Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Terry Pratchett
‹Niuch›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
30,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiuch
Tytuł oryginalnySnuff
Data wydania10 kwietnia 2012
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku
ISBN978-83-7839-105-0
Format360s. 142×202mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka, kryminał / sensacja / thriller
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Pratchett ciągle w formie
[Terry Pratchett „Niuch” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Niuch”, najnowsza powieść z cyklu „Świat Dysku” autorstwa jednego z najsłynniejszych pisarzy fantasy na świecie, Terry’ego Pratchetta, w niczym nie ustępuje swoim poprzedniczkom, a wiele z nich wręcz przewyższa. Fani twórczości Pratchetta z pewnością nie będą rozczarowani.

Magdalena Kubasiewicz

Pratchett ciągle w formie
[Terry Pratchett „Niuch” - recenzja]

„Niuch”, najnowsza powieść z cyklu „Świat Dysku” autorstwa jednego z najsłynniejszych pisarzy fantasy na świecie, Terry’ego Pratchetta, w niczym nie ustępuje swoim poprzedniczkom, a wiele z nich wręcz przewyższa. Fani twórczości Pratchetta z pewnością nie będą rozczarowani.

Terry Pratchett
‹Niuch›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
30,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiuch
Tytuł oryginalnySnuff
Data wydania10 kwietnia 2012
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku
ISBN978-83-7839-105-0
Format360s. 142×202mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka, kryminał / sensacja / thriller
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
„Niuch” stanowi kolejną część przygód Straży Miejskiej, której jak dotąd Pratchett poświęcił najwięcej samodzielnych powieści. Tym razem Samuel Vimes staje przed wyzwaniem, do którego nie mogła go przygotować twarda szkoła życia na ulicach Ankh–Morpork: konkretnie przed wyprawą na wakacje. Rodzinne, w dodatku na wsi. Jak łatwo jednak przewidzieć Vimes niedługo może cieszyć się upragnionym (czy też znienawidzonym) spokojem, odpoczynkiem i monotonią. Dość szybko wdeptuje w pierwszą kałużę krwi (a raczej niechcący wpycha w nią swojego kamerdynera) i zabiera się do tego, co potrafi najlepiej, czyli do chwytania złoczyńców.
Akcja powieści, przynajmniej na początku, rozwija się raczej powoli. Vimes wprawdzie już pierwszego dnia swojego pobytu na wsi czuje, że w okolicy coś jest nie tak, jednak nie dzieje się zbyt wiele – autor za to sporo miejsca poświęca wątkom niezwiązanym bezpośrednio z główną intrygą (na przykład pięknym pannom z dobrego domu, bezczynnie oczekującym na śmierć ciotki, która zapewni im godziwy posag… warto dodać, że jedna z sióstr ma na imię Jane i pragnie zostać pisarką. Brzmi znajomo?). Lecz nie muszą się obawiać ci, którzy lubią sceny pogoni i walki – na dalszych stronach książki nie zabraknie pościgów (i po lądzie, i wodzie), okładania się pięściami oraz tańca na granicy śmierci i życia. W końcu głównym bohaterem jest Sam Vimes, a to zobowiązuje. Jeśli zaś już o bohaterach mowa, warto napomknąć, że Terry Pratchett posiada niesamowity talent do kreowania barwnych postaci, co stanowi jeden z wielu powodów, dla których rzesze czytelników kochają jego książki. „Niuch” pod tym względem z pewnością nie zawodzi.
W „Niuchu” nie brakuje charakterystycznego dla Pratchetta humoru, dowcipnych dialogów, przypisów, zabawnych analogii do naszego świata, pokazywanego jak zwykle w krzywym zwierciadle. Pojawiają się także sceny pełne ciepła, zwłaszcza gdy na scenę wkracza Młody Sam, sześcioletni synek Vimesa. Mimo tego wszystkiego „Niuch” pozostaje książką poważną, miejscami wręcz mroczną.
Pratchett w swoich powieściach, zwłaszcza tych późniejszych, tradycyjnie porusza zagadnienia trudne, często kontrowersyjne, jak feminizm, religia, rewolucje czy ksenofobia. Tak też jest w przypadku „Niucha”, gdzie pojawiają się kwestie nietolerancji i niewolnictwa. Cykl Straży Miejskiej zresztą zdaje się doskonale obrazować przemianę Świata Dysku (rozumianego zarówno jako wieloksięgu, który wraz z kolejnymi tomami staje się coraz poważniejszy, jak i samego świata, podążającego ścieżką postępu, powoli upodabniającego się do naszego, gdzie istnieją gazety, fotografia, błyskawiczny przesył informacji). „Straż! Straż!” czy „Zbrojni” przede wszystkim bawiły, w „Bogowie, honor, Ankh–Morpork” poruszano tematy niekoniecznie wesołe, ale przykrywał je płaszczyk humoru. Takie zjawiska jak ksenofobia (a nawet do pewnego stopnia wojna) pokazywane były w żartobliwy sposób. W ostatnich powieściach o straży jednakże właśnie ta poważniejsza tematyka wysuwa się na pierwszy plan. Przykładem mogą być chociażby sceny z „Straży nocnej”, w których strażnicy odnajdują ciała torturowanych ludzi. W „Niuchu” zaś są dusze łez, zabójca tnący dziewczynę błagającą o litość, żywe, myślące i mówiące istoty traktowane niczym robactwo. I tym razem, choć trup ściele się gęsto, nigdzie nie widać Śmierci, który mógłby rzucić jakiś celny komentarz. Natomiast samo Ankh-Morpork z „Niucha” nie jest już tym samym miastem, którym było w „Straż! Straż!”. Bohaterowie powoli, ale nieubłaganie zmieniają świat, zwykle na lepsze – niestety jednak potrzeba na to czasu. Nie wszystko da się załatwić za pomocą jednej melodii (choć żona Vimesa już po raz drugi osiąga za pomocą muzyki całkiem sporo), a nawet jeśli zmienić prawo, nie może ono działać wstecz i niektórzy winni nie zostają sprawiedliwie ukarani.
Jeśli ktoś uparłby się przy szukaniu w „Niuchu” wad, za taką można by uznać powtarzanie pewnych dowcipów. Niektóre żarty (jak ten dotyczący klasowego dyżurnego Vimesa) w pewnym momencie przestają śmieszyć. Fani dzielnych strażników z Ankh-Morpork mogą poczuć się także rozczarowani tym, że poświęcono im niewiele czasu antenowego – wprawdzie pojawiają się Marchewa, Angua, Cudo, Fred i Nobby, a nawet A.E., ale nie odgrywają szczególnie znaczących ról.
„Niuch” jest książką świetną, może nawet jedną z najlepszych ze „Świata Dysku”. Serdecznie polecam ją wszystkim, którzy lubią twórczość Pratchetta. Fanów samego Vimesa i Straży zachęcać chyba nie trzeba, bo i tak popędzą do księgarń. Pomimo niewątpliwej wartości „Niucha” odradzałabym jednak zaczynanie przygody ze „Światem Dysku” właśnie od niej. Większość powieści brytyjskiego autora można wprawdzie czytać w dowolnej kolejności i nie powinno się mieć trudności ze zrozumieniem, o co chodzi (choć w przypadku tych, które układają się w wewnętrzne cykle, jak ten o wiedźmach czy Śmierci, można popsuć sobie trochę zabawy). W przypadku „Niucha” jest inaczej. W książce roi się od nawiązań do poprzednich tomów opowiadających o przygodach strażników – dlatego z lekturą chyba lepiej poczekać do czasu zdobycia poprzednich części. Do czego zresztą serdecznie zachęcam.
koniec
10 kwietnia 2012

