Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Charles Dickens
‹Klub Pickwicka›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKlub Pickwicka
Tytuł oryginalnyThe Pickwick Papers
Data wydania26 października 2016
Autor
PrzekładWłodzimierz Górski
Wydawca Wydawnictwo MG
ISBN978-83-7779-370-1
Format528s. 145×205mm; oprawa twarda
Cena49,90
Gatunekklasyka, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Kochany pan Pickwick
[Charles Dickens „Klub Pickwicka” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W tym roku mija sto osiemdziesiąt lat, odkąd czytelnicy bawią się i wzruszają przy lekturze „Klubu Pickwicka”, powieści drogi z czasów wiktoriańskich.

Joanna Kapica-Curzytek

Kochany pan Pickwick
[Charles Dickens „Klub Pickwicka” - recenzja]

W tym roku mija sto osiemdziesiąt lat, odkąd czytelnicy bawią się i wzruszają przy lekturze „Klubu Pickwicka”, powieści drogi z czasów wiktoriańskich.

Charles Dickens
‹Klub Pickwicka›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKlub Pickwicka
Tytuł oryginalnyThe Pickwick Papers
Data wydania26 października 2016
Autor
PrzekładWłodzimierz Górski
Wydawca Wydawnictwo MG
ISBN978-83-7779-370-1
Format528s. 145×205mm; oprawa twarda
Cena49,90
Gatunekklasyka, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Był to powieściowy debiut Charlesa Dickensa, podobno najbardziej przez niego ulubiony utwór. Co ciekawe, najpierw powstały ilustracje do książki, a pisarza poproszono by pisał do nich kolejne odcinki. Z początku miała to być książka o… sporcie, ale ponieważ Dickens zupełnie się na tym nie znał, pozostał w tematyce, która jemu – jako dziennikarzowi, zaangażowanemu w kwestie społeczne – była najbardziej bliska.
I tak oto autor powołał do życia czworo nieśmiertelnych klubowiczów: Nathaniela Winkle’a, Augustusa Snodgrassa, Tracy’ego Tupmana wraz z szacownym prezesem klubu i założycielem – Samuelem Pickwickiem. Można powiedzieć, że to szacowne stowarzyszenie skupia tropicieli wszelakich osobliwości życia. Towarzystwo wyrusza więc w podróż po najodleglejszych zakątkach Anglii, by przyjrzeć się, jak wygląda świat poza Londynem. Można więc powiedzieć, że „Klub Pickwicka” to swoista powieść drogi, w której jednym z najważniejszych wątków staje się motyw podróży – kształcącej, poszerzającej horyzonty, pozwalającej dostrzec niejeden interesujący szczegół. Dostojne grono uczonych ma szerokie pole do popisu, jeśli chodzi o obserwacje.
Nawiązujący również do konwencji „łotrzykowskiej”, „Klub Pickwicka” powstał w czasie największego rozkwitu powieści jako gatunku. Możemy więc delektować się wspaniale sportretowanymi postaciami, a na kartach książki przewija się ich całe mnóstwo: ludzie wielu zawodów, sfer społecznych, charakterów. Satyryczne zacięcie Dickensa i jego ogromny talent literacki sprawił, że każdy bohater, nawet z drugiego czy trzeciego kręgu, ma charakterystyczne, niepowtarzalne cechy, nieraz komicznie wyolbrzymione. Ozdobą powieści jest Sam Weller, służący pana Pickwicka. Pojawia się w dziesiątym odcinku utworu (co natychmiast zwiększyło sprzedaż kolejnych zeszytów). Pickwick i Weller stanowią nierozłączną parę, na wzór Don Kichota i Sancho Pansy. To do nich nawiązywał też Sienkiewicz, kreując Skrzetuskiego i Rzędziana w „Ogniem i mieczem”.
Komedia i humor przenikające „Klub Pickwicka”, mają jednak dużo głębsze znaczenie niż tylko dostarczenie błahej rozrywki czytelnikom. Powieść przynosi nam krytyczny obraz rzeczywistości społecznej dziewiętnastowiecznej Anglii. Tylko satyra i komedia mogła je z całą mocą pokazać. Głosu powagi i troski nikt pewnie by nie usłuchał. Na szlaku oberży (tak, jedzenie ma w powieści szczególne miejsce) i na trasie dyliżansów, którymi podróżował pan Pickwick wraz ze swoimi towarzyszami, kryje się świat istot dotkniętych przeciwnościami losu. Spotykamy tu postacie zmagające się ze swoimi słabostkami, doświadczające zła i ludzkiej podłości. Za łagodnym uśmiechem, który wzbudza w nas pan Pickwick i jego kompania, kryje się głęboki smutek i ból, że świat jest nie zawsze sprawiedliwie urządzony. To zresztą cecha charakterystyczna wszystkich utworów Charlesa Dickensa.
Dostajemy tę powieść w tłumaczeniu Włodzimierza Górskiego, które powstało jeszcze w XIX wieku, zatem stosunkowo niedawno po ukazaniu się oryginału. To zawsze inspiruje do pytań, czy przekłady się starzeją, tracą na aktualności i czy nie trzeba być może pomyśleć o współczesnym tłumaczeniu? To zagadnienie dotyczy oczywiście nie tylko „Klubu Pickwicka”, mamy bardzo dużo klasycznych powieści, które warto byłoby „odświeżyć” w nowych przekładach na język polski. Wersja Włodzimierza Górskiego nadal jednak się broni, wydobywa z oryginału Dickensa jedyny w swoim rodzaju komizm i subtelny (można by rzec – typowo brytyjski) ironiczny dystans, z którym autor opisuje poszczególne wydarzenia. Docenią ten przekład ci, którzy cenią smak i kulturę słowa, nie boją się lektury wolniejszej, ale za to przesyconej literackim wdziękiem i epickimi walorami najwyższej próby. Warto od czasu do czasu zanurzyć się w tej dawniejszej polszczyźnie, by na nowo dostrzec jej blask i piękno.
Sam „Klub Pickwicka” – znajdujący się w kanonie literatury angielskojęzycznej – oczywiście nie starzeje się ani trochę. Jest jedną z tych książek, do której od czasu do czasu się powraca. Powieść doczekała się pastiszy, licznych adaptacji, a nawet – kontynuacji. Powstały też liczne towarzystwa i kluby, na wzór tego powołanego do życia przez Dickensa. Niektóre działają nawet do dzisiaj. „Klub Pickwicka” jest jednak jedyny w swoim rodzaju i będzie istniał oczywiście dopóty, dopóki po tę książkę będą sięgać czytelnicy. Tak będzie na pewno – Samuel Pickwick należy przecież do najbardziej znanych i ukochanych postaci literackich.
koniec
16 grudnia 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Superwizja
Joanna Kapica-Curzytek

15 IV 2024

Zamieszkały w Berlinie brytyjski reportażysta podróżuje po niemieckim wybrzeżu. Jego znakomite „Duchy Bałtyku” są zapisem odkrywania, skrawek po skrawku, esencji niemieckiej duszy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Fortuna kołem się toczy
— Marcin Mroziuk

Ostatni sekret Dickensa, czyli nikt nie jest mordercą
— Joanna Kapica-Curzytek

Inspirująca tajemnica
— Jacek Jaciubek

Tegoż autora

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Oblicza strachu
— Joanna Kapica-Curzytek

Smutki i radości
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.