Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Pożegnania 2020 (1/4)

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2 3

Jarosław Loretz

Pożegnania 2020 (1/4)

W marcu:
3. – CC (od Copy Cat lub Carbon Copy), czyli… kotka będąca pierwszym komercyjnie sklonowanym zwierzęciem. Oficjalnie urodziła się 22 grudnia 2001, co oznacza, że przeżyła wielu pupili urodzonych klasyczną metodą.
8. – Max von Sydow, szwedzki aktor, który przez 70 lat zagrał w blisko 150 filmach i serialach, zdobywając dwie nominacje do Oscara („Pelle zwycięzca” i „Strasznie głośno, niesamowicie blisko”). Wśród wielu jego ról warto wymienić Antoniusa Blocka z „Siódmej pieczęci”, Töre ze „Źródła”, Johana Borga z „Godziny wilka”, Jezusa z „Opowieści wszech czasów”, ojca Merrina z „Egzorcysty”, Jouberta z „Trzech dni Kondora”, Cesarza Minga z „Flasha Gordona”, króla Osrica z „Conana Barbarzyńcy” czy choćby antykwariusza ze „Sprzedawcy śmierci”.
9. – Gary B. Kibbe, drugi z operatorów filmowych Johna Carpentera, tym razem jednak związany z reżyserem przez ponad dekadę, od roku 1987, kiedy ujrzał światło dzienne „Książę ciemności”, po 2001, gdy premierę miały „Duchy Marsa”.
15. – Suzy Delair, tancerka, piosenkarka, gwiazda wodewilu, ale przede wszystkim swego czasu jedna z najsłynniejszych francuskich aktorek, święcąca triumfy w latach 40. i 50. Wystąpiła m.in. w „Morderca mieszka pod 21” i „Kto zabił?” Henri-Georgesa Clouzota (notabene przez 12 lat jej partnera życiowego), „Gervaise” René Clémenta, „Damskim krawcu” Jeana Boyera, „Rocco i jego braciach” Luchino Viscontiego, ostatnim filmie Stana Laurela i Olivera Hardy’ego „Flip i Flap na bezludnej wyspie” oraz w „Przygodach Rabina Jakuba”, u boku Louisa de Funesa.
16. – Stuart Whitman, amerykański aktor. Popularny w latach 60. („Piętno”, za grę w którym dostał nominację do Oscara, „W kraju Komanczów”, „Najdłuższy dzień”, „Piaski Kalahari”, „Ci wspaniali mężczyźni w swych latających maszynach”, serial „Cimarron Strip”), dość szybko zaczął się zsuwać w kino podrzędniejszego rodzaju, trafiając m.in. do „Miasta pod wodą”, „Zjedzonych żywcem” i cieszącej się niezdrową sławą „Nocy lepusa”, w której strach mają budzić ogromne, mordercze… króliczki o ruchliwych noskach.
18. – Emil Karewicz, urodzony w Wilnie aktor, który zapisał się w pamięci polskich widzów przede wszystkim rolą sturmbannführera Hermanna Brunnera ze „Stawki większej niż życie”. Grał też jednak w „Krzyżakach” (Władysław Jagiełło), „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” (oficer gestapo), „Hubalu” (rotmistrz Sołtykiewicz), „Bazie ludzi umarłych” (Tadek „Warszawiak”) czy „Hallo Szpicbródka” (Maks).
20. – Kenny Rogers, amerykański piosenkarz country, kompozytor i aktor, trzykrotny laureat nagrody Grammy. Śpiewał w duetach m.in. z Dolly Parton i Sheeną Easton, komponował piosenki wespół z Lionelem Richie, trafił do panteonu Country Music Hall of Fame. Dochrapał się też własnej sieci restauracji – Kenny Rogers Roasters.
24. – Manu Dibango, kameruński saksofonista i wibrafonista, który wytworzył swój własny styl, będący mieszanką jazzu, funku i tradycyjnej kameruńskiej muzyki. Na salony wszedł swoją czwartą płytą, zawierającą utwór „Soul Makossa”, za który zresztą otrzymał dwie nominacje do nagrody Grammy. Ostatnią płytę wydał w roku 2014.
