Druga część słynnej Korczakowskiej dylogii. Jej bohater, w przeciwieństwie do Króla Maciusia z części pierwszej, przede wszystkim rozmyśla nad sobą i swoim miejscem w świecie. To nie oznacza, że pozostaje bezczynny – ucieka z pociągu, który wiezie go na bezludną wyspę, pojawia się na naradzie królów, przerażonych jego ucieczką, ukrywa swoją tożsamość pod przybranym imieniem, wreszcie staje przed szansą odzyskania tronu. Ale wciąż zadaje sobie pytanie: Który Maciuś jest prawdziwy? Dumny król Reformator czy cichy i zamyślony, dobrowolny wygnaniec Maciuś Filozof z bezludnej wyspy?