Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Henry James
‹Ambasadorowie›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmbasadorowie
Tytuł oryginalnyThe Ambassadors
Data wydania20 listopada 2012
Autor
PrzekładMaria Skibniewska
Wydawca Prószyński i S-ka
ISBN978-83-7839-396-2
Format664s. 130×201mm; oprawa twarda
Cena46,—
Gatunekmainstream, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Powieść dla nieprzystosowanych
[Henry James „Ambasadorowie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Pisarstwo Henry’ego Jamesa coraz mniej przystaje do epoki, w której obecnie żyjemy. I właśnie dlatego powinniśmy je poznawać. Dobrą do tego okazją jest niedawne wydanie „Ambasadorów”.

Daniel Markiewicz

Powieść dla nieprzystosowanych
[Henry James „Ambasadorowie” - recenzja]

Pisarstwo Henry’ego Jamesa coraz mniej przystaje do epoki, w której obecnie żyjemy. I właśnie dlatego powinniśmy je poznawać. Dobrą do tego okazją jest niedawne wydanie „Ambasadorów”.

Henry James
‹Ambasadorowie›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmbasadorowie
Tytuł oryginalnyThe Ambassadors
Data wydania20 listopada 2012
Autor
PrzekładMaria Skibniewska
Wydawca Prószyński i S-ka
ISBN978-83-7839-396-2
Format664s. 130×201mm; oprawa twarda
Cena46,—
Gatunekmainstream, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Poziom czytelnictwa w Polsce rośnie. Przynajmniej jeśli chodzi o czytelnictwo wpisów na blogach, portalach społecznościowych czy innych twitterach. Jako odbiorcy coraz bardziej oddalamy się od dużych fabuł. Na ów trend stara się załapać również coraz liczniejsze grono autorów, podsuwając nam prozę sprawiającą wrażenie ułożonej z dość przypadkowych elementów, a w najlepszym razie poszatkowaną. Tudzież proponują nam takie wynalazki, jak książka będąca zbiorem wpisów z bloga czy wręcz powieść napisana za pomocą… sms-ów. Liczba zabiegów, jakim poddawana jest literatura, mogłaby przyprawiać o zawrót głowy – mogłaby, gdybyśmy nie byli już na zawroty uodpornieni codziennym oglądaniem mnóstwa wyskakujących znienacka reklam i zmiennokolorowych bannerów.
Jak na tym zmiennokształtnym tle w ogóle rozpatrywać takiego autora jak James? Jego proza stanowi idealną antytezę tego wszystkiego, o czym wyżej. Dzisiejszy czytelnik przeważnie jest również internautą, którego od pożądanej informacji dzielą sekundy spędzone w wyszukiwarce, a znaczną część kontaktów międzyludzkich załatwia on przy pomocy Facebooka czy telefonu. U amerykańskiego pisarza na rozwój zdarzeń trzeba nierzadko czekać kilkadziesiąt stron, z czego większość zajmują opisy przeżyć wewnętrznych bohaterów – nieskończenie pełniejsze od tego, co dziś próbujemy zmieścić w jednozdaniowych statusach czy wręcz pojedynczych hasłach okraszonych emotikonkami. Prozie Jamesa daleko też do dosadności, często wydarzeń i zachowań możemy jedynie domyślać się z aluzyjnych rozmów czy pozornie nieistotnych opisów myśli.
A jednak autor „Portretu damy” cały czas urzeka. Być może właśnie przez coraz wyraźniejszy kontrast – kiedy świat przyspiesza, jego twórczość doskonale wpisuje się w ideę niszowych ruchów slow, występując w roli orędownika czytania dokładnego, zorientowanego na czasem trudne do wychwycenia niuanse. Jeśli literatura jest zabawą, to literatura Jamesa jest zabawą w znajdywanie takich mniej dostrzegalnych sensów i wypełnianie celowo zostawionych luk.
Nie inaczej jest z „Ambasadorami”, w których pisarz powraca do ulubionych tematów – zderzenia między niewinną i rygorystyczną Ameryką a dwuznaczną moralnie Europą – w tym wypadku reprezentowaną przez „klasyczną ojczyznę romansów” (przygody miłosne to kolejny z często wykorzystywanych motywów), czyli Paryż. Sam rys fabularny nie jest przesadnie skomplikowany, sprowadza się do historii dojrzałego mężczyzny wysłanego na Stary Kontynent z misją skłonienia do powrotu syna przyjaciółki. Na miejscu okazuje się, że latorośl zakosztowała już europejskiego życia i ani myśli wracać. Oczywiście w grę wchodzi wybranka serca, ale kobiety zaczną pojawiać się również wokół głównego bohatera.
Mistrz realizmu tym razem mniej skupia się na odmalowywaniu miejskiego tła, poświęcając jeszcze więcej miejsca niż zwykle na odtwarzanie realiów psychologicznych. Co poniekąd można również uznać za budowanie świata przedstawionego – nie przy pomocy opisów miejsc, a poprzez wiarygodne nakreślenie ich mieszkańców. Kreacja postaci nie pozostawia wiele do życzenia – bohaterowie są pełnowartościowi, właściwie każdy został obdarzony szerokim wachlarzem cech i problemów, z jakimi musi się mierzyć.
A powodów do rozterek jest w tej historii wiele. „Ambasadorowie” opowiadają o zobowiązaniach, lojalności wobec rodziny (także tej potencjalnej), dojrzewaniu, odnajdywaniu swojego miejsca, wreszcie o cieszeniu się dojrzałością i odkrywaniu własnej niezależności. Wymienione zagadnienia pisarz podejmuje w sposób mniej lub bardziej pośredni, unikając nazywania rzeczy po imieniu i licząc na inteligencję czytelnika. A wszystko to podaje w narracji wyrafinowanej, urzekającej subtelnością, cieszącej oko płynnością kolejnych zdań.
Chyba najlepsza w tej prozie – oprócz stylu – jest świadomość, że części faktów i tak nigdy nie będziemy pewni. Ale nie dlatego, że jak to bywa współcześnie, autor zdecydował się na przeróżne zabiegi podające w wątpliwość status narratora czy też ofiarował odbiorcy jedynie strzępki informacji. Niepewność wynika tu z przeniesienia ciężaru snucia historii na przeżycia wewnętrzne i dialogi bohaterów, co siłą rzeczy musi prowadzić do dwuznaczności. Ale poszczególne fragmenty „Ambasadorów” łączą się w spójną, zajmującą historię, wymagającą od czytelnika skupienia oraz uzupełniania miejsc niedookreślenia. Pod tym względem literatura faktycznie okazuje się zabawą, w dodatku nierzadko szalenie estetyczną. I dlatego warto dziś czytać Jamesa.
koniec
3 stycznia 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Superwizja
Joanna Kapica-Curzytek

