Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Jacek Dukaj
‹Perfekcyjna niedoskonałość›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPerfekcyjna niedoskonałość
Data wydania8 listopada 2004
Autor
Wydawca Wydawnictwo Literackie
CyklProgres
ISBN83-08-03647-3
Format450s. 123×197mm
Cena34,99
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Rezonans morfy i formy
[Jacek Dukaj „Perfekcyjna niedoskonałość” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jeszcze w tym roku pojawi się „Perfekcyjna niedoskonałość” – pierwszy tom zapowiadanej już rok temu, a zakrojonej bodajże na trzy tomy, space opery. Sięgając po tę książkę miłośnicy prozy Jacka Dukaja, przywykli do rozwiązywania zagadek jego światów, fabuł i języka, nie powinni się zawieść.

Grzegorz Rogaczewski

Rezonans morfy i formy
[Jacek Dukaj „Perfekcyjna niedoskonałość” - recenzja]

Jeszcze w tym roku pojawi się „Perfekcyjna niedoskonałość” – pierwszy tom zapowiadanej już rok temu, a zakrojonej bodajże na trzy tomy, space opery. Sięgając po tę książkę miłośnicy prozy Jacka Dukaja, przywykli do rozwiązywania zagadek jego światów, fabuł i języka, nie powinni się zawieść.

Jacek Dukaj
‹Perfekcyjna niedoskonałość›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPerfekcyjna niedoskonałość
Data wydania8 listopada 2004
Autor
Wydawca Wydawnictwo Literackie
CyklProgres
ISBN83-08-03647-3
Format450s. 123×197mm
Cena34,99
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Powieść ideą nawiązuje do arystotelesowskiej morfy „Innych pieśni”, przyłożonej do „informacyjnego obrazu świata”, bowiem przewijające się na stronach postacie są materializacjami czystej informacji – infu, wspinającymi się w „walce o byt” wraz z cywilizacjami kosmicznymi ku lepszemu przystosowaniu pośród innych form po Krzywej Progresu. Są podzieleni na „gatunki”, tak że aby je można rozróżniać, autor nadał im nowe rodzaje osobowe oraz odpowiednio odmienia je gramatycznie, a porozumiewaniu się służą im uniwersalne, samoorganizujące się języki. U podłoża powieści leży też noosfera, rozciągnięta od kosmosu po podstawy czasoprzestrzeni, jednocząca już nie umysły ludzkie, ale inteligencje i intelekty zamieszkujące wszechświat.
Jak na operę kosmiczną przystało – areną akcji jest kosmos; w najszerszym tego słowa znaczeniu. Od dobrze znanych Szkocji i Afryki przez odcięty od przestrzeni układ słoneczny, inne układy planetarne po nieistniejącą już Galaktykę, widoczną tylko dzięki skończonej prędkości światła. Wszechświat Dukaja przepełniony jest informacją, zaś wiodącą technologią jest kraftunek: manipulowanie (czaso)przestrzenią.
Po katastrofie w układzie planetarnym anomalnej gwiazdy zostaje wskrzeszony po kilkuset latach Adam Zamoyski. Fakt ten wywołuje falę niezwykłych wydarzeń i staje się zarzewiem wojny. Analogicznie jak Rip Van Winkle, przywrócony do życia bohater poznaje nowy świat i stosunki w nim panujące, a zarazem docieka tajemnicy swojej przeszłości i przyczyn zmartwychwstania. Przeszkadzają mu zamachy, przeróżne pułapki, intrygi manifestacji infu, mortomancje, deformanci… Celem tych wrażych działań jest pierwotna zawartość jego pamięci, wiodąca do form obcych z wyższych wszechświatów. Zamoyski unika zasadzek przeszkadzających mu w wypełnieniu misji, a dorównawszy statusem i mocą formom żywym na Krzywej Progresu, przeistacza się stopniowo z Kopciuszka we władcę: od wyniku jego pojedynku z najwyższym bytem informacyjnym zależeć będą losy świata.
Autor miesza konwencje. W powieści jak w grze fabularnej postacie mają liczne życia. Znajdzie czytelnik mocną SF: technologię przekształcania czasoprzestrzeni i sztucznożywe inteligencje. Znajdzie motywy fantasy – smoki czy kruki. Są wątki „płaszcza i szpady” – intrygi dworskie, pojedynki, zamachy. Jest i groteska: sceny, gdzie ciała przymierza się jak ubranie. Jest „metempsychoza”: wychodzenie z siebie (duszą), i to w wielu kopiach i w wiele miejsc naraz. Jest i filozofia. Należy podczas lektury być wnikliwym, by w dociekaniu zagadek zapanować zarazem nad równoległymi wątkami fabuły. Pomimo rozmachu akcji, neologizmów i mnogości pomysłów świeżych i znanych z poprzednich utworów, po przeczytaniu powieść wywołuje zadziwienie i nutkę zazdrości: ileż jeszcze potencjalnych możliwości kryje w sobie twarda fantastyka.
Powieść pisana równolegle z „Czarnymi ocenami” i „Aguerre w świcie”, przed „Extensą”, „Córką łupieżcy”, a zwłaszcza przed świetnymi „Innymi pieśniami”, pobrzmiewa motywami, pomysłami i echami stylu wcześniejszych utworów Jacka Dukaja. Nie należy o to oczywiście obarczać autora, raczej należy położyć na karb ostrożności bądź ryzyka polityki wydawniczej Wydawnictwa Literackiego. Odnosi się wrażenie, że wydane dotąd przez WL utwory – „Extensa” oraz „Inne pieśni” – zdawały się być mniej nasycone terminologią naukową, nie tak hermetyczne jak wcześniejsze utwory czy jak „Perfekcyjna niedoskonałość”, ławiejsze w odbiorze, toteż wyszły na rynek wcześniej. A szkoda. Dostajemy dzieło dobre, lecz z wcześniejszych etapów „krzywej ewolucji pióra” autora. Jednakowoż lektura „Perfekcyjnej niedoskonałości” powinna mimo to dostarczyć niezapomnianych wrażeń i wzmocnić niecierpliwość oczekiwania na tomy następne.
koniec
4 października 2004

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Superwizja
Joanna Kapica-Curzytek

15 IV 2024

Zamieszkały w Berlinie brytyjski reportażysta podróżuje po niemieckim wybrzeżu. Jego znakomite „Duchy Bałtyku” są zapisem odkrywania, skrawek po skrawku, esencji niemieckiej duszy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Nanomagia i chłopięce marzenia
— Beatrycze Nowicka

Zachwyt nie wychodzi z rozumienia
— Daniel Markiewicz

Tegoż twórcy

O tym, czego nie boi się Dukaj
— Mieszko B. Wandowicz

Człowiek przeżywający
— Joanna Kapica-Curzytek

Przeczytaj to jeszcze raz: My nie marzniemy
— Anna Nieznaj

Przeczytaj to jeszcze raz: Dryf
— Beatrycze Nowicka

Nanomagia i chłopięce marzenia
— Beatrycze Nowicka

Wieczność porasta rdzą
— Justyna Lech

Scena za ciasna na Lód
— Karolina „Nem” Cisowska

Człowiek przekraczający
— Daniel Markiewicz

Esensja czyta: Luty-marzec 2010
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Daniel Markiewicz, Marcin Mroziuk

Esensja czyta: Grudzień 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Odczytywanie światów Jacka Dukaja
— Grzegorz Rogaczewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.