Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Wielka Dziesiątka Świata Dysku

Esensja.pl
Esensja.pl
Nasz plebiscyt, ogłoszony z okazji premiery książki Terry’ego Pratchetta „Niuch”, został zakończony – wybraliście 10 swoich ulubionych bohaterów Świata Dysku. Zwycięzca naszego plebiscytu raczej nie dziwi. TA MALOWNICZA POSTAĆ MA DUŻO OSOBISTEGO UROKU, CHOĆ Z BLIŻEJ NIEWIADOMYCH POWODÓW MAŁO KTO CIESZY SIĘ NA MYŚL O SPOTKANIU Z NIĄ.

Esensja

Wielka Dziesiątka Świata Dysku

Nasz plebiscyt, ogłoszony z okazji premiery książki Terry’ego Pratchetta „Niuch”, został zakończony – wybraliście 10 swoich ulubionych bohaterów Świata Dysku. Zwycięzca naszego plebiscytu raczej nie dziwi. TA MALOWNICZA POSTAĆ MA DUŻO OSOBISTEGO UROKU, CHOĆ Z BLIŻEJ NIEWIADOMYCH POWODÓW MAŁO KTO CIESZY SIĘ NA MYŚL O SPOTKANIU Z NIĄ.

Hasła opracowali autorzy z portalu Discworld.pl.


