Moje dziesięć lat z EsensjąDo Esensji dołączyłam po rozpisanym przez redakcję konkursie na recenzję. Było to omówienie książki Jacka Hugo-Badera „Biała gorączka”. Mój tekst ukazał się w magazynie Esensja w kwietniu 2010 roku, a ja zostałam zaproszona do współredagowania pisma. Jak się okazało – zostałam tu do dzisiaj.
Joanna Kapica-CurzytekMoje dziesięć lat z EsensjąDo Esensji dołączyłam po rozpisanym przez redakcję konkursie na recenzję. Było to omówienie książki Jacka Hugo-Badera „Biała gorączka”. Mój tekst ukazał się w magazynie Esensja w kwietniu 2010 roku, a ja zostałam zaproszona do współredagowania pisma. Jak się okazało – zostałam tu do dzisiaj. Wcześniej również recenzowałam, moje teksty ukazywały się m. in. w miesięczniku „Twój Styl”, dwumiesięczniku „Twoja Muza”, miesięczniku „Forum Akademickie” oraz na portalu teatralnym e-teatr (pisałam recenzje spektakli teatralnych). Dla Esensji najbardziej lubię pisać o książkach z kręgu literatury faktu oraz o powieściach współczesnych. Nie omijam klasyki, książek wyróżnianych nagrodami literackimi, ale też i tych lekkich, łatwych i przyjemnych, bo przecież w życiu czytamy różne rzeczy. Chętnie recenzuję też książki dla dzieci, czasami – gry planszowe. Opublikowałam nawet jedną recenzję płyty! Ile moich recenzji ukazało się już w Esensji? Trudno mi je policzyć, choć są osoby, które tego pilnują i ostatnio przekazały informację, że w Esensji jest już prawie 800 moich tekstów. Jak widać, nie dołączyłam do naszej redakcji za sprawą zainteresowania fantastyką, który to nurt dla osób skupionych wokół Esensji zawsze był i jest szczególnie ważny. Dlatego bardzo doceniam otwartość naszego magazynu na inne tematy. I bardzo podziwiam u moich redakcyjnych koleżanek i kolegów imponująco szeroką, specjalistyczną wiedzę dotyczącą wielu nurtów fantastyki. W naszej redakcji są również osoby, które piszą i publikują książki, odnosząc sukcesy jako autorki i autorzy. Miło mi, że łączy nas Esensja – życzę im wielu dalszych sukcesów literackich. Z zainteresowaniem patrzę też na dokonania redakcyjnych koleżanek i kolegów, jeśli chodzi o recenzowanie filmów, komiksów, gier planszowych i muzyki. Wszystkie nasze działy tworzą unikalną i jedyną w swoim rodzaju – Esensję! Cenię sobie także to, że od kilku lat jestem także w esensyjnym dziale PR, utrzymując kontakty z wydawcami, którzy z nami współpracują. To dla mnie dowód zaufania ze strony pozostałych członków redakcji. Poza tym w ten sposób również rozwijam wiedzę dotyczącą rynku książki i jego specyfiki, śledzę trendy wydawnicze oraz poznaję troski i radości związane z marketingiem książek. Dziesięć lat w Esensji nauczyło mnie, że… stale muszę uczyć się pisania. Choć mam na swoim koncie niemało tekstów, każdy nowy jest dla mnie nieustannie tym pierwszym – nie ma taryfy ulgowej, nie ma szablonu ani działania „po łebkach”. Recenzje, które ukazują się w magazynie Esensja pod moim nazwiskiem mają jednak „cichych” współautorów, i w tym miejscu bardzo dziękuję koleżankom i kolegom z redakcji za wnikliwe czytanie i poprawianie usterek, wskazywanie niedociągnięć, w wielu przypadkach także korygowanie błędów merytorycznych. Wszystko dzieje się na szczęście przed publikacją, aby nie musieli tych błędów poprawiać nasi czytelnicy. Dziękuję też za pracę wszystkim osobom z naszej redakcji, które zajmują się techniczną stroną „istnienia” magazynu w sieci i stawiania w nim każdego dnia tekstów i grafiki. Skomentuję to tylko dwoma słowami: to skomplikowane! Moje wyrazy uznania. Czytanie i recenzowanie dla Esensji stało się na tyle ważną częścią mojego życia, że pozwoliło mi poszerzyć pole mojej działalności na rzecz popularyzowania kultury, szczególnie czytelnictwa. Od jakiegoś czasu jestem zapraszana do prowadzenia spotkań autorskich, co jest zawsze dla mnie zaszczytem i wielkim wyzwaniem jednocześnie. Daje też mnóstwo radości, tym bardziej, że mogę tu wykorzystać swoje doświadczenie zdobyte podczas siedmioletniej współpracy z lokalnymi stacjami radiowymi w Zielonej Górze. Z wykształcenia jestem anglistką i pedagogiem, mam