Komentarze

11 IV 2012   09:09:01

ciekawe kiedy ludzie zorientuja sie ze on ciagle pisze to samo i przestana sie tym tak zachwycac...

11 IV 2012   09:52:25

Możesz sprecyzować "to samo"?

11 IV 2012   10:29:15

Przeczytałam wszystkie książki ze Świata Dysku i nie zauważyłam, żeby pisał ciągle "to samo". Czasem porusza podobne tematy, ale zawsze na zupełnie inny sposób.

30 IV 2012   09:23:22

"to samo" czy "tak samo" - tak samo dobrze?

02 VII 2014   13:57:03

Owszem Pan pisze to samo. Ale zawsze jest to inne to samo :), o kimś innym, o czymś innym. Fakt książki nie śmieszą już tak jak na początku, gdyż poznaliśmy się na humorze autora i wiemy czego się spodziewać. Wiemy też, że każda jego książka dobrze się kończy - jak i większość filmów holywoodzkich. Jednak dalej oglądamy filmy i czytamy jego książki. Lubimy jego świat i po każdej książce jesteśmy na kacu książkowym :) "co już koniec... ja chcę więcej..." Nieprawdaż? :D Swoją drogą: książka bardzo mi się podobała :)

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja czyta: Kwiecień 2013
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady

Tegoż twórcy

Słowiańskie elfy rzeczne
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Esensja czyta: Lipiec 2016
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Pożegnanie ze Światem Dysku
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Maj 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Wrzesień 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek

Śmierć Świata Dysku?
— Magdalena Kubasiewicz

Magia odchodzi
— Agnieszka Szady

Esensja czyta: Kwiecień 2014
— Miłosz Cybowski, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady

Tegoż autora

Nie ma łatwych dróg
— Magdalena Kubasiewicz

Mistrzowie czarnego sportu
— Magdalena Kubasiewicz

Królewny i karliczka
— Magdalena Kubasiewicz

A na trakcie śpiewa bard
— Magdalena Kubasiewicz

Krucze opowieści
— Magdalena Kubasiewicz

Ciemny książę i drużyna bohaterów
— Magdalena Kubasiewicz

Witaj w ciemnym mieście Grimm
— Magdalena Kubasiewicz

Krąg zemsty ma swój koniec
— Magdalena Kubasiewicz

Trupy i pani Przecinek
— Magdalena Kubasiewicz

Czarownica wraca
— Magdalena Kubasiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.