Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 24 kwietnia 2024

Niedzielny krytyk komiksów: Można się nią ogolić!
Historia z przygodami pirackimi jest swoistą ciekawostką w dorobku Szarloty Pawel. Artystce kilkukrotnie zdarzyło się tworzyć od nowa swoje historie, ale w przypadku tej opowieści wygląda na to, że były to aż trzy podejścia. W tym tekście skupię się na ostatniej odsłonie, tej z przełomu lat 1982-83, wskazując jednocześnie co ciekawsze różnice w stosunku do wcześniejszych wersji oraz pozwolę sobie na kilka dygresji.
Oblicza strachu
Jak pisać o końcu świata, gdy wszystko wokół nas się rozpada? Można tak jak Eugenia Kuzniecowa, której znakomita powieść „Drabina” została książką roku 2023 w Ukrainie.
W krainie Wojennego Młota: Luty 2024
Mimo dodatkowego dnia tegoroczny luty nie obfitował w nadmiar warhammerowych nowinek.
Kulawe konie: Sez. 3. odc. 6. Prawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływa
Po raz kolejny mamy okazję się przekonać, że chociaż agenci ze Slough House pod wieloma względami może nie dorównują kolegom z Regent’s Park, to nie sposób odmówić im pomysłowości, odwagi i waleczności (nawet jeśli cechy te nie rozkładają się równomiernie w ich grupie). Nie możemy mieć natomiast pewności, czy porażka Ingrid Tearney spowoduje, że w MI5 rzeczywiście nastąpią zmiany na lepsze.
Niekoniecznie jasno pisane: Superheroizm psychodeliczny
Najsłynniejszą superbohaterską grupą mutantów Marvela od zawsze była i jest X-Men. Tego nikt nie podważa, w końcu Chris Claremont (ale nie tylko) wywindował pod koniec dwudziestego wieku popularność Cyclopsa i spółki na poziom niespotykany. Ale oprócz X-Men istniały i istnieją też inne grupy – dziś zajrzymy do najlepszego okresu jednej z nich, drugiej po X-Men według chronologii założenia. Poznajmy Nowych Mutantów z czasów, gdy rysował ich sam Bill Sienkiewicz.
Reacher: Sez. 2. odc. 1. Specjalna grupa śledcza na celowniku
Twórcy serialu nie zdecydowali się na ekranizowanie powieści Lee Childa po kolei, gdyż drugi sezon przedstawia wydarzenia z jedenastej w cyklu „Elity zabójców”. Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania – oprócz atrakcyjnej sensacyjnej fabuły – jest zaś możliwość lepszego poznania przez widzów przeszłości Jacka Reachera.
PRL w kryminale: Femme fatale za kierownicą
„Zaczęło się w Zakopanem” to pierwsza – z dotychczas znanych – gazetowa „powieść milicyjna” Pawła Borysa Henelta, która nie ukazała się na łamach „Słowa Powszechnego”. I pierwsza, w której jako główny bohater nie pojawia się Wiktor Zaruba, chociaż nie brakuje w niej jego najbliższych współpracowników. Pod nieobecność majora na najważniejszego funkcjonariusza MO wyrasta porucznik Zbigniew Madej.

Książki

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

książkowe (wybrane)

Debit
C.J. Tudor
Geniusz zbrodni
Chris Carter
Gleam
Raven Kennedy
Los pokonanych
Kel Kade
Mara Dyer. Tajemnica
Michelle Hodkin
Mróz
Marcin Ciszewski
Rozbite lustro
Mercè Rodoreda
Schronisko, które spowijał mrok
Sławek Gortych

więcej »

Zapowiedzi

książkowe

Billy Summers
Stephen King
Świat Lodu
B.V. Larson
Diabeł zabierze was do domu
Gabino Iglesias
Kwintesencja wszystkiego
Suzie Sheehy
Maigret u pana ministra
Georges Simenon
Szpony mocy
Tui T. Sutherland
Złowieszczy dar
Emily Thiede

więcej »

Pożegnania 2020 (4/4)

Jarosław Loretz

« 1 2 3 »

Pożegnania 2020 (4/4)

W listopadzie:

1. – Rachel Caine, czyli w rzeczywistości Roxanne Longstreet Conrad. Amerykańska autorka powieści SF i fantasy z elementami romansu, powieści detektywistycznej i horroru. Po polsku wyszedł jej młodzieżowy cykl „Wampiry z Morganville” (15 tomów), zaczątek młodzieżowego cyklu „Wielka Biblioteka” (1 z 5 tomów), fragment cyklu „Czas Wygnania” (3 z 4 tomów), będącego odpryskiem niewydanego u nas cyklu „Weather Warden” (liczy 10 tomów i opowiada o Strażnikach Pogody), fragment kryminalnego cyklu „Stillhouse Lake” (jak na razie wyszły 4 z 5 tomów) oraz garść opowiadań w kilku antologiach.

