Weekendowa Bezsensja: Streszczenia lektur (5)Zapraszamy do pierwszej po wakacjach edycji cyklu wspierającego gimnazjalistów w udawaniu, że czytają jakieś książki. Nasze opisy wykorzystać mogą od razu w wypracowaniach, bo specjalnie przygotowujemy je w stylu pasującym do gimnazjalnych zeszytów.
Agnieszka ‘Achika’ SzadyWeekendowa Bezsensja: Streszczenia lektur (5)Zapraszamy do pierwszej po wakacjach edycji cyklu wspierającego gimnazjalistów w udawaniu, że czytają jakieś książki. Nasze opisy wykorzystać mogą od razu w wypracowaniach, bo specjalnie przygotowujemy je w stylu pasującym do gimnazjalnych zeszytów. Terry Pratchett „Nacja”
Wyszukaj / Kup „Nacja” jest książką autorstwa Terry′ego Pratchetta, lecz mimo to akcja dzieje się nie na Dysku a na Ziemi, która jest trochę alternatywna od naszej. Alternatywność ta wyraża się tym, że rozdwojona jest tam Australia, co można poznać po mapce znajdującej się zaraz na samym początku. Bohaterem książki jest Mau, a bohaterką – Daphne, która naprawdę ma na imię Ermintruda, lecz ukrywa to, gdyż była wychowywana przez rygorystyczną babkę. Oboje zostają rozbici na wyspie, od której pochodzi nazwa książki. Mau uprzednio mieszkał tam całe życie i właśnie wracał z małej wysepki, gdzie samotnie odbywał rytuał męskości, gdy zastała go ogromna fala, która zniszczyła jego wioskę i zabiła wszystkich ludzi. Było to tsunami, lecz on o tym nie wiedział, gdyż nie znał japońskiego. Kiedy Mau i Daphne się zaprzyjaźnili za pomocą rysowania na piasku figur męskich i żeńskich, na wyspę zaczęli przybywać inni ludzie. Najważniejsze osoby to starzec Ataba, który ciągle spiera się z Mau na tematy religijne, Pilu i Milo oraz pani Bulgot, której ciągle burczy w brzuchu, bo jest bardzo stara i z tej przyczyny posiada wielką wiedzę i moc. Na przykład potrafi wyprawić człowieka na tamten świat na okres równy spadającej kropli. Później przybywa dużo więcej rozbitków i Mau samorzutnie zostaje wodzem, co powoduje rozważania na temat odpowiedzialności i duchów przodków. Daphne natomiast odbiera poród, a także uczy się warzyć piwo i inne rzeczy niezbędne kobiecie do wyjścia za mąż. Odgrywa to ważną rolę w akcji, gdy na wyspę przybywają złoczyńcy. „Nacja” to książka, na której podstawie można by zrobić dobry film albo grę komputerową. Dlatego polecam ją wszystkim osobom lubiącym czytać literaturę przygodową. Andrzej Pilipiuk „Kuzynki”
Wyszukaj / Kup „Kuzynki” to książka, którą napisał Andrzej Pilipiuk, na początku jako opowiadanie. Składa się ona z krótkich fragmentów akcji poprzedzielanych gwiazdkami, które opowiadają o różnych osobach. Główne bohaterki to Katarzyna i Stanisława, są one spokrewnione, od czego pochodzi tytuł książki. Jednak Katarzyna pochodzi z naszych czasów, a Stanisława, choć wygląda młodo, w istocie narodziła się kilkaset lat temu. Dzięki regularnemu zażywaniu kamienia filozoficznego może ona żyć w nieskończoność. Katarzyna dzięki pracy w CBŚ w wyniku działania programu komputerowego, który porównuje ludzi z dawnymi zdjęciami i obrazami namierza Stanisławę, która pracuje w szkole od niedawna. Swoje uczennice nazywa cielaczkami, co jest częstym określeniem młodych dziewcząt w tej książce. Na przykład kapitan Gołębiowski nazywa tak Monikę, która jest trzecią bohaterką książki. Staje się nią po tym, jak polscy żołnierze uratowali ją przed linczem albańskich chłopów, ponieważ myśleli, że jest wampirzycą. Monika nie ma jednak kłów, tylko ssawkę i żywi się krwią koni, które poza tym bardzo lubi. Ona również żyje w nieskończoność i zawsze wygląda na szesnaście lat, bo wtedy została pseudowampirem, jeszcze w czasach bizantyjskich. Z tego powodu zaprzyjaźnia się z kuzynkami i razem przeżywają różne przygody, takie jak porwanie Moniki, podrzucenie jadowitej żmii do mieszkania albo wykrycie nauczyciela, który chciał zostać światowym terrorystą, zarażając cielaczki ospą znalezioną w starej aptece. Powieść ta jest napisana bardzo zwięzłym językiem, często jedno zdanie wystarcza dla oddania całej sytuacji, przez co akcja toczy się błyskawicznie, choć czasami spowalniają ją szczegółowe opisy różnych czynności. Można się z tych opisów nauczyć, jak robić różne potrawy, herbatę w samowarze albo udawane złoto z żelaza, dlatego jest to bardzo pouczająca lektura, którą można spokojnie polecić każdemu. Jakub Ćwiek „Ciemność płonie”
