Zainteresowanie Dianą, Kate czy Megan to nic w porównaniu z uwagą, jaką skupiała na sobie olśniewająca Małgorzata Windsor. I właśnie jej barwną postać opisuje „Królewska buntowniczka. Powieść o księżniczce Małgorzacie Windsor”.

W ponurej powojennej Wielkiej Brytanii dziewiętnastoletnia Małgorzata urzeka wszystkich swoim ciętym językiem, kąśliwymi uwagami, poczuciem humoru i modnymi strojami. Zależy jej na sławie i rozgłosie, a przy tym bywa niegrzeczna i wyniosła. Uwielbia nocne kluby, gdzie udziela się towarzysko, wydaje pieniądze i wypala dużo papierosów. Jest także zagorzałą czytelniczką pikantnych romansów Rose Lavish i marzy o poznaniu tej autorki.

Równie ważną postacią „Królewskiej buntowniczki” jest Vera, córka barona, którą określa się już jako starą pannę, mimo że ma dopiero dwadzieścia cztery lata. Wciąż przeżywa stratę – jej narzeczony zginął w trakcie II wojny światowej. Vera snuje marzenia o opuszczeniu Londynu, przeprowadzce do Nowego Jorku i karierze pisarki. Gdy zostaje jedną z dam dworu Małgorzaty, trafia w sam środek życia towarzyskiego i królewskiego. Z tej perspektywy obserwuje rozwój romansu księżniczki z przystojnym kapitanem Peterem Townsendem. Wkrótce obie kobiety staną przed trudnym wyborem między statusem i obowiązkiem a miłością.

Patrząc oczami jednej z dam dworu, Georgie Blalock opisała młodość i krnąbrność Małgorzaty, a także głód życia i potrzebę bycia kochaną, które wybijały się w jej osobowości.