3. – Jan Stanisław Zaus, tłumacz z angielskiego, specjalizujący się kryminałach. Spolszczył – niejednokroć na spółkę z Ireną Ciechanowską-Sudymont – szereg powieści Agathy Christie, Arthura Conan Doyle’a, Edgara Wallace’a, Dashiella Hammetta, Cornella Woolricha, Fergusa Hume’a, Craiga Rice’a, Steve’a Cavanagha, Vince’a Flynna, a spoza gatunku tłumaczył m.in. kilka powieści Charlesa Dickensa, dwa zbiory opowiadań Roberta E. Howarda („Cień bestii” i „Wilcza głowa”) oraz „Upiorną opowieść” Petera Strauba.

4. – Ken Hensley, brytyjski multiinstrumentalista i wokalista rockowy, autor piosenek, producent muzyczny. Największą popularność zyskał jako klawiszowiec, gitarzysta i wokalista zespołu Uriah Heep, a także autor większości jego utworów. To dzięki niemu powstały takie przeboje jak „Lady in Black”, „July Morning”, „Easy Living”, „Come Away Melinda”, „Sweet Lorraine” czy „Stealin”. Po nagraniu 13 płyt z Uriah Heep Hensley rozpoczął solową karierę, przez jakiś czas grając z zespołem Blackfoot, a także biorąc udział w nagraniach grupy W.A.S.P. Notabene półtora miesiąca wcześniej, 19 września, zmarł inny członek Uriah Heep – basista Lee Kerslake.

5. – Geoffrey Palmer, brytyjski aktor telewizyjny i filmowy. Swoją karierę związał z telewizją, występując mniej lub bardziej epizodycznie w serialach przeważnie sitcomowych – m.in. w „Hotelu Zacisze”, „Whoops Apocalypse”, „Czarnej Żmii”, a także „Rewolwerze i meloniku”, „Świętym”, „Doktorze Who” czy „Poirocie”. Większą rolę miał w serialu „Butterflies”, natomiast ukoronowaniem kariery była główna rola – u boku Judi Dench – w trwającym dziesięć sezonów serialu „Z biegiem lat”. Oprócz tego wystąpił w drobniejszych, choć wyrazistych rolach, w „Szczęśliwym człowieku”, „Rybce zwanej Wandą”, „Szaleństwie króla Jerzego”, Bondzie „Jutro nie umiera nigdy” i „Piotrusiu Panie”.

18. – László Benkő, węgierski muzyk i wokalista. Współzałożyciel i stały członek zespołu Omega, długi czas jego klawiszowiec (fortepian, organy Hammonda, Clavinet, potem syntezatory Korg, Minimoog), okazjonalnie grający także na flecie, trąbce, cytrze, a nawet wiolonczeli. Także kompozytor, równolegle tworzący swoje własne projekty. Z Omegą nagrał 17 albumów studyjnych, natomiast na własny rachunek wydał 6 płyt z muzyką mniej lub bardziej elektroniczną („Lexikon”, „Lexikon 2”, „Ikarosz”, „Omega-mix”, „Impressio” i „Másik világ”) i jedną z bardziej klasyczną muzyką do filmu „Pieśni Róży” („Hogyan tovább?”). Notabene trzy dni po nim, 21 listopada, zmarł nieaktywny już zawodowo Tamás Mihály, przez 40 lat grający w Omedze jako basista.

23. – Konrad Fiałkowski, informatyk, cybernetyk i pisarz SF, aktywny literacko w latach 60. i 70. Jego dorobek stanowi blisko 40 opowiadań, z których większość została zebrana w zbiorach opowiadań „Wróble Galaktyki”, „Poprzez piąty wymiar” i „Włókno Claperiusa” (potem zbiorczo zostały wznowione przez Iskry w „Kosmodromie”), oraz dwie – z dzisiejszego punktu widzenia raczej słabe – powieści: „Homo divisus” i „Adam, jeden z nas”.