Oto pierwsza dziesiątka naszego plebiscytu zaprezentowana według ilości głosów:
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
1. ŚMIERĆ
Bardziej ludzki niż niejeden człowiek. Postać, która zawsze mówi wyraźnie i DUŻYMI LITERAMI, a mimo to jej rozmówcom zrozumienie sensu wypowiedzi zawsze zajmuje chwilę. Antropomorficzna personifikacja siły kończącej życie, czyli według ludzkich wyobrażeń – wysoki szkielet, w czarnej szacie z bardzo ostrą kosą lub (dla koronowanych głów) mieczem. Mieszka w Domenie Śmierci – krainie, gdzie dom, rośliny i pejzaż zrobione są według kształtów ludzkich, ale są całkowicie czarne. Nie ma sprawiedliwości, jest tylko On. Jest Mrocznym Kosiarzem, który dba o swój plon, tak w wymiarze indywidualnym (dba o to, żeby przejście do niebytu przeszło możliwie łagodnie, z wyjątkiem wyjątkowych drani, jak pan Szpila) jak i ogólnym (np. zadbał o to, żeby ludzie dalej wierzyli w Wiedźmikołaja, co czyni ich, no właśnie, ludźmi). Najważniejszy (czasami jedyny) z Jeźdźców Apokralipsy (oprócz niego ten zespół tworzą Wojna, Głód, Zaraza. Chaos odszedł, zanim stali się sławni). Powodowany zawodową ciekawością rodzaju ludzkiego adoptował Ysabell. Jej córka, Susan Sto Helit, wskutek zadziwiających prawideł genetyki, odziedziczyła jego nadzwyczajne cechy, jak apodyktyczność oraz zdolność ignorowania czasu i przestrzeni. Jego sługą jest Albert o tajemniczej przeszłości. Natomiast co do wierzchowca zdecydował się przełamać stereotypy i po fiasku z koniem szkieletowym jego rumakiem obecnie jest Pimpuś. Jego wiernym współpracownikiem (i utrapieniem niekiedy) jest Śmierć Szczurów. Lubi koty (z wzajemnością). Nie lubi Audytorów Rzeczywistości (z wzajemnością).
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
2. Samuel Vimes
Komendant Straży miejskiej Ankh-Morpork, diuk Ankh oraz dyżurny szkolny. Pierwszej wody cynik, któremu los jak na złość odpłacił kochającą żoną będącą najbogatszą partią w mieście oraz bardzo dobrze zapowiadającym się synem. Pomimo całej tytulatury ma wygląd i umiejętności urodzonego sierżanta. Równolegle z jego ewolucją od zapijaczonego kapitana do miłującego cygara (z braku alkoholu) dyplomaty ratującego pokój na Dysku (potrafiącego w razie potrzeby aresztować obie wrogie armie) obserwujemy trasformację Straży Miejskiej z formacji łazików, o której wszyscy najchętniej by zapomnieli w nowoczesne siły policyjne, stanowiące wzór dla całych Równin Sto i nie tylko. Człowiek, który nie ufa oczywistym śladom przestępstwa i nie waha się samodzielnie ubrudzić rąk. Na skutek dziwnych zakłóceń czasoprzestrzeni sam siebie wyszkolił i pomógł w skierowaniu historii Ankh-Morpork na właściwe biegi. Potomek Kamiennej Gęby Vimesa (po którym odziedziczył przydomek), który ściął ostatniego króla Ankh-Morpork. Nienawidzi klas wyższych miasta (z wyjątkiem żony, oczywiście), pewnie z powodu własnej szlachetności, wrodzonej, a może wyuczonej z powodu wykształconej w nim Strzegącej Ciemności (któż pilnuje strażników? Ja), która rywalizuje z Przyzywającą Ciemnością. Człowiek, który potrafi przełamywać własne stereotypy, choćby związane z zatrudnianiem wampirów w Straży i obsługą De-Terminarzy. Lubi kanapki z BEKONEM, sałatą i pomidorem (choć jego żona, twierdzi, że lubi kanapki z SAŁATĄ, POMIDOREM i bekonem) oraz pilotowanie statków rzecznych (choć nie wiedział, że to lubi).
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
3. Patrycjusz Havelock Vetinari
Najważniejsza drugoplanowa postać Świata Dysku. Zwykle działa w cieniu, ale widzi najwięcej z gry toczącej się w mieście i na Dysku i potrafi sam stworzyć figury, które pozwolą mu osiągnąć cel (jak Vimes czy Moist von Lipwig). Patrycjusz Ankh-Morpork, pod którego rządami miasto działa, przez co wszyscy istotni polityczni gracze miasta nie są zainteresowani jego obaleniem. Pomimo tego rozrywką klas wyższych są próby zamachu na jego osobę. Jak na razie próbowali tego przy pomocy smoka (jego własny sekretarz), rusznica, arszeniku, trybunału za zdradę podczas rokowań pokojowych i kompromitacji przy pomocy podstawionego aktora. Preferuje czerń w herbie i ubiorze. Nieprzenikniona twarz, brak poczucia humoru, potrafi doprowadzić petenta, który przyszedł ze słuszną skargą do wyjścia z radością, że może w ogóle opuścić gabinet. Lubi psy i lady Margolottę von Ueberwald (z wzajemnością). Nie lubi mimów (stosunek mimów do lorda Vetinariego: nieznany). Entuzjasta muzyki czytanej z nut, gry w łupsa oraz niezbędnego okrucieństwa. Odebrał wyłącznie klasyczne wykształcenie (w Gildii Skrytobójców), co nie przeszkadza