24. – Stuart Gordon, reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i producent filmowy. Specjalizował się w kinie klasy B, dostarczając widzom nadspodziewanie dobre horrory (m.in. „Reanimator”, „Zza światów” i „Dagon” według Lovecrafta, „Lalki”, „Studnia i wahadło”) oraz filmy SF (m.in. „Robot Jox”, „Forteca” z Christopherem Lambertem, „Kowboje przestrzeni” z Dennisem Hopperem i Stephenem Dorffem).
24. – Juan Padrón, kubański twórca komiksów, ilustrator, karykaturzysta, a przede wszystkim prekursor tamtejszego kina animowanego. Spod jego ręki wyszły m.in. „Wampiry w Hawanie”, uroczo kiczowata historia o potomku Draculi, który – wykopany z Europy – wynajduje Vampisol, substancję pozwalającą wampirom cieszyć się ciepłem słonecznych promieni. Po czym musi go bronić tak przed wampirami europejskimi (chcą na nim zarobić), jak i amerykańskimi (chcą go zniszczyć, bo psuje biznes sztucznych plaż dla wampirów).
24. – Albert Uderzo, francuski rysownik komiksowy włoskiego pochodzenia. Wieloletni współpracownik René Goscinnego, z którym powołał do życia najpierw Umpa-Pę Czerwonoskórego (3 albumy), a potem Asterixa (24 albumy wspólne i – po śmierci Goscinnego – 9 samodzielnych).
29. – Jurij Bondariew, rosyjski autor powieści wojennych („Gorący śnieg”, „Bataliony proszą o ogień”, „Ostatnie strzały”) i dramatów obyczajowych („Brzeg”, „Cisza”, „Dwoje”, „Krewni”), z których kilka zostało zekranizowanych. Scenarzysta monumentalnego, 7-godzinnego „Wyzwolenia”, wciąż cieszącego się sławą najdroższej rosyjskiej produkcji filmowej.
29. – Krzysztof Penderecki, światowej sławy kompozytor i dyrygent, autor czterech oper, ośmiu symfonii i rozmaitych drobniejszych utworów instrumentalnych, spośród których najbardziej znane są „Ofiarom Hiroszimy – Tren”, „Pasja według św. Łukasza”, „Polskie Requiem”, „III Symfonia”, „Anaklasis” i „Utrenja I (Jutrznia – złożenie do grobu)”. Czterokrotny zdobywca nagrody Grammy. Jego muzyka znalazła się m.in. w „Egzorcyście” Friedkina, „Lśnieniu” Kubricka, „Ludzkich dzieciach” Cuarona i „Wyspie tajemnic” Scorsese.
30. – Bill Withers, amerykański wokalista, gitarzysta i kompozytor rhythm and bluesowy i soulowy. W ciągu swojej 15-letniej kariery muzycznej, traktowanej raczej jako rodzaj przygody niż sposób na życie (z tej też przyczyny łatwo się rozstał z przemysłem muzycznym w 1985 roku), nagrał osiem albumów i zdobył trzy nagrody Grammy, zostawiając po sobie takie przeboje, jak „Ain’t No Sunshine”, „Use Me”, „Lean on Me”, „Lovely Day” czy „Just the Two of Us”.
31. – Andrew Jack, brytyjski specjalista od dialektów, współpracujący przy produkcji kilkudziesięciu filmów, w tym „Władcy Pierścieni” (tworzył akcenty ludów Śródziemia oraz wymowę języka elfów i Czarnej Mowy), „Troi” (akcenty Greków i Trojan), „Sherlocka Holmesa”, „Chaplina” czy szeregu „Bondów”. Zagrał też Caluana Ematta, oficera ruchu oporu w VII i VIII części „Gwiezdnych wojen”.
koniec
« 1 2 3
21 stycznia 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Okładka <i>Amazing Stories Quarterly</i> z wiosny 1929 r. to portret jednego z Małogłowych.<br/>© wikipedia

Stare wspaniałe światy: Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
Andreas „Zoltar” Boegner

11 IV 2024

Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (24)
Andreas „Zoltar” Boegner

7 IV 2024

Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (23)
Andreas „Zoltar” Boegner

14 III 2024

Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.