Kolumbijczyk Gabriel García Márquez, to jeden z najbardziej znaczących i wpływowych twórców światowej literatury. Laureat literackiej Nagrody Nobla w 1982 roku, autor powieści, opowiadań i esejów, krytyk filmowy, twórca scenariuszy i przede wszystkim intelektualista zaangażowany w palące problemy naszych czasów, zwłaszcza w kwestie dotyczące jego ukochanej Kolumbii, ale też całej Ameryki Łacińskiej. Centralna postać „realizmu magicznego”, prądu, który z historii i wyobraźni utkał kobierzec żywej literatury, oddychającej każdym porem ciała, wreszcie twórca powieściowego świata o największym bogactwie znaczeń w całej dwudziestowiecznej literaturze hiszpańskojęzycznej. Jego najwybitniejsze dzieła to: „Sto lat samotności”, „Nie ma kto pisać do pułkownika”, „Kronika zapowiedzianej śmierci”, „Zła godzina”, „Generał w labiryncie”, „Dwanaście opowiadań tułaczych”, „Miłość w czasach zarazy”, „Diatriba de amor contra un hombre sentado”. W 2002 roku wydał pierwszą część swojej autobiografii, „Życie jest opowieścią”. „Nie wygłoszę tu mowy” jest jego najnowszą książką.