mu wiedzieć zawsze tego, co jest niezbędne i tego, co dzieje się w mieście. Twórca nowoczesnego systemu gildii, według reguły „Jeśli już ma istnieć przestępczość, niech będzie to przestępczość zorganizowana”, dzięki czemu ulice miasta stały się bezpieczniejsze. Odnowiciel (czasami wbrew własnej woli) Straży Miejskiej, Królewskiej Poczty oraz reformator systemu pieniężnego. Władców opisywanych przez Macchiavellego jako wzorcowych władców robiących to, co jest niezbędne dla dobra Ojczyzny, mógłby wpędzić w kompleksy. Jego umiejętności polityczne najlepiej opisuje to, że zawsze wie, gdzie jest kurczak (i pieniądze), potrafi bez nauki żonglować nożami oraz jednym zdaniem skłonić mający własną osobowość Zapach Paskudnego Starego Rona do ulotnienia się.
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
4. Babcia Weatherwax
Najpotężniejsza czarownica Świata Dysku. Wysoka, kostyczna. Mimo wszelkich wysiłków twarz idealnie gładka, bez śladów kurzajek. Nieznośnie uparta, sztywna i zimna uczuciowo, co raczej należy określić: silna psychicznie do takich granic, że nie uległa psychicznej dominacji wampirów, a ich zweatherwaxyzowała. Ubiera się w czarne sukienki i własnoręcznie robione czarne kapelusze. Rygorystycznie przestrzega zasad czarownictwa, to znaczy pracy bez wynagrodzenia pieniężnego i celibatu. Dzięki swojemu charakterowi pozwala ludziom, aby żyli własnym życiem, a nie według reguł narzucających się opowieści. Obiektywna i sprawiedliwa, ale zawsze pomoże choremu i dziecku i postara się o to, by lekarstwo było psychologicznie atrakcyjne. Lubi białą kotkę Ty, nie lubi Greeba. Pozostaje w związku platonicznym z Mustrumem Ridcullym, co jest najlepsze dla nich obojga.
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
5. Rincewind
Antytalent absolutny w dziedzinie magii i żołnierki. Pomimo tego zawsze uratuje (znowu) świat, tak Dysku jak i Kuli, przed zagrożeniem magicznym, stworami z Piekielnych Wymiarów oraz przyjaciół przed armią o stutysięcznokrotnej przewadze. Uciekał się przy tym do tak trywialnych cech, jak własna przebiegłość umysłu i instynkt przetrwania za wszelką cenę.Podróżnik w czasie, przestrzeni i Piekielnych Wymiarach. Jako jedyny człowiek dwukrotnie odwiedził przestrzeń kosmiczną poza Dyskiem (za pierwszym razem przez pomyłkę, za drugim razem akceptując nieuniknioną konieczność, za to w statku kosmicznym o wiele lepiej przystosowanym do tego typu podróży, to znaczy drewnianym i napędzanym ogniem smoczym). Ma talent do języków, jest świetnym biegaczem. Podobno uratował Świat przed stworami z Piekielnych Wymiarów, czarodzicielem, doprowadził do zmiany władzy w Imperium Agatejskim, sprowadził z powrotem deszcz i otworzył na świat Czteriksy oraz wydatnie pomógł magom z Niewidocznego Uniwersytetu w utrzymania projektu Świata Kuli. Ale prawdopodobnie tylko się chwali. Jest rzeczą oczywistą i powszechnie znaną, że jest tchórzem i nieukiem, niegodnym miana maga ani tytułu profesora Niewidocznego Uniwersytetu. Lubi nudę i ziemniaki. Nie lubi przygód i poprawnej pisowni słowa „Magus”.
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
6. Bibliotekarz
Na skutek wypadku magicznego przybrał formę zwykłego orangutana, Pongo Pongo. Wykonuje nudną pracę w bibliotece magicznej Niewidocznego Uniwersytetu i tylko przypadkowo siła trzech mężczyzn jest mu przydatna w walce z dziwnymi stworami ją zamieszkującymi oraz, co ważniejsze, książkami. Wyjątkowo małomówny (mówi tylko „uuk” i „iik”), ale jedno jego słowo potrafi powiedzieć całe tomy. Tajny funkcjonariusz Straży Miejskiej Ankh-Morpork, organista i organomistrz Niewidocznego Uniwersytetu. członek Grupy z Wykrokiem (odszedł po objęciu managementu zespołu przez Dibblera), bramkarz Niewidocznych Akademików, pilot statku kosmicznego „Latawiec”. Miłośnik ruchomych obrazków. Lubi banany i fistaszki, nie lubi złodziei książek.
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
7. Niania Ogg
Typ wesołej staruszki, mogącej wypić więcej od niejednego mężczyzny i chętniej od niego śpiewająca o pewnych sprawach, to znaczy o jeżu. Ale jest głową rodu starszego, niż samo Lancre, nawet posiadają na swoją cześć nazwany starożytny alfabet. Uwielbia jedzenie (zwłaszcza darmowe) i dobrą zabawę, potrafi rozruszać swoim śpiewem każde przyjęcie. Doskonała matka swoich synów, jeszcze lepsza babcia swoich wnucząt i jeszcze bardziej stereotypowa teściowa (dla swoich synowych). Potrafi przechytrzyć swoją przyjaciółkę Esmeraldę Weatherwax, gdy sytuacja wymyka się spod kontroli na skutek jej uporu, zapalczywości lub wyniosłości. Pisarka, potrafi tak świetnie pisać o jedzeniu, że aż policzki płoną z ekscytacji lekturą. Lubi Greeba (w odróżnieniu od całej ludzkiej i zwierzęcej populacji Lancre) i jabłkownik.
