Biografia Rudolfa Witziga (1916–2001), oficera niemieckich sił powietrznodesantowych. Sławę zyskał już w maju 1940 roku, gdy jako młody porucznik zaplanował i poprowadził operację zdobycia fortu Eben-Emael w Belgii. To strategiczne zwycięstwo było pierwszą w historii akcją przeprowadzoną przez niemieckich strzelców spadochronowych, korzystających z szybowców desantowych i posługujących się ładunkami kumulacyjnymi. Spadochroniarze odnieśli spektakularny sukces, nagłośniony przez hitlerowską machinę propagandową. Witzig, który nigdy nie został członkiem partii nazistowskiej, walczył również m.in. na Krecie, w Afryce Północnej, w czerwcu 1944 roku we Francji, potem w krajach bałtyckich i pod koniec wojny w Holandii. Zakończył wojnę w stopniu majora. Za walki w Prusach Wschodnich w 1944 roku został odznaczony osobiście przez Hitlera Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i jest jednym z zaledwie piętnastu spadochroniarzy, którzy otrzymali ten order.