Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Shahriar Mandanipour
‹Irańska historia miłosna. Ocenzurowano›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułIrańska historia miłosna. Ocenzurowano
Tytuł oryginalnyسانسور در ایران: سخنرانی شهریار مندانی پور
Data wydania22 września 2010
Autor
PrzekładMaciej Świerkocki
Wydawca W.A.B.
ISBN978-83-7414-819-1
Format424s. 123×195mm; oprawa twarda, obwoluta
Cena49,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Co wolno pisarzowi w Iranie?
[Shahriar Mandanipour „Irańska historia miłosna. Ocenzurowano” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jeśli wydaje wam się, że życie powieściopisarza jest usłane różami, a jedyne ograniczenia, na jakie natrafia, to jego własna wyobraźnia, lektura „Irańskiej historii miłosnej. Ocenzurowano” powinna zmienić nieco wasz pogląd.

Daniel Markiewicz

Co wolno pisarzowi w Iranie?
[Shahriar Mandanipour „Irańska historia miłosna. Ocenzurowano” - recenzja]

Jeśli wydaje wam się, że życie powieściopisarza jest usłane różami, a jedyne ograniczenia, na jakie natrafia, to jego własna wyobraźnia, lektura „Irańskiej historii miłosnej. Ocenzurowano” powinna zmienić nieco wasz pogląd.

Shahriar Mandanipour
‹Irańska historia miłosna. Ocenzurowano›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułIrańska historia miłosna. Ocenzurowano
Tytuł oryginalnyسانسور در ایران: سخنرانی شهریار مندانی پور
Data wydania22 września 2010
Autor
PrzekładMaciej Świerkocki
Wydawca W.A.B.
ISBN978-83-7414-819-1
Format424s. 123×195mm; oprawa twarda, obwoluta
Cena49,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Jak opisać historię miłosną w kraju, który relacje damsko-męskie objął ogromnym tabu? Jak w ogóle mówić o spotkaniu dwojga ludzi, jeśli owi ludzie nie mogą nawet iść obok siebie tak, by nie zwrócić niczyjej uwagi? Tego zadania, chociaż nie do końca na serio, podjął się Shahriar Mandanipour. A dlaczego nie na serio? Bo jego „Irańska historia miłosna” to przede wszystkim wspaniały pokaz gry słownej – z czytelnikiem, cenzorem, wreszcie: z samym sobą.
Mimo że faktycznie mamy do czynienia z opowieścią o zakochanej w sobie parze, to szybko okazuje się, iż stanowi ta opowieść zaledwie pretekst do nakreślenia o wiele szerszego obrazu kultury irańskiej. Rzecz jasna, nie całej, Mandanipour skupił się przede wszystkim na dwóch aspektach – obyczajowości i cenzurze (z tą ostatnią wiążą się jeszcze wątki polityczne). Jego opis może zadziwić kogoś, kto po raz pierwszy styka się z irańskimi normami zachowania – wyłania się z niego wizja kraju, w którym hipokryzja zawsze weźmie górę nad zdrowym rozsądkiem, a ideałem obywatela niechybnie stanie się najskuteczniejszy z donosicieli. Jeżeli dodamy do tego wszystkiego urząd cenzorski, to nietrudno będzie sobie wyobrazić, na jak wielkie przeciwności natrafią w takim państwie pisarze, jeśli nie będzie im po drodze z obowiązującą moralnością (czytaj: zapragną stworzyć dzieło nie będące jedynie przypowiastką dydaktyczną).
Tradycyjnie najskuteczniejszym (i przy okazji najbardziej efektownym) orężem w walce z bezsensami systemu jest ironia. Mandanipour wznosi się na jej wyżyny, już na samym początku ustawia sobie w narożniku postać cenzora i do końca powieści bezlitośnie ją punktuje. Świetnym rozwiązaniem zastosowanym przez pisarza jest autocenzura – autor sam wykreśla z powieści zdania, które mogłyby się nadzorującemu nie spodobać. Przy czym czytelnikowi pozostawia do wzglądu całość – zdania zarówno „porządne”, jak i te nie do zaakceptowania przez wyższą instancję.
Mocną stroną książki jest narracja. Mimo tłumaczenia z angielskiego kolejne rozdziały właściwie czytają się same – wszystko jest płynne, nic nie zgrzyta, Mandanipour opowiada ciekawie, prowadząc przy tym nieustanny dialog z czytelnikiem. Nie jest to jednak dialog (jak to dość często bywa) irytujący, a ożywczy, znakomicie wpasowany w klimat powieści i okraszony interesującymi dygresjami.
„Irańska historia miłosna. Ocenzurowano” wybija się na tle innych powieści autotematycznych przede wszystkim stylem – niewymuszonym, dobrze skrojonym i traktującym czytelnika po partnersku. Sama „historia miłosna” schodzi tu na dalszy plan, stając się przyczynkiem do pokazania potężnych sił działających w Iranie na styku prywatne-publiczne. Mandanipour napisał znakomitą opowieść o zmaganiach z tymi siłami, które wcale nie musiałyby mieć miejsca, gdyby nie ludzka głupota, fundamentalizm i brak dystansu. Ale ponieważ miejsce mają, to nie można go odmawiać również takiej jak ta literaturze.
koniec
1 września 2010

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Superwizja
Joanna Kapica-Curzytek

15 IV 2024

Zamieszkały w Berlinie brytyjski reportażysta podróżuje po niemieckim wybrzeżu. Jego znakomite „Duchy Bałtyku” są zapisem odkrywania, skrawek po skrawku, esencji niemieckiej duszy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Zapomną o nas
— Daniel Markiewicz

Mistrzostwo formy
— Daniel Markiewicz

Walc nasz (zbyt) powszedni
— Daniel Markiewicz

Odmienne stany moralności
— Daniel Markiewicz

Czytając (dobre) science fiction
— Daniel Markiewicz

Całodobowe szczęście
— Daniel Markiewicz

Nieustające wakacje
— Daniel Markiewicz

Trudna miłość
— Daniel Markiewicz

Szeptanie traumy
— Daniel Markiewicz

Magiczna apokalipsa
— Daniel Markiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.