stopień doktora w dziedzinie nauk humanistycznych (nie ukrywam, ta wiedza bardzo mi pomaga w recenzowaniu). Na co dzień pracuję na uczelni jako adiunkt; wykładam język angielski medyczny, a naukowo zajmuję się badaniem współczesności i zjawisk kulturowych. Niektóre z tych zagadnień popularyzuję w cyklu #dialogkulturwliteraturze, publikowanym na moim facebookowym profilu. Bliski jest mi świat języków obcych, znam ich kilka; na tyle, żeby między innymi swobodnie czytać książki potrzebne mi w pracy naukowej, ale też i te, po które sięgam dla przyjemności. Bywam też tłumaczką – mam na swoim koncie przekład książki z języka czeskiego. Znajomość języków bardzo mi także pomaga w uczeniu się nowych: aktualnie uczę się hiszpańskiego i japońskiego. Tuż „za rogiem” czai się na mnie kataloński, który chciałabym opanować choć na tyle, żeby móc w nim w miarę swobodnie czytać. Literatura katalońska to dla mnie jedna z najciekawszych europejskich literatur mniejszych. Zamiłowanie do języków łączy się u mnie ściśle z podróżami. Od kilku lat tworzę wystawy z cyklu „Pocztówka z literatury”, w których miejsca na mapie świata łączą się z pisarzami i tworzonymi przez nich książkami. Celem jest dla mnie jak zawsze popularyzowanie czytelnictwa. Kilka edycji mojej wystawy odbyło pod auspicjami Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki im. C. Norwida w Zielonej Górze. Cykl ten ostatnio zainicjowałam także na Facebooku: wystarczy posłużyć się hashtagiem: #pocztowkazliteratury. Moją pasją jest także dziennikarstwo radiowe. Jestem laureatką nagrody specjalnej Studia Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia w konkursie reportażu „Polska i świat 2000”, organizowanym przez I program Polskiego Radia. Reportaż, którego jestem współautorką, reprezentował Polskę na europejskim konkursie rozgłośni radiowych w Berlinie Prix Europa w 2001 roku. Nie mogłabym odpoczywać bez muzyki klasycznej (mam nawet abonament w filharmonii w moim mieście), śledzę bieżące wydarzenia kulturalne i polityczne w kraju i na świecie, chętnie oglądam też sport w telewizji. Ponieważ chciałabym pisać dla Esensji możliwie jak najdłużej, inwestuję w swoje zdrowie: ćwiczę i biegam oraz chodzę ze znajomymi na spacery nordic-walking. Współtworzenie takiego wspaniałego projektu, jakim jest internetowy magazyn kultury, to dla mnie jedno z ciekawszych życiowych doświadczeń, a przede wszystkim ogromna radość – tym większa, że wszyscy udzielamy się w Esensji jako wolontariusze. Dlatego tym bardziej cieszą mnie obchodzone w tym roku dwudzieste urodziny naszego magazynu. Jestem przekonana, że przed nami jeszcze wiele wspaniałych wydarzeń i wspólnych działań. Jestem dumna, że mogę być ich skromną częścią. 23 kwietnia 2020 |
Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?
więcej »Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.
więcej »Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.
więcej »Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner
Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner
Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner
Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner
Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner
Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner
Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner
Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner
Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek
Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek
Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek
Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek
Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek
Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek
Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek
Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek
Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek
Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek
Chapeau bas. Dziękuję zwłaszcza za recenzje książek podróżniczo-reportażowych o różnych krajach. Kawał solidnej roboty.