Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Carole Matthews
‹Moje miejsce na ziemi›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMoje miejsce na ziemi
Tytuł oryginalnyA Place to Call Home
Data wydania20 lipca 2016
Autor
PrzekładElżbieta Regulska-Chlebowska
Wydawca HarperCollins Polska
ISBN978-83-2762-128-3
Format432s.
Cena36,99
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Podać pomocną dłoń
[Carole Matthews „Moje miejsce na ziemi” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Optymistyczna i pokrzepiająca powieść „Moje miejsce na ziemi” to historia, którą czyta się jednym tchem. Nowe początki nigdy nie są łatwe, ale gdy ma się wokół życzliwych ludzi – uda się wszystko.

Joanna Kapica-Curzytek

Podać pomocną dłoń
[Carole Matthews „Moje miejsce na ziemi” - recenzja]

Optymistyczna i pokrzepiająca powieść „Moje miejsce na ziemi” to historia, którą czyta się jednym tchem. Nowe początki nigdy nie są łatwe, ale gdy ma się wokół życzliwych ludzi – uda się wszystko.

Carole Matthews
‹Moje miejsce na ziemi›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMoje miejsce na ziemi
Tytuł oryginalnyA Place to Call Home
Data wydania20 lipca 2016
Autor
PrzekładElżbieta Regulska-Chlebowska
Wydawca HarperCollins Polska
ISBN978-83-2762-128-3
Format432s.
Cena36,99
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Ayesha wreszcie podejmuje decyzję i spełnia swój zamiar. Odchodzi wraz z ośmioletnią córką od brutalnego męża. Jeszcze nie wie, co je czeka i jak obie dadzą sobie radę, ale jest pewna, że nie może zostać w domu ani dnia dłużej. Musi zrobić to dla Sabiny, która widziała już niejedną rodzinną awanturę i z tego powodu jest dotknięta głęboką traumą.
Kobieta z początku chce udać się do ośrodka pomocy, ale akurat brakuje wolnych miejsc. Urzędniczka w drodze wyjątku proponuje rozwiązanie nietypowe i nieoficjalne: schronienie w prywatnym domu. Miejsca jest tam aż nadto, a troje dotychczasowych lokatorów i tak nie zajmuje nawet połowy pokoi w ogromnej posiadłości z ogrodem. Tak Ayesha poznaje się z Cristal i Joy. Z właścicielem domu, Haydenem, wita się dużo później, bo mężczyzna niechętnie widuje się z ludźmi.
Carole Matthews kreśli swoje postacie wyraziście i bezpretensjonalnie. Wszyscy są tak bardzo prawdziwi: Ayesha – w swojej nieśmiałości i braku pewności siebie (cech pogłębionych także z racji kulturowych uwarunkowań – kobieta pochodzi ze Sri Lanki). Wielką wesołość wzbudza Cristal, kobieta z pozoru fatalna i niezawracająca sobie głowy moralnym życiem, ale mająca w sobie tak ogromne pokłady dobra, że od razu zjednuje sobie sympatię i Ayeshy, i czytelników. Zagadką jest Joy. Najstarsza z nich, ma za sobą trudne przejścia i robi wszystko, aby tylko nikt jej nie polubił ani się do niej nie zbliżył. Autorka w pokazuje nam swoich bohaterów bez oceniania i moralizowania. Chce, abyśmy wszystkich polubili za to, że są tacy, jacy są – tak po prostu, bez zbędnych słów.
Wszystkie kobiety korzystają z gościnności Haydena, byłego celebryty, gwiazdy muzyki pop. Dawno temu przestał pokazywać się publicznie. Blichtr sławy i popularności wygasł, artysta nie chce już wznawiać swojej kariery, bo po wielu latach doskonale wie, co w życiu powinno być najważniejsze. Niestety, dowiedział się o tym po bolesnych doświadczeniach, które nadal odbijają się gorzkimi wspomnieniami. Czy nie czas, by już z nimi zerwać?
Bardzo pokrzepiające jest przyglądanie się, jak Ayesha stopniowo poznaje wszystkich, obie z córką wrastają w tę małą społeczność domu, w którym jest tyle samo bólu, co pozytywnej energii. Nagle okazuje się, że nie tylko ona i Sabina znajdują tu swoje miejsce, ale obie też pomagają innym zmienić swoje życie na lepsze. Szczególnie przejmująca jest scena, gdy ze starym życiem żegna się Cristal. Bezcenne są międzyludzkie więzi wspólnoty, zaufania i wspaniałe są bezinteresowne gesty podawania pomocnych dłoni i wspierania się w trudnych sytuacjach.
Niech nie zwiedzie nas ta bajkowa z pozoru powieść. To nie jest tylko łatwe i przyjemne czytadełko o tym, że było źle i z pomocą przyjaciół będzie lepiej. „Moje miejsce na ziemi” to także książka poruszająca poważne kwestie. Są nimi: sytuacja osób doznających przemocy w małżeństwie i niewystarczająca dla nich pomoc oraz dramatyczna sytuacja kobiet-seksualnych niewolnic, pracujących (mitem jest, że najczęściej z własnej woli) „dla chleba” w upokarzających warunkach. Mamy też refleksję dotyczącą kondycji osób starszych, spychanych w rodzinie na margines, przeżywających ból odrzucenia i bycia niepotrzebnym.
Zwróćmy też uwagę na Haydena Danielsa. Jego postać zawiera w sobie cały nieznośny ciężar bycia celebrytą. Gdy każdy krok śledzą paparazzi i gdy wszyscy grzebią w życiorysie powielanym w gazetach w tysiącach egzemplarzy – trudno zachować normalność i dystans do siebie. Cena za popularność jest ogromna, a w dzisiejszych czasach – niepropoporcjonalna do odnoszonych sukcesów. A przecież znani ludzie są tacy jak wszyscy – wrażliwi, podatni na krytykę i chcą za wszelką cenę zachować dla siebie najbardziej intymne wydarzenia z życia.
Całość czyta się dosłownie jednym tchem, i to z wypiekami na twarzy. Carole Matthews tak skonstruowała fabułę, że każdy kończący się rozdział budzi w nas ochotę, by z następnym zapoznać się natychmiast, bez odkładania książki. Wzruszamy się, śmiejemy, próbujemy zgadnąć, co będzie dalej – ale i tak prawie zawsze czeka nas zaskoczenie. Nie ma tu ogranych schematów i przewidywalnych rozwiązań, nawet gdy w grę wchodzi wątek poszukiwania Ayeshy przez jej męża.
Po przeczytaniu książki pozostajemy z myślą, że to wspaniałe być sobą wśród innych i także pomagać innym w tym, by pozostawali sobą. Ta optymistyczna powieść dodaje nam też odwagi, by – niezależnie od sytuacji – nie bać się rozpoczynać rzeczy od nowa. Ludzka życzliwość może zdziałać tak wiele.
koniec
6 października 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Nie daj się!
— Joanna Kapica-Curzytek

Tegoż autora

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.