24. – Siergiej Siniakin, rosyjski pisarz SF, emerytowany podpułkownik milicji. Zostawił po sobie sześć powieści i niezliczoną ilość mikropowieści i opowiadań. Po polsku mieliśmy jedynie pięć krótszych tekstów: „Nudny wieczór na Marsie”, „Feniks”, „Czas Apokalipsy” i „Władca mórz” ukazały się w zbiorze noszącym tytuł ostatniej z wymienionych mikropowieści, zaś obsypany szeregiem nagród przez rosyjski fandom „Mnich na skraju ziemi” pojawił się w antologiach „Zombi Lenina” i „Rakietowe szlaki 4” (2012).

25. – Diego Maradona, argentyński piłkarz i trener piłkarski. Legenda piłki nożnej, bożyszcze nastolatków w latach 80. i na początku 90. Po przejściu na sportową emeryturę obejmował posady trenera w kolejnych zespołach i reprezentacjach, ale prowadzone przezeń drużyny nie odniosły większych sukcesów. Zostawił po sobie autobiografię, wydaną również w Polsce.

26. – Daria Nicolodi, włoska aktorka i scenarzystka. Ze względu na małżeństwo z Dariem Argento (1974-1985) wystąpiła w głównych bądź wyraźnych drugoplanowych rolach w większości jego najważniejszych filmów – „Głębokiej czerwieni”, „Infernie”, „Ciemności”, „Fenomenach” i „Operze”. Napisała też z mężem scenariusz do „Odgłosów” (sama nie mogła wystąpić ze względu na kontuzję). W tym okresie w głównej roli obsadził ją też Mario Bava w swoim „Schocku”. Po rozpadzie małżeństwa i porażce w postaci „Upiornego domu” (Nicolodi napisała do niego scenariusz i zagrała główną rolę) ograniczyła się do sporadycznych występów w produkcjach telewizyjnych. Dała się też namówić do zagrania w autobiograficznym filmie córki, Asii Argento („Scarlet Diva”).

27. – Piotr Strojnowski, muzyk reggae, wokalista, współzałożyciel zespołu Daab. Jego autorstwa są wszystkie teksty piosenek na pierwszej płycie zespołu, czyli m.in. „Fala ludzkich serc” i „Ogrodu serce”, znane bardziej jako „W moim ogrodzie”.

28. – David Prowse, brytyjski kulturysta, sztangista, a dopiero na końcu aktor. Grał drugoplanowe, ale mocno zauważalne role m.in. w „Horrorze Frankensteina” i „Frankenstein i potwór z piekła” (oczywiście był tam potworem Frankensteina), „Mechanicznej pomarańczy” (służący i ochroniarz Franka Alexandra), „Cyrku wampirów” (siłacz) i „Jabberwockym” (Czarny Rycerz). No a potem były „Gwiezdne wojny” i od tej pory Prowse był kojarzony już wyłącznie jako Darth Vader, aktor bez twarzy…

29. – Ben Bova, amerykański pisarz, redaktor i popularyzator SF, redaktor naczelny „Analog Science Fiction” (1972-1978) i „Omni” (1978-1981), laureat sześciu nagród Hugo za redagowane antologie. Z 80 powieści i 15 tomów opowiadań do Polski dotarło 13 tomów cyklu „Droga przez Układ Słoneczny” (z ogólnej liczby 27), powieść „Wędrowcy”, będąca pierwszą częścią tetralogii o tej samej nazwie, oraz zbiór opowiadań „Zbrodnia”. W czasach klubówek krążyły jeszcze w drugim obiegu beletryzacja scenariusza „THX 1138”, powieść „Brama wieczności” i wydane odrębnie opowiadanie „Potop”.

« 1 2 3 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Okładka <i>Amazing Stories Quarterly</i> z wiosny 1929 r. to portret jednego z Małogłowych.<br/>© wikipedia

Stare wspaniałe światy: Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
Andreas „Zoltar” Boegner

11 IV 2024

Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (24)
Andreas „Zoltar” Boegner

7 IV 2024

Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (23)
Andreas „Zoltar” Boegner

14 III 2024

Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.

więcej »