Z empatią, wdziękiem, humorem i przenikliwością autorka „Bogów Alabamy” prezentuje przejmującą, przepełnioną emocjami powieść o amerykańskim Południu, w której konfrontuje się z prawdą o przywilejach, rodzinie i różnicą pomiędzy naszymi wyobrażeniami a rzeczywistością, jeśli chodzi o nasze pochodzenie i to, kim naprawdę jesteśmy.

Superbohaterowie od zawsze byli słabością Lei Birch Briggs. Pewnego zakrapianego tequilą wieczoru podczas zlotu fanów komiksów ta rozsądna zazwyczaj rysowniczka daje się uwieść przystojnemu i anonimowemu Batmanowi.

Okazuje się, że ten odziany w pelerynę obrońca ludzkości zostawił po sobie coś więcej niż miłe, niewyraźne wspomnienie. Leia spodziewa się dziecka – co dla trzydziestoośmiolatki jest zaskoczeniem, ale wcale nie nieprzyjemnym. Nim jednak wiadomość o czekającym ją samotnym macierzyństwie (oraz tym, że jej dziecko jest dwurasowe) przekaże swojej konwencjonalnej rodzinie z Południa, sypie się małżeństwo przyrodniej siostry, Rachel. Co gorsza, okazuje się, że ukochana, dziewięćdziesięcioletnia babcia, Birchie, traci rozum, ukrywając demencję z pomocą Wattie, najlepszej przyjaciółki od czasów dzieciństwa.

Leia wraca do Alabamy, aby zająć się wszystkim, uporządkować wielki dom w stylu wiktoriańskim, od pokoleń należący do rodziny Birch, oraz poinformować rodzinę o ciąży. Kiedy jednak wydaje jej się, że wszystko ma już pod kontrolą, przekonuje się, że choroba to nie jedyne, co ukrywa Birchie. Na strychu kryje się niebezpieczny sekret, korzenie którego sięgają wojny secesyjnej. Jego ujawnienie zagraża wolności i przyszłości jej rodziny oraz zmienia to, w jaki sposób Leia postrzega siebie i swoją siostrę, swojego syna i jego nieobecnego ojca oraz świat, który wydaje jej się, że zna.