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
8. Bagaż
Skrzynia podróżna z myślącej gruszy, porusza się na setkach małych nóżek. Pomimo braku zębów potrafi się uśmiechać i zjadać zagrożenia jego pana. Dla wrogów jest wyjątkowo przebiegły i bezinteresownie złośliwy, a dla swojego pana potrafi zrobić niewinną i przepraszającą minę. Wystarczy do niego włożyć brudną i pomiętą bieliznę, by potem wyjąć poskładaną i pachnącą. Potrafi przemieszczać się w czasie, przestrzeni i innych wymiarach (tylu, że nawet fizycy nie potrafią policzyć). Prywatnie bardzo rycerski, posiada żonę i dzieci w Imperium Agatejskim.
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
9. Kapitan Marchewa
Krasnolud, wzrost sześć stóp, nienagannie wyrzeźbione mięśnie, potrafi znokautować trolla. Rudowłosy, prostolinijny chłopak, potrafi znaleźć rozwiązanie każdej zagadki bez ślepego błądzenia. Kapitan Straży Miejskiej Ankh-Morpork, potrafiący porwać swoich ludzi do najbardziej odważnych czynów. Nie zawsze jest to jednak potrzebne, ponieważ obdarzony jest fenomenalną pamięcią do twarzy oraz niesamowitą umiejętnością zjednywania sobie przyjaciół zawsze i wszędzie. Prawdopodobnie jedyny człowiek, który zna nazwisko każdego mieszkańca Ankh-Morpork. Posiada dobry miecz bez szczególnych właściwości i znamię w kształcie korony. Potrafi przemawiać, jak grzeczny chłopiec ze szkółki niedzielnej. Lubi zwierzęta i kapitan Anguę (ze wzajemnością). Jest prawowitym dziedzicem tronu Ankh-Morpork.
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
rys. Justyna „Yenefer” Mordas
10. Gardło Sobie Podrzynam Dibbler
Właściwie: Geronimo Sebastian Procjusz Dibbler. Podobno każda ważniejsza kraina na Dysku (w tym Omnia, Imperium Agatejskie i Czteriksy) posiada własną wersję Dibblera, ale jedyny, prawdziwy i oryginalny mieszka w Ankh-Morpork. Najbardziej przedsiębiorczy i zarazem najbardziej pechowy biznesmen na Dysku (co wiele mówi o naturze kapitalizmu). W swojej karierze był największym na Dysku producentem filmowym i managerem największej grupy muzyki wykrokowej a także zajmował się feng shui. Stworzył codziennikarstwo brukowe (niemal jednocześnie z prawdziwym codziennikarstwem). A kiedy nie wychodzi mu kolejny interes, wraca do swojej podstawowej profesji, to znaczy sprzedawania na ulicy skwierczenia kiełbasek w bułce. Po zakupie okazują się one bardzo kształcące: człowiek dowiaduje się o tym, że istnieją części świni, których istnienia sama świnia nie była świadoma a także nabywa wiedzę o wielu interesujących odcieniach zieleni na twarzy. Pomimo tego, jego klienci zawsze wracają do starej i sprawdzonej firmy Dibblera, założonej podczas Wielkich Dni Majowych, w których Dibbler odważnie i aktywnie uczestniczył.
• • •
Galerię autorki rysunków Justyny „Yenefer” Mordas znajdziecie w serwisie Deviantart.
• • •
Nagrody – egzemplarze powieści Terry’ego Pratchetta „Niuch”, ufundowane przez wydawnictwo Prószyński i S-ka wylosowali:
  • Małgorzata Krzyżaniak, Suchy Las
  • Marta Perek, Nowe Miasto nad Pilicą
  • Artur Stasiak, Kramsk
  • Maciej Zieliński, Bielsko-Biała
  • Bartłomiej Sowiński, Myszków
• • •
koniec
19 kwietnia 2012

Komentarze

19 IV 2012   12:48:41

"O SPOTKANIU Z NIĄ". NIM, moi drodzy, NIM!

19 IV 2012   14:30:20

O spotkaniu z nią, czyli z postacią, jak sądzę.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Okładka <i>Amazing Stories Quarterly</i> z wiosny 1929 r. to portret jednego z Małogłowych.<br/>© wikipedia

Stare wspaniałe światy: Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
Andreas „Zoltar” Boegner

11 IV 2024

Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (24)
Andreas „Zoltar” Boegner

7 IV 2024

Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (23)
Andreas „Zoltar” Boegner

14 III 2024

Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Słowiańskie elfy rzeczne
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Esensja czyta: Lipiec 2016
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Pożegnanie ze Światem Dysku
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Maj 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Wrzesień 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek

Śmierć Świata Dysku?
— Magdalena Kubasiewicz

Magia odchodzi
— Agnieszka Szady

Esensja czyta: Kwiecień 2014
— Miłosz Cybowski, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.