Wyszukaj / Kup „Ciemność płonie” Jakuba Ćwieka to książka z dziedziny horroru, dziejąca się w epoce współczesnej. Tłem akcji jest miasto Katowice, a w szczególności dworzec kolejowy. Bohaterami jest kilka mieszkających tam osób – jest to tzw. bohater zbiorowy. Z początku książki wydaje się, że będzie nim studentka Natalia, lecz później inne osoby stają się równie ważne, a nawet bardziej. Bohaterowie mieszkają na dworcu, gdyż w nocy na zewnątrz czyha na nich Ciemność w postaci zapalonych ludzi, nierzadko własnych żon lub dzieci. Jest to bardzo szczegółowo opisane i czytając można sobie wszystko wyobrazić jak film. Oprócz Natalii występują tam: Izka, Tadeusz, Literat, Darek, Albert i Grzesiek. Razem starają się rozwikłać tajemnicę Ciemności, w tym celu spisują wszystko, co się wydarza. Grzesiek jest policjantem, bo ma złotą monetę, która zapewnia ochronę przed upiorami Ciemności i może normalnie chodzić po mieście, lecz nikt nie wie, skąd się te monety biorą. Natalia swoją oddała Darkowi i dlatego wylądowała na dworcu w środku nocy bosa i w szlafroku, lecz Darek został za to ukarany, bo musiał oddać swoją monetę wnuczce, żeby się nie spaliła. Akcja z początku toczy się powoli, gdyż poznajemy życiorysy wszystkich postaci w rozmaitych okolicznościach. Nie są to świetlane postaci, lecz w stosunku do Natki zachowują się szlachetnie. Pod koniec książki występuje dramatyczna scena kulminacyjna, ale później jest jeszcze kilka innych wydarzeń. „Ciemność płonie” można polecić takim czytelnikom, którzy lubią książki dziejące się w Polsce i w dodatku w realnie istniejących dekoracjach, gdyż dworzec w Katowicach jest tam bardzo szczegółowo opisany. 10 października 2009 |
Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.
więcej »Pisanie pod pseudonimem było u zarania powojennej niemieckojęzycznej SF często koniecznością – jednak i dzisiaj istnieją dobre powody, aby korzystać z takiego zabiegu. Poniżej dwa typowe przykłady.
więcej »„Jego twórczość pozostała bez większego wpływu” – tak radykalnie, a zarazem wielce niesprawiedliwie, brzmiał werdykt niemieckiego „Leksykonu literatury SF” (1988) w stosunku do prozy pierwszego Brytyjczyka, który pisał dla słynnego „Amazing Stories”.
więcej »Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner
Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner
Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner
Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner
Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner
Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner
Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner
Esensja czyta: Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz
Esensja czyta: Listopad 2011
— Jędrzej Burszta, Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka
Do księgarni marsz: Październik 2010
— Esensja
Weekendowa Bezsensja: 11 największych katastrof kulinarnych literatury popularnej
— Aleksandra Graczyk, Agnieszka Hałas, Karina Murawko-Wiśniewska, Agnieszka Szady
Prezenty świąteczne: 100 książek, które powinieneś położyć pod choinką
— Esensja
Esensja czyta: Październik-listopad 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Michał Kubalski, Marcin T.P. Łuczyński, Joanna Słupek, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski, Krzysztof Wójcikiewicz
Książki kwartału: Wiosna 2009
— Esensja
Esensja czyta: Maj-czerwiec 2009
— Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Michał Kubalski, Daniel Markiewicz, Joanna Słupek, Agnieszka Szady, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski
Do księgarni marsz: Maj 2009
— Esensja
Zobaczyć człowieka
— Agnieszka Szady
Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (31)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
40 najgorszych okładek płyt 2021 roku… i bonus z pupą
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Muzyka 18+, czyli muzyka a branża porno (reaktywacja)
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (30)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (29)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
40 najgorszych okładek płyt 2020 roku i bonus
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (28)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (27)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Jak poradzić sobie z brakiem dostępu do fryzjera, czyli 10 filmów z niesfornymi włosami
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Jeszcze więcej filmowych wirusów
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Zbierając okruchy przeszłości
— Wojciech Gołąbowski
O pożytkach ze zdrowych zębów oraz powrót do Liszkowa
— Wojciech Gołąbowski
Słowiańskie elfy rzeczne
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Ani śmieszno, ani straszno
— Wojciech Gołąbowski
Krótko o książkach: Nie jedzcie bajkowych kucyków
— Wojciech Gołąbowski
Witaj w ciemnym mieście Grimm
— Magdalena Kubasiewicz
Dwupak tematyczny: Bez trzymanki
— Wojciech Gołąbowski
Esensja czyta: Lipiec 2016
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski
W ponurym mieście Grimm
— Magdalena Kubasiewicz
Pożegnanie ze Światem Dysku
— Magdalena Kubasiewicz
Po komiks marsz: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Po komiks marsz: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Krótko o filmach: Walka Thora z podwodnym Sauronem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Nie rozumiem jednego: czy te zdania to tak specjalnie powykręcane stylistycznie? Bo w każdej części tego cyklu takie kwiatki można znaleźć... Szaleństwo interpunkcji, poprzestawianych zdań i karkołomnie postawionych wyrazów. Trochę jak u Yody.