Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Siergiej Łukjanienko
‹Zimne brzegi›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZimne brzegi
Tytuł oryginalnyХолодные берега
Data wydaniamaj 2003
Autor
PrzekładEwa Skórska
Wydawca Książka i Wiedza
CyklZimne brzegi
ISBN 83-05-13277-3
Format339s. 145×205mm
Cena26,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

A Słowo było u ludzi
[Siergiej Łukjanienko „Zimne brzegi” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Moim zdaniem wyjątkowe (nie przypominam sobie innej podobnej koncepcji) politeistyczne chrześcijaństwo jest najbardziej wartym uwagi elementem "Zimnych brzegów". Z jednej strony obce, z drugiej doskonale rozpoznawalne, pozostaje w pamięci. Oczywiście wielkie znaczenie ma przy tym także forma nadana powieści przez autora. Siergiej Wasiliewicz jak zwykle stworzył świat żywy, barwny, z dobrze wyważoną domieszką humoru.

Paweł Pluta

A Słowo było u ludzi
[Siergiej Łukjanienko „Zimne brzegi” - recenzja]

Moim zdaniem wyjątkowe (nie przypominam sobie innej podobnej koncepcji) politeistyczne chrześcijaństwo jest najbardziej wartym uwagi elementem "Zimnych brzegów". Z jednej strony obce, z drugiej doskonale rozpoznawalne, pozostaje w pamięci. Oczywiście wielkie znaczenie ma przy tym także forma nadana powieści przez autora. Siergiej Wasiliewicz jak zwykle stworzył świat żywy, barwny, z dobrze wyważoną domieszką humoru.

