Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Herta Müller
‹Nadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek
Tytuł oryginalnyImmer derselbe Schnee und immer derselbe Onkel
Data wydania25 lutego 2014
Autor
PrzekładKatarzyna Leszczyńska
Wydawca Czarne
ISBN978-83-7536-535-1
Format224s. 125×205mm; oprawa twarda
Cena39,90
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Co dotyka człowieka
[Herta Müller „Nadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Herta Müller otrzymała literacką nagrodę Nobla za twórczość, odznaczającą się „intensywnością poezji i szczerością prozy”. I takie też są zamieszczone w tym tomie okolicznościowe teksty i eseje, charakteryzujące się klarownością i precyzją języka, przenikliwością oraz prawdą o tym, co dotyka pojedynczego człowieka w zetknięciu się z wszechwładzą totalitaryzmu.

Joanna Kapica-Curzytek

Co dotyka człowieka
[Herta Müller „Nadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek” - recenzja]

Herta Müller otrzymała literacką nagrodę Nobla za twórczość, odznaczającą się „intensywnością poezji i szczerością prozy”. I takie też są zamieszczone w tym tomie okolicznościowe teksty i eseje, charakteryzujące się klarownością i precyzją języka, przenikliwością oraz prawdą o tym, co dotyka pojedynczego człowieka w zetknięciu się z wszechwładzą totalitaryzmu.

Herta Müller
‹Nadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek
Tytuł oryginalnyImmer derselbe Schnee und immer derselbe Onkel
Data wydania25 lutego 2014
Autor
PrzekładKatarzyna Leszczyńska
Wydawca Czarne
ISBN978-83-7536-535-1
Format224s. 125×205mm; oprawa twarda
Cena39,90
Gatuneknon‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Znajdziemy tutaj teksty autorki związane z ważnymi wydarzeniami w jej literackiej karierze. Jest przemówienie noblowskie wygłoszone w Sztokholmie, kilka mów dziękczynnych z okazji przyznania innych nagród literackich i wyróżnień oraz wykłady i artykuły prasowe. Tylko jeden tekst: „Ale zawsze milcząc”, nie był dotąd publikowany.
Kto zna choć trochę twórczość niemieckojęzycznej noblistki, od razu odnajdzie znane już z jej poprzednich książek autobiograficzne szczegóły i charakterystyczną emocjonalność przenikającą jej teksty. Ojciec autorki dobrowolnie wstąpił do Waffen-SS. Kuzyn był zagorzałym nazistą. Matka została na pięć lat zesłana do radzieckiego łagru. Sama Herta Müller była prześladowana przez rumuńskie służby bezpieczeństwa. Po emigracji do Niemiec – inwigilowana również przez służby niemieckie.
Takiego bagażu doświadczeń nie da się zapomnieć ani porzucić po drodze. Kładzie się cieniem na całe życie, czyniąc z człowieka swojego zakładnika. Dla Herty Müller bodaj jedynym warunkiem zachowania wewnętrznej wolności jest możliwość wypowiadania się w swoim prywatnym języku na temat swojej przeszłości. „Literaturze nie jestem winna ani jednego zdania. Jestem jedynie dłużniczką przeżytego”, stwierdza autorka. W eseistycznych tekstach drobiazgowo rozrysowuje, niczym na papierze milimetrowym, każdą emocję, starannie waży słowa, poddaje drobiazgowej intelektualnej analizie odczucia i zapamiętane obrazy, przywołuje wspomnienia. Jeden z jej tekstów nosi tytuł: „Człowiek chce widzieć, co go dotyka”. Autorka chce widzieć i chce pamiętać. Chce wiedzieć, co znajduje się w jej aktach Securitate („Cristina i jej atrapa”), ale chce też, aby wiedzieli inni, co w jakimkolwiek totalitarnym systemie wymierzone jest przeciwko człowiekowi.
Teksty przynoszą także wiedzę o samym człowieku zmuszonym do konfrontacji z tym, co go przerasta, zwalcza, tłamsi i zabija. Nauka zaczyna się już od najmłodszych lat: „Każde dziecko wiedziało przecież, że publicznie nie mówi się tego, co się myśli, i nie czyni tego, co by się chciało”. Ta schizofrenia, ten strach i ta skrajna samotność naznacza na całe życie. Nieraz – unicestwia. Ale zawsze i wszędzie jest oskarżeniem dla systemu władzy i dyktatury.
Warto zwrócić uwagę na poetyckość i nowatorstwo języka, graniczące chwilami z hermetycznością. Połączenia słów i zestawienia fraz tworzą zaskakującą, oryginalną melodykę, co musiało też być wielkim wyzwaniem dla tłumaczki. Herta Müller zaskakująco często odwołuje się też do samej poezji, cytując popularną poezję ludową („Świecie, świecie, siostro świecie”), wiersze austriackiego poety o żydowskich korzeniach Theodora Kramera („Strach oka nie zmruży”), czy surrealisty Oskara Pastora („Ale jeśli ktoś zaginął, ale wystaje piesek z piany”). Zwłaszcza ten drugi poeta był dla autorki ważną osobą. Podobnie jak Pastior w swojej poezji, Müller jest zdania, że graniczne doświadczenia człowieka da się oddać tylko językiem surrealizmu – i rzeczywiście, ta charakterystyczna tonacja pojawia się w większości tekstów zamieszczonych w tomie „Nadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek”.
Tom będzie cennym dopełnieniem poprzednich książek dla czytelników, którzy znają już twórczość Herty Müller. Dla tych, którzy jeszcze nie mieli okazji się z nią zetknąć – ten zbiór tekstów bardzo dobrze nadaje się na pierwsze spotkanie z niemieckojęzyczną noblistką. Znajdziemy tu wszystkie najbardziej charakterystyczne wątki i tematy obecne w jej prozie. Przeżyta rzeczywistość nie przemija, bo zostaje w nas, nawet jeśli nie chcemy jej pamiętać. Wroga nam rzeczywistość wypacza nas i odziera z tego, co najcenniejsze. Sprawia w dodatku, że literatura nie przynosi zapomnienia, nie jest wytchnieniem i pocieszeniem, ale dalszym ciągiem trudnych zmagań z losem człowieka i z tym, co go dotyka.
koniec
28 kwietnia 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Wstrząsające obrazy
— Michał Foerster

Bez znaku zapytania
— Michał Foerster

Tegoż autora

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Oblicza strachu
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.