15 IV 2024

Zamieszkały w Berlinie brytyjski reportażysta podróżuje po niemieckim wybrzeżu. Jego znakomite „Duchy Bałtyku” są zapisem odkrywania, skrawek po skrawku, esencji niemieckiej duszy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

W stronę komedii
— Joanna Kapica-Curzytek

To tylko zwyczajny kupiec
— Joanna Kapica-Curzytek

Europa, której nie było?
— Joanna Kapica-Curzytek

Dama w czasach popkultury
— Daniel Markiewicz

Esensja czyta: Sierpień 2014
— Miłosz Cybowski, Konrad Wągrowski, Joanna Kapica-Curzytek, Jacek Jaciubek, Daniel Markiewicz

Henry James w pigułce
— Joanna Kapica-Curzytek

Czego nie wiedział czytelnik
— Daniel Markiewicz

Esensja czyta: Kwiecień 2012
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Daniel Markiewicz

(Nie) lękajcie się
— Daniel Markiewicz

Małe rysy małżeńskie
— Daniel Markiewicz

Tegoż autora

Zapomną o nas
— Daniel Markiewicz

Mistrzostwo formy
— Daniel Markiewicz

Walc nasz (zbyt) powszedni
— Daniel Markiewicz

Odmienne stany moralności
— Daniel Markiewicz

Czytając (dobre) science fiction
— Daniel Markiewicz

Całodobowe szczęście
— Daniel Markiewicz

Nieustające wakacje
— Daniel Markiewicz

Trudna miłość
— Daniel Markiewicz

Szeptanie traumy
— Daniel Markiewicz

Magiczna apokalipsa
— Daniel Markiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.