Siergiej Łukjanienko
‹Zimne brzegi›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZimne brzegi
Tytuł oryginalnyХолодные берега
Data wydaniamaj 2003
Autor
PrzekładEwa Skórska
Wydawca Książka i Wiedza
CyklZimne brzegi
ISBN 83-05-13277-3
Format339s. 145×205mm
Cena26,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Na początku było słowo udostępnione nam przez tłumaczkę. Nawet całkiem wiele słów, około pięćdziesięciu pierwszych stron "Zimnych brzegów", siódmej w Polsce, a trzeciej wydanej przez Książkę i Wiedzę powieści Siergieja Łukianienki. W poprzednim, 4. (XXVI) numerze Esensji zaprezentowaliśmy ten fragment i mam nadzieję, że wzbudził on zainteresowanie Czytelników. Zaś teraz, znając już całość (no, całość pierwszego tomu, jako że jak zwykle jest to dylogia) mogę o niej powiedzieć coś więcej.
Początek nie zapowiada właściwie niczego wyjątkowego. Przed czytelnikiem rysuje się historia fantasy opowiedziana solidnie, interesująco, z pewną nawet dozą oryginalności, ale ostatecznie czy mało już widzieliśmy zbiegłych skazańców, nawet, a może zwłaszcza, skrywających zaskakujące tajemnice? To jednak tylko wstęp. W "Zimnych brzegach" na uwagę zasługuje znacznie więcej niż tylko awanturnicza historia dwójki uciekinierów.
Fantastyczny świat powieści okazuje się być bliższy, niż myślimy; to głównie Europa, odmienna od naszej, lecz równocześnie znajoma. Co więcej, według wspomnianego mimochodem kalendarza, są to okolice roku 2000. Opisywane wydarzenia dzieją się w zachodniej części naszego kontynentu, lecz oczywiście nie bez wpływów potężnego Chanatu Rosyjskiego. Warta polecenia jest zwłaszcza rosyjska restauracja w Brukseli. Znajdziemy też i epizodyczny, ale miły sercu wątek warszawskiej księżniczki, wprawdzie zmarłej dość młodo, lecz matki jednego z głównych bohaterów. W pierwszej chwili nasuwa się więc określenie "historia alternatywna". Trudno jednak wskazać konkretny moment, w którym nastąpiłoby jej oddzielenie od tej rzeczywistej, to raczej cały alternatywny świat.
Podstawową jego odmiennością jest niedostatek żelaza, czy to z powodu wyczerpania złóż rudy, czy też może zagubienia dawno temu wydajnego sposobu produkcji. W każdym razie niegdyś nie było ono taką rzadkością. Przyczyny obecnego stanu są wspominane gdzieś na marginesach opisywanej historii i być może nawet da się je określić precyzyjniej, lecz przyznam, że spiesząc się, by przeczytać o kolejnych zdarzeniach, nie zwracałem na to odpowiedniej uwagi.
Żelazo jest cenne; moda zaleca akurat elegancko zardzewiałą biżuterię. Znalezione w skrytce żelazne sztaby są niewyobrażalnym nawet dla złodzieja-specjalisty bogactwem. Ale równocześnie tak uniwersalny materiał jest przecież wykorzystywany w technice. Rzecz jasna, niedobór ma olbrzymie znaczenie dla jej rozwoju, opóźnionego o jakieś sto, dwieście lat, zależnie od dziedziny, widzimy jednak fascynujący tego rozwoju moment - narodziny wieku pary i elektryczności. Na razie to tylko ciekawostki: parowy powóz jest jeszcze zabawką, a światło elektryczne nieprzyjemnie razi; ale już rakiety startowe szybowców, nazywane pchaczami, uruchamiane są za pomocą prądu, bo zapalniki chemiczne były zbyt zawodne.
Napisałem, że brak żelaza to podstawowa odmiennośc świata naszego i "Zimnych brzegów". To jedynie pół prawdy, jest bowiem i różnica druga, równie - jeśli nie bardziej - ważna, lecz zupełnie innych spraw tycząca. To wiara. Świat nie jest, jak dość często się w tego gatunku książkach zdarza, areligijny. Nie spotykamy też, choć początkowo może się tak wydawać, kolejnego politeizmu. Z pojawiających się tu i ówdzie wzmianek da się mianowicie złożyć przynajmniej kilka rozdziałów ewangelii. Ewangelii alternatywnego chrześcijaństwa, w którym obok surowego, bezkompromisowego Zbawiciela jest wybaczająca ludzkie słabości jego Siostra Orędowniczka.
Z tego dualizmu Siergiej Łukianienko wyprowadza cały podwójny Kościół, którym opiekuje się z Rzymu Pasierb Boży. Oba, można powiedzieć, superzakony istnieją razem, zgodnie, aczkolwiek można przypuszczać, że pod tą oficjalną powłoką tli się konflikt. W drugiej części dylogii, która powinna się pojawić w Polsce już niedługo, zapewne dowiemy się znacznie więcej o tej intrygującej religii, znacznie wyraźniej nota bene obecnej w życiu ludzi niż nasza. Czemu zresztą nie ma się co dziwić, ponieważ wiara w tym świecie wsparta jest wiedzą i bardzo przekonującymi dowodami.
Moim zdaniem to wyjątkowe (nie przypominam sobie innej podobnej koncepcji) politeistyczne chrześcijaństwo jest najbardziej wartym uwagi elementem "Zimnych brzegów". Z jednej strony obce, z drugiej doskonale rozpoznawalne, pozostaje w pamięci. Oczywiście wielkie znaczenie ma przy tym także forma nadana powieści przez autora. Siergiej Wasiliewicz jak zwykle stworzył świat żywy, barwny, z dobrze wyważoną domieszką humoru. Dla lubiących odautorskie mrugnięcia okiem znajdzie się i zastanawiająco znajomy policjant z twardym, niemieckim akcentem, i wydarzenia w teatrze znane czytelnikom może mało popularnego, ale uznanego cyklu Karla Wagnera "Kane". Nie brak też sugestywnych scen aż proszących się o sfilmowanie, z bombardującym wroga szybowcem na czele.
Wszystko to natomiast jak zwykle świetnie przetłumaczone przez Ewę Skórską (jej umiejętności szczególnie są widoczne na tle jedynej nie przez nią tłumaczonej powieści Łukianienki, nietrudno znaleźć której). Książka wydana jest przyzwoicie, aczkolwiek styl okładki przypomina niestety "ludlumy" sprzed dekady, a ilustracja na niej niewiele jest lepsza. Nazwisko autora, może w ramach konkurowania z Amberem, pisze KiW przez "ja" (Łukjanienko), zamiast "ia". Zdaje się, że jest to nawet formalnie bardziej zgodne z regułami transkrypcji, aczkolwiek osobiście jakoś wolę wersję amberowską i, jeśli można, pozwolę sobie doradzić unifikację w tym kierunku. Czytelnikom będzie wygodniej, zwłaszcza kupującym w księgarniach internetowych, bo prawdopodobnie szukać będą bardziej popularnej formy nazwiska (no i znajdą, szanowni państwo, tylko ofertę konkurencji).
Powyższe, czepialskie uwagi nie mają jednak właściwie żadnego znaczenia dla książki samej w sobie. Jest ona jednym z najlepszych znanych mi dzieł Siergieja Łukianienki, a i w bardziej ogólnej klasyfikacji stawiam ją wysoko.
A Słowo? Słowo to zbyt ważna kwestia, aby w recenzji zdradzać jego tajemnice choć słowem.
koniec
1 lipca 2003

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Krótko o książkach: Prawdziwa historia komunizmu
— Jarosław Loretz

Esensja czyta: Lipiec 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Katarzyna Piekarz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Październik 2016
— Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Trzy miasta i trzej magowie – część pierwsza
— Beatrycze Nowicka

Jesteśmy inni
— Magdalena Kubasiewicz

Mam takie życzenie…
— Magdalena Kubasiewicz

Dwa oblicza Moskwy
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Listopad 2010
— Jędrzej Burszta, Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek , Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Lato 2009
— Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Joanna Słupek, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Za wolność naszą i waszą!
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Pamiątka z historii
— Paweł Pluta

Hidalgos de putas
— Paweł Pluta

My też mamy Makoare
— Paweł Pluta

El Polcon mexicano
— Paweł Pluta

Od Siergieja według możliwości, czytelnikowi według potrzeb
— Paweł Pluta

Elektryczne stosy
— Paweł Pluta

Ktoś nam znany, ktoś kochany…
— Paweł Pluta

Przejście przez cień
— Paweł Pluta

Druga bije pierwszą
— Michał Chaciński, Paweł Pluta, Eryk Remiezowicz, Konrad Wągrowski

Od przyjaciół nie całkiem Moskali
— Gromowica Bierdnik, Paweł Pluta

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.