nowego nie wnosi. Zaskakujące, że udział Fegredo, który wykonał wszystkie rysunki, jest prawie niezauważalny.

Paweł Sasko

Chłopiec z piekła rodem
[Duncan Fegredo, Mike Mignola „Zew Ciemności” - recenzja]

Dziesiąty tom przygód Hellboya pod tytułem „Zew ciemności” powstał dzięki komitywie nieco już zmęczonego mistrza Mike’a Mignoli i mało znanego Duncana Fegredo. Razem stworzyli komiks, który w niczym nie ustępuje częściom poprzednim, ale i niczego nowego nie wnosi. Zaskakujące, że udział Fegredo, który wykonał wszystkie rysunki, jest prawie niezauważalny.

Duncan Fegredo, Mike Mignola
‹Zew Ciemności›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZew Ciemności
Tytuł oryginalnyDarknes Calls
Scenariusz
Data wydanialipiec 2008
RysunkiDuncan Fegredo
Wydawca Egmont
CyklHellboy
ISBN978-83-237-2462-9
Cena39,00
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Po wydarzeniach z ostatnich zeszytów Piekielny Chłopiec musiał nieco odpocząć i udał się do starego przyjaciela z Anglii. Nieoczekiwanie trochę się zasiedział – po miesiącu zbiera się w sobie, narzuca skórzany płaszcz i rusza na spacer. Szybko okazuje się jednak, że zło nie śpi – Hellboy zostaje sprowadzony siłą na sabat czarownic, gdzie służki diabła wyjawiają mu swoje plany. Akcja zawiązuje się w Wielkiej Brytanii, lecz Piekielny Chłopiec za sprawą czarcich rytuałów zostaje przeniesiony w samo serce zimnej i zaśnieżonej Rosji. Tam czyhają na niego zionący nienawiścią starzy wrogowie – Baba Jaga, której Hellboy niegdyś wyłupał oko, jej wierny sługa Kościej Nieśmiertelny i zastępy wysuszonych trupów.
Osią fabuły jest zżerające Babę Jagę pragnienie ostatecznego ukarania Piekielnego Chłopca, co starucha wiąże z chęcią wyłupania mu przynajmniej jednego oka. Czarownica wierzy, że dzięki temu posiądzie dar spoglądania w czeluście Piekła. W „Zewie ciemności” bowiem powraca jeden z najważniejszych wątków całej serii, a mianowicie pochodzenie i dziedzictwo Hellboya. Pojawiają się pierwsze zapowiedzi upadku Piekielnego Chłopca, choć ten pozostaje twardy i sarkastyczny – gardzi oferowaną mu władzą nad legionami demonów i posyła czarownicę do diabła. Jak wiadomo, nic tak nie podnosi popularności komiksu, jak śmierć lub upadek głównego bohatera (co nie tak dawno obserwowaliśmy na przykładzie Kapitana Ameryki), a podczas lektury „Zewu ciemności” czytelnik wciąż ma wrażenie, że gdzieś na horyzoncie zaczyna majaczyć widmo przejścia Piekielnego Chłopca na stronę ciemności.
Scenariusz tego komiksu nie należy do najlepszych w dorobku Mignoli. Zwyczajny spacer Piekielnego Chłopca przeradza się w starcie z siłami Zła, jednak kolejne zdarzenia następują po sobie, jakby zostały nieco od niechcenia upchnięte w ciąg przyczynowo-skutkowy. Dominującym elementem konstrukcji fabularnej jest konfrontacja – adwersarze planują jakiś niecny uczynek, więc Hellboy stara się przeciwdziałać, czym wyzwala reakcję swoich zajadłych przeciwników, a to z kolei powoduje… itd., itp. Taka spirala bardzo dynamizuje akcję, jednak wymusza na scenarzyście dziwaczne rozwiązania. I tak, gdy Piekielny Chłopiec nie może sobie poradzić z legionem umarlaków, zjawia się kawaleria; gdy Kościej spuszcza mu łupnia, zjawia się kawaleria. Pomocnicy są różni, jednak za każdym razem ratują Hellboyowi skórę, a każde nadejście odsieczy okazuje się dobrą sposobnością ku temu, by Mignola mógł wprowadzić kolejnego malowniczego bohatera. Prócz tego schematu w fabule są tajemnicze logiczne dziury – Baba Jaga bez trudu morduje największego z bogów, który wcześniej w kilka chwil za pomocą zamieci zmiażdżył jej legion nieumarłych. Być może przyczyna istnienia tych nielogiczności zostanie wyjaśniona w kolejnych tomach cyklu, jednak na tę chwilę wygląda to dość blado.
Mignola, budując tło, w tym zeszycie sięgnął po podania na temat końca świata z różnych kultur, a skupił się w szczególności na mitach z dalekiej Północy. Scenarzysta przywołuje istoty ze słowiańskiego panteonu (Perun, leszy, domowój), nawiązuje także do legend nordyckich (Yggdrasil jako Drzewo Świata, Ragnarök jako zmierzch bogów). Czyni to dość biegle i wykreowany świat wydaje się pulsować od niesamowitości. Nawiązania do mitologii nie są jedynymi w „Zewie ciemności” – królują tu przede wszystkim różnorakie odwołania do poprzednich perypetii Hellboya. Jego obecne kłopoty okazują się pokłosiem kiedyś rzuconego ziarna – zgięte karki prostują dawni wrogowie, rozpaleni żądza zemsty. Mignola czyni wszystko, co tylko może, by uprzystępnić tę wielość nawiązań – za pomocą kilku kadrów streszcza przeszłe wydarzenia, dodaje przypisy, jednak mimo to zagubić się nietrudno. „Zew ciemności” to album dla czytelników, którzy wszystkie poprzednie komiksy z tej serii przejrzeli wielokrotnie i historia Piekielnego Chłopca jest im doskonale znana.
Mignola słynie z narracyjnej biegłości i ten tom zdecydowanie to potwierdza. Artysta potrafi scenę walki rozciągnąć na wiele kadrów, a jedną wypowiedź tak rozdzielić pomiędzy kolejne ujęcia, by wysiłek i znój zmagających się bohaterów były jeszcze bardziej odczuwalne. Zachwyca niesamowite wyczucie tempa akcji – Mignola wie, jak za pomocą kilku kadrów nieznacznie zwolnić, by następnie szaleńczo podkręcić potencjometr. Uwagę zwraca zwłaszcza jeden chytry zabieg narracyjny – podczas gdy odbiorca śledzi rysunki, jakby zza kadru padają słowa bohatera, który znajduje się w zupełnie innym miejscu, niż to przedstawione na obrazkach. To osobliwe złożenie symultanicznej narracji z dwóch różnych poziomów dowodzi wielkich umiejętności autora i talentu do równoczesnego myślenia za pomocą obrazu i słowa. Zabiegi te to żadne novum w sztuce komiksowej, ale ich mistrzowskie wykorzystanie robi bardzo dobre wrażenie.
„Zew ciemności” powstał dzięki udziałowi Duncana Fegredo, który przygotował wszystkie rysunki. To właśnie jemu dedykowany jest ten tom: „za przejęcie części ciężkiej roboty – i to w ostatniej chwili”. Gdyby nie nazwisko rysownika na okładce, zapewne nie wszyscy odbiorcy spostrzegliby, że to nie Mignola zajmował się oprawą graficzną tego komiksu. Fegredo biegle naśladuje swojego mistrza, jednak nie przyszło mu to z łatwością, o czym świadczą nieco pokraczne pierwsze szkice artysty, zamieszczone na końcu tomu. Szkicownik opatrzony komentarzami obu twórców z pewnością ucieszy wielbicieli Piekielnego Chłopca, bo pozwala dostrzec, w jaki sposób Fegredo pracował nad przejęciem maniery Mignoli. Rysownik pracował na podstawie szkiców twórcy Hellboya, ponieważ zmiana stylistyki komiksu w połowie serii nie byłaby najszczęśliwszym rozwiązaniem. Fegredo w udziale przypadła więc rzemieślnicza praca i ze swego zadania wywiązał się na medal.
Dziesiąty tom przygód Hellboya nie daje zbyt wielu odpowiedzi, jednak stanowi zaczyn kilku intrygujących wątków. I choć „Zew ciemności” nie zachwyca fabularnie, broni się bez trudu dzięki warsztatowej doskonałości mistrza. Wieść gminna niesie, że Mignola i Fegredo w komitywie przygotują kolejne zeszyty z przygodami Piekielnego Chłopca. Oby równie gorące.
koniec
19 sierpnia 2008

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Spiesz się szybko. Jak najszybciej!
— Sebastian Chosiński

See you in hell, boy!
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Zakalec z ambicjami
— Paweł Sasko

Końskie mordy
— Paweł Sasko

Dziwy nad dziwami
— Paweł Sasko

Coś na spanie
— Paweł Sasko

Lewe jądro Szatana
— Paweł Sasko

Z miłości do pędzli
— Paweł Sasko

Tęsknię, Lizaczku
— Paweł Sasko

Zmiana warty w Baśniogrodzie
— Paweł Sasko

Tylko dla fanatyków
— Paweł Sasko

Pogoń za zwłokami
— Paweł Sasko

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.