Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Stefanie Zweig
‹Powrót na aleję Rothschildów›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPowrót na aleję Rothschildów
Tytuł oryginalnyHeimkehr in die Rothschildallee
Data wydania17 lutego 2016
Autor
PrzekładKatarzyna Sosnowska
Wydawca Marginesy
CyklSternbergowie
ISBN978-83-65282-36-1
Format272s. 135×210mm
Cena34,90
Gatunekhistoryczna, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Po wojnie najgorsza jest pamięć
[Stefanie Zweig „Powrót na aleję Rothschildów” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trzecia część sagi rodzinnej o frankfurckiej rodzinie żydowskich kupców jest panoramiczną kroniką pierwszych lat po zakończeniu drugiej wojny światowej w Niemczech. „Powrót na aleję Rothschildów” niesie ze sobą ważne przesłanie, że powojenne czasy powrotu do normalnego życia mogą być o wiele trudniejsze niż lata wojny.

Joanna Kapica-Curzytek

Po wojnie najgorsza jest pamięć
[Stefanie Zweig „Powrót na aleję Rothschildów” - recenzja]

Trzecia część sagi rodzinnej o frankfurckiej rodzinie żydowskich kupców jest panoramiczną kroniką pierwszych lat po zakończeniu drugiej wojny światowej w Niemczech. „Powrót na aleję Rothschildów” niesie ze sobą ważne przesłanie, że powojenne czasy powrotu do normalnego życia mogą być o wiele trudniejsze niż lata wojny.

Stefanie Zweig
‹Powrót na aleję Rothschildów›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPowrót na aleję Rothschildów
Tytuł oryginalnyHeimkehr in die Rothschildallee
Data wydania17 lutego 2016
Autor
PrzekładKatarzyna Sosnowska
Wydawca Marginesy
CyklSternbergowie
ISBN978-83-65282-36-1
Format272s. 135×210mm
Cena34,90
Gatunekhistoryczna, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Tych z rodziny Sternbergów, którzy pozostali we Frankfurcie na czas wojny, po raz ostatni widzimy razem w październiku 1941 roku. Maszerują, pędzeni w długiej kolumnie ludzi, do Wielkiej Hali Targowej. To dla żydowskich mieszkańców miasta „stacja końcowa dla wszelkiej nadziei”. Stamtąd droga prowadzi do obozów koncentracyjnych na wschodzie. A jednak zdarza się coś, co pozwala okruchy nadziei zachować. Że można czasem – chociaż z narażeniem życia – oszukać los i ominąć to, co nieuchronne.
Pióro Stefanie Zweig nie ma sobie równych, jeśli chodzi o oddawanie niepowtarzalnej atmosfery minionych czasów. Podszyte jest ironią i subtelnym poczuciem humoru. W pierwszych dwóch tomach sagi autorka potrafiła świetnie nakreślić narastającą grozę brunatnych hitlerowskich lat i dramatyczny upadek świetności rodziny żydowskiego kupca. W „Powrocie na aleję Rothschildów” Zweig zajęła się diagnozą stanu ducha Niemców doświadczających – po dwunastu latach – upadku „tysiącletniej” III Rzeszy.
Dyktatury i reżimy mają to do siebie, że nikogo nie pozostawiają samemu sobie. Dotykają każdej twarzy i kręgosłupa. Na co dzień wymagają świadectw wierności i lojalności. Wypaczają etyczne spojrzenie na świat, wyrzucają ze słownika przyzwoitość. Świetnie zarysowana drugoplanowa postać pani Schmand skupia w sobie niemal całą wiedzę o wpływie brutalnych czasów na prywatną sferę człowieka. Gdy nazizm się kończy – z dnia na dzień traci się wyostrzony wzrok i słuch, do tej pory pozostające na służbie w walce z wrogami narodu. I najlepiej, aby inni też stracili pamięć o tych szeroko otwartych oczach i uszach. Teraz najbardziej chciałoby się samemu pozostać niewidocznym. Zmieniają się role. Dawni „władcy świata”, oprawcy i konfidenci muszą spojrzeć w oczy swoim ofiarom.
Jak w takiej sytuacji wracać do normalności? Budować pokój? Przetrwać w warunkach, gdy każdy dzień to wyzwanie? Podołać problemom z zaopatrzeniem w żywność, opał, ubrania? Jak nagle zacząć prowadzić normalne życie, gdy nie trzeba się już bać pani Schmand i jej podobnym, gdy można swobodnie poruszać się po ulicach już bez strachu i bez przyszytej żółtej gwiazdy Dawida? Piękne, kameralne, znakomicie nakreślone sceny pozwalają nam wejść w ten dziwny, rozsypany świat, w którym nic nie pozostało na swoim miejscu. Trzeba przestać się dziwić i zacząć na nowo budować relacje z innymi. Również ze stacjonującymi w tej części Niemiec żołnierzami amerykańskimi.
Ale nie jest to łatwe. Najgorszą karą, jaką może zesłać Bóg, jest to, że „nawet gdy odbierze nam już ostatnią kromkę chleba i ostatnią nadzieję, zostawia nam wspomnienia”. Rzeczywiście, w powieści jest mnóstwo nostalgicznych nawiązań do przeszłości rodziny Sternbergów. Ci, którzy przeżyli – dźwigają brzemię swojej pamięci. I doświadczają dalekich od radości życia gorzkich wyrzutów sumienia: dlaczego nie przeżyli inni, tylko ja?
Ci z rodziny Sternbergów, którzy we Frankfurcie budują swoje nowe życie po wojnie, również mierzą się z uczuciem zagubienia, bo wszystko tak radykalnie się zmieniło. Autorka szczegół po szczególe opisuje nową powojenną rzeczywistość. „Mordercy i złodzieje nie są już chronieni przez niemieckie państwo”, cieszy się jeden z bohaterów. Ale rodzina nie ma w sobie tej bojowej niezłomności, aby przeszłość okryć milczeniem, rozpocząć nowe życie i wrócić do normalności za wszelką cenę. Sternbergowie jeszcze nie są do tego gotowi: są nadal świadomi swojej niemocy (także fizycznej), niepewności, czy rzeczywiście wszystko na pewno się skończyło. Jeszcze za dużo wokół nich chaosu. Ale nadzieję budzi dobre zakończenie: ojciec odnajduje córkę, jest kontakt z tymi, którzy opuścili Niemcy przed wojną. Wszystko wskazuje też na to, że Sternbergowie wrócą do domu przy alei Rothschildów, skąd dawniej zostali wyrzuceni.
Powieść przekonuje nas, że lata budowania nowego porządku są o wiele trudniejsze niż czasy wojny. Nie chodzi tylko o kłopoty z zaopatrzeniem w najbardziej potrzebne produkty. Jest to etap, w którym nie tylko ważne jest elementarne biologiczne przetrwanie. Dochodzą tu do głosu zapomniane wcześniej kwestie etyczne, trzeba odpowiedzieć sobie – i innym – na wiele pytań, często niewygodnych. „Powrót na aleję Rothschildów” tak samo jak dwie poprzednie części to znakomita powieść historyczno-obyczajowa i głęboko zaangażowana proza antywojenna. Oby stale była przestrogą przed pokusami podpalania świata.
koniec
3 czerwca 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Śląsk – Oświęcim – Afryka
— Joanna Kapica-Curzytek

Musi być dobrze
— Joanna Kapica-Curzytek

Życie rodzinne w cieniu swastyki
— Joanna Kapica-Curzytek

Za kulisami bohaterskiego romantyzmu
— Joanna Kapica-Curzytek

Tegoż autora

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.