Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

J.K. Rowling, Jack Thorne, John Tiffany
‹Harry Potter i Przeklęte Dziecko›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułHarry Potter i Przeklęte Dziecko
Tytuł oryginalnyHarry Potter and the Cursed Child
Data wydania22 października 2016
Autorzy
PrzekładPiotr Budkiewicz, Małgorzata Hesko-Kołodzińska
Wydawca Media Rodzina
CyklHarry Potter
ISBN978-83-8008-228-1
Format320s. 135×205mm
Cena39,—
Gatunekdramat / scenariusz filmowy, fantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Co za dużo, to niezdrowo
[J.K. Rowling, Jack Thorne, John Tiffany „Harry Potter i Przeklęte Dziecko” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Całe rzesze fanów oczekiwały na pojawienie się nowej opowieści ze świata Harry’ego Pottera i oto jest. Wbrew wcześniejszym deklaracjom J. K. Rowling, jakoby siedmioksiąg tworzył zamkniętą całość bez możliwości kontynuacji, na księgarniane półki trafił „Harry Potter i Przeklęte Dziecko” – osadzony w magicznym uniwersum scenariusz sztuki teatