Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Jubileusz: Ranking Esensji – najlepsze książki pięciolecia

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2

Jubileusz: Ranking Esensji – najlepsze książki pięciolecia

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Trzecia powieść Michaela Cunninghama to niezwykle efektowne, odnznaczające się przemyślaną konstrukcją dzieło. Jeden dzień z życia bohaterek, które na różne sposoby próbują odnaleźć się w otaczającym je świecie przez ucieczkę, czy przez oswajanie przestrzeni. Nawet spełniając najbardziej konwencjonalne role, pragną uzyskać autonomię, być ocenianymi przez pryzmat własnych czynów i decyzji. Clarissa wierzyła, że świat będzie lepszy – a przynajmniej bardziej znośny – jeśli pewne drobiazgi trwać będą na swoich miejscach. Wyznając taką właśnie filozofię, bohaterki podkreślają ważność i – mimo wszystko – niepowtarzalność teraźniejszości. „Godziny” to powieść z głębokim zrozumieniem i subtelnością ukazująca codzienne życie kobiet, ich emocje i problemy. „Godziny” to jednak nie tylko wspaniała, feministyczna powieść postmodernistyczna, ale także efektowny hołd złożony Virginii Woolf i jej „Pani Dalloway”. Bohaterki Cunninghama prozę Woolf znają doskonale – na kartach książki spotkamy samą pisarkę i przynajmniej dwie kobiety, na których życie „Pani Dalloway” wywarła olbrzymi wpływ. „Godziny” to nieustająca gra z tradycją, odświeżanie konwencji i naprawdę przednia lektura!
Karolina Rodzaj
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
„Głębio, Głębio, jestem twój” – wciąż gdy czytam te proste, brzmiące jak zaklęcie, słowa ciarki przechodzą mi po plecach. Uczucie takie u kogoś, kto nie zalicza się do apologetów cyberpunku, może zaskakiwać. Bo tak naprawdę nie jest to zasługa obranej przez autora powieści konwencji, ale jego niezaprzeczalnego talentu do tworzenia nader atrakcyjnych i, co chyba jeszcze ważniejsze, oryginalnych fabuł. Siergiej Łukianienko to obecnie jedna z największych gwiazd na firmamencie współczesnej fantastyki, a stworzona przezeń Głębia przejdzie do klasyki gatunku jak tolkienowskie Śródziemie czy też Ziemiomorze Ursuli K. Le Guin.
Na czym polega magnetyzm Głębi? Paradoksalnie – na jej rosyjskości. Dzięki konkretnemu usytuowaniu kulturowemu powieści Łukianienki zyskały świeżość i bardzo czytelny dla Polaków kontekst. Ich akcja dzieje się w niezwykle odległym świecie wirtualnym, ale zarazem świat ten jest nam bardzo bliski i jakby dobrze znajomy. I choć miejscami przerażający, to jednak wcale nie chcemy go opuszczać. Powtarzam więc za bohaterem: „Głębio, Głębio, jestem twój”. Na wieki!
Sebastian Chosiński
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Zawsze uważałem, że świadomość objętości książki, a co za tym idzie, widok pozostałych do przeczytania kartek, bardziej utrudnia lekturę niż ją ułatwia. Gdy jakabądź lektura zaczyna nużyć, grubość „reszty” potrafi zniechęcić do – nieraz obowiązkowego – przebrnięcia. W sytuacji odwrotnej na ogół wydaje się, że autor na tych ledwie paru pozostałych do końca stronicach nie da rady ładnie porozwiązywać wątków.
„Modyfikowany węgiel” postawił mnie jednak w zupełnie innym położeniu. Oto, po przeczytaniu sporego fragmentu tekstu, a następnie w wielu kolejnych miejscach (zazwyczaj gdy musiałem – niestety – odkładać książkę na bok), spoglądając na grubość „reszty” miałem nieodparte wrażenie, że Richard Morgan mógłby swą powieść skończyć już tu, już teraz – i też wyszłoby wspaniale. Lecz nie, akcja toczy się dalej, wciąż i coraz bardziej oszałamiając czytelnika swą wizją i rozmachem.
Wojciech Gołąbowski
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
The Smiths chcieli kiedyś powiesić DJ’a, gdyż piosenki, które puszczał, „nie mówią mi nic na temat mojego życia”. A William Gibson odwrotnie, mówi bardzo dużo. W „Rozpoznaniu wzorca”, postcyberpunkowej powieści mainstreamowej, potretuje współczesnego, zagubionego człowieka – dwadzieścia lat temu używał w tym celu metafory cyborga, dziś może sięgać po akcesoria znane każdemu z codziennego życia. W gąszczu medialnej papki, w labiryncie między- i ponadnarodowych ikon na nowo odbudowują się nadszarpnięte relacje społeczne: pokolenia informacyjnych fetyszystów gromadzą się wokół rozmaitych idoli, żywiąc się wspólną miłością do artystowskich filmików albo starych komputerów (albo magazynu Esensja). Podróż bohaterki do Tokyo nie jest nawet w połowie tak odległa, jak wyprawa w głąb siebie, ale – na szczęście – globalna wioska ma mnóstwo studni, przy których można spotkać bliźnich, którzy pomogą nam przetrwać w czasach cywilizacji strachu.
Michał R. Wiśniewski
Inne nominowane książki:
  • Joyce Carol Oates – Amerykanskie apetyty
  • Harlan Coben – Bez skrupułów
  • Marina i Siegriej Diaczenko – Czas wiedźm
  • Marina i Siegriej Diaczenko – Dolina sumienia
  • Marina i Siegriej Diaczenko, Henry Lion Oldi, Andriej Walentinow – Granica
  • Wiaczesław Rybakow – Grawilot „Cesarzewicz”
  • John M. Coetzee – Hańba
  • Joanne K. Rowling – Harry Potter i kamień filozoficzny
  • Paulina Simons – Jeździec miedziany
  • Arturo Pérez-Reverte – Klub Dumas
  • Paul Auster – Księga złudzeń
  • Banana Yoshimoto – Kuchnia
  • Tatiana Tołstoj – Kyś
  • Carlos Fuentes – Lata z Laurą Diaz
  • Imre Kertész – Los utracony
  • Władimir Sorokin – Lód
  • Irwin Shaw – Lucy Crown
  • Marina i Siegriej Diaczenko – Magom wszystko wolno.
  • Henry Lion Oldi – Mesjasz formatuje dysk
  • George R.R. Martin – Nawałnica mieczy
  • Grigorij Kanowicz – Nie odwracaj twarzy od śmierci
  • Harlan Ellison (red.) – Niebezpieczne wizje
  • Paul Auster – Noc wyroczni
  • Siergiej Łukjanienko – Nocny patrol; Dzienny patrol
  • Terry Pratchett – Ostatni bohater
  • Kirył Yeskov – Ostatni Władca Pierścienia
  • David Zurdo, Angel Gutierrez – Ostatnia tajemnica Leonarda da Vinci
  • Andrew M. Greeley – Pan tańca
  • Tom Robbins – Perfumy w rytmie jitterbuga
  • Jean Raspail – Pierścień rybaka
  • Connie Willis – Przejście
  • Guy Gavriel Kay – Sarantyńska mozaika
  • Ben Elton – Sława aż do śmierci
  • Greg Egan – Stan wyczerpania
  • Jewgienij Łukin – Strefa sprawiedliwości
  • Fredrick Forsyth – Weteran
  • John M. Coetzee – Wiek żelaza
  • Steven Erikson – Wspomnienie Lodu
  • Terry Pratchett – Zadziwiający Maurycy i jego uczone szczury
  • Terry Pratchett – Zbrojni
  • Siegiej Łukjanienko – Zimne brzegi; Nastaje świt
  • Sarah Waters – Złodziejka
  • Yann Martel – Życie Pi
koniec
« 1 2
18 października 2005

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Okładka <i>Amazing Stories Quarterly</i> z wiosny 1929 r. to portret jednego z Małogłowych.<br/>© wikipedia

Stare wspaniałe światy: Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
Andreas „Zoltar” Boegner

11 IV 2024

Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (24)
Andreas „Zoltar” Boegner

7 IV 2024

Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (23)
Andreas „Zoltar” Boegner

14 III 2024

Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Trylogia Ciągu: Mona Liza Turbo
— Miłosz Cybowski

Zanikanie, czyli rzecz o „Cudzych słowach”
— Mieszko B. Wandowicz

Trylogia Ciągu: Graf Zero
— Miłosz Cybowski

Trylogia Ciągu: Neuromancer
— Miłosz Cybowski

O tym, czego nie boi się Dukaj
— Mieszko B. Wandowicz

Człowiek przeżywający
— Joanna Kapica-Curzytek

O sześćdziesiąt dni za długo
— Beatrycze Nowicka

Wiedźmie kłamstwa
— Anna Nieznaj

Wracać wciąż do domu
— Beatrycze Nowicka

Przeczytaj to jeszcze raz: Duchy w powłokach
— Beatrycze Nowicka

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.