Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 3 czerwca 2023

Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.
Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.
Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.

Książki

Magazyn CCXXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

książkowe (wybrane)

Krew niewinnych
Mitchell Hogan
Pożoga
Ilona Andrews
Kolorowe zeszyty (wyd. I uzupełnione)
Konrad Wągrowski, Marcin Osuch
Jak uciec Houdiniemu
Kerri Maniscalco
Jaśminowy Tron
Tasha Suri
Lekcje
Ian McEwan
Nie jedź tam
Adam Fletcher
Zimne bagno
Liza Marklund

więcej »

Zapowiedzi

książkowe

Ostatnie lato w mieście
Gianfranco Calligarich

więcej »

Pożegnania 2022 (1/4)

Jarosław Loretz

1 2 3 »

Jak co roku proponuję chwilę zadumy nad stratami, jakie poniosła w 2022 roku szeroko pojęta popkultura. Dziś miesiące styczeń-marzec.

Pożegnania 2022 (1/4)

Jak co roku proponuję chwilę zadumy nad stratami, jakie poniosła w 2022 roku szeroko pojęta popkultura. Dziś miesiące styczeń-marzec.

Kolejny rok minął, i kolejni bardziej lub mniej znani twórcy popkultury – lub jej ikony – odeszli od nas, znajdując wieczne ukojenie w lepszym świecie. Są tu ludzie pióra, osoby związane z przemysłem filmowym, z muzyką, ale też i tacy, którzy w mniej konwencjonalny sposób odcisnęli piętno w światowej popkulturze. Lista oczywiście jest ograniczona do ważniejszych osób i z grubsza skrojona pod rodzimego odbiorcę, aczkolwiek i tak jej obszerność napawa smutkiem. Ale taka już kolej rzeczy – wielcy odchodzą, by zrobić miejsce młodszym, spośród których zapewne również uda się części wyrosnąć na mistrzów i zyskać sławę, nawet jeśli z czasem przemijającą.

W styczniu odeszli:

1. – Janusz Łęski, reżyser i scenarzysta filmowy, specjalizujący się w serialach familijnych. Spod jego ręki wyszły m.in. „Kłusownik”, „Rodzina Leśniewskich” czy „Urwisy z Doliny Młynów”.

2. – Mirosław Kowalski, dziennikarz i wydawca, który wydawanym w prowadzonym przez siebie wydawnictwie SuperNowa książkami rozruszał modę na polską fantastykę, budując sukces m.in. Andrzeja Sapkowskiego i Jacka Dukaja.

4. – Andrzej Nowak, współzałożyciel i wieloletni gitarzysta zespołu TSA oraz – od roku 1999 – zespołu Złe Psy (jego dokonania muzyczne: tutaj). Współkompozytor większości hitów TSA, w tym „51” czy „Trzech zapałek”. Dwa miesiące później, 15 marca, zmarł też autor tekstów tychże hitów, Jacek Rzehak.

6. – Sidney Poitier, pierwszy czarnoskóry aktor o statusie gwiazdora filmowego, również pierwszy czarnoskóry zdobywca Oscara. Nagradzany za występy m.in. w „Ucieczce w kajdanach” (nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej, nominacja do Oscara) i „Polnych liliach” (Oscar, Złoty Glob). Symbol walki z dyskryminacją rasową.

6. – Peter Bogdanovich, amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy, także aktor i krytyk filmowy. Spod jego ręki wyszły m.in. „Ostatni seans filmowy” (BAFTA za scenariusz, nominacja do Oscara i Złotego Globu za reżyserię), „No i co, doktorku?” z Barbrą Streisand czy „Papierowy księżyc” (nominacja do Złotego Globu).

7. – Lou Degni, bardziej znany jako Mark Forest. Amerykański kulturysta, aktor i… śpiewak operowy. Karierę zaczynał jako jeden z filarów włoskiego kina miecza i sandałów, przeważnie wcielając się w rolę Maciste, siłacza mogącego równać się krzepą i dobrocią serca z Herkulesem.

10. – Burke Shelley, basista i wokalista, współzałożyciel i główny filar walijskiego zespołu Budgie, cieszącego się w Polsce nadzwyczajną popularnością. Więcej o ich muzyce tutaj.

11. – Guy Mouminoux, autor podpisanej nazwiskiem Guy Sajer autobiografii „Zapomniany żołnierz”, mówiącej o tym, jak wstąpił jako 16-letni podrostek na ochotnika do Wehrmachtu i powędrował na front wschodni, doświadczając na własnej skórze horroru wojny w czystej postaci.

12. – Witold Antkowiak, piosenkarz, którego szczyt popularności przypadł na przełom lat 60. i 70. („Bella blonda”, „Czy pamiętasz ten dom”, „W świat wertepami”, „Jesteś jak wesoły obłok”). Ojciec Krzysztofa Antkowiaka.

12. – Veronica Yvette Greenfield, znana swego czasu jako Ronnie Bennett, a później Ronnie Spector (przez kilka lat jej mężem był producent, Phil Spector). Piosenkarka, wokalistka zespołu The Ronettes, założonego wraz z siostrą Estelle i kuzynką Nedrą Talley, święcącego triumfy piosenkami „Be My Baby”, „Baby, I Love You”, „(The Best Part of) Breakin’ Up” czy „Walking in the Rain”.

14. – Ricardo Bofill, hiszpański architekt katalońskiego pochodzenia, mający na swoim koncie wiele nietuzinkowych, a czasami wręcz zwariowanych projektów. O jednym z nich pisałem tutaj, a inne można obejrzeć tutaj.

14. – Ron Goulart, amerykański pisarz SF i fantasy, mający na swoim koncie ponad 150 powieści własnych oraz adaptacji scenariuszy filmowych i komiksowych, także kilkadziesiąt scenariuszy do komiksów Marvela i szereg książek o sztuce komiksu. W Polsce znany jest ledwie z kilku opowiadań, w tym m.in. „Nowego »Lo!«” (trzeci tom „Kroków w nieznane”) i „Pocałunków Hersheya” („Wielka księga fantastycznego humoru”).

14. – Dave Wolverton, amerykański pisarz SF i fantasy. Z jego dość pokaźnej twórczości wyszła w Polsce trylogia „Złotej Królowej”, dwa pierwsze tomy z tetralogii „Łowy na węże morskie”, młodzieżowa tetralogia „Kroniki mumii”, dwie powieści z uniwersum „Gwiezdnych Wojen” oraz garść opowiadań.

17. – Yvette Mimieux, amerykańska aktorka, która mimo obiecujących początków (m.in. nominacja do Złotego Globu za debiut w „Platinum High School”) nie zrobiła większej kariery, zapadła jednak widzom w pamięć rolą Weeny w „Wehikule czasu” z 1960 roku.

20. – Meat Loaf, czyli tak naprawdę Marvin Lee Aday. Wystąpił jako aktor w wielu znanych filmach, ale tym, co go unieśmiertelniło, jest muzyka – jego trylogia „Bat Out of Hell” sprzedała się w ponad stu milionach egzemplarzy, a piosenka „I’d Do Anything for Love (But I Won’t Do That)” królowała na listach przebojów wielu krajów przez całe tygodnie.

23. – Barbara Krafftówna, aktorka filmowa i teatralna, artystka kabaretowa i piosenkarka, której przedstawiać raczej nie ma potrzeby.

23. – Jean-Claude Mézières, francuski rysownik odpowiadający za wygląd Valeriana w liczącej 24 albumy serii komiksowej, tworzonej wespół ze scenarzystą Pierre’em Christinem. Również jemu zawdzięczamy graficzne podstawy bajecznej scenografii „Piątego elementu”.

1 2 3 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Nie przegap: Maj 2023
Esensja

31 V 2023

Powoli zbliżają się wakacje – co ciekawego warto spakować do waszych pleckaów i walizek?

więcej »

Stare wspaniałe światy: Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
Andreas „Zoltar” Boegner

31 V 2023

Autor tej dylogii, zaliczanej do klasyki przedwojennej brytyjskiej science fiction, urodził się w Smethwick pod angielskim Birmingham, co czyni go rodakiem i rówieśnikiem H. G. Wellsa. Na tym podobieństwa między obu pisarzami (pozornie) się kończą.

więcej »

Rynsztokowo: Filozofia „no future”
Marcin Knyszyński

28 V 2023

Mamy rok 1984. We Francji Michel Platini zamienia się w żywą legendę, czego świadkami są młodzi, dwudziestoletni bohaterowie powieści, przesiadujący w edynburskich pubach i oglądający przy piwie mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Nie przypominają jeszcze ćpunów z „Trainspotting”, którzy nie chcieli wybierać niczego poza heroiną. Ale są na „dobrej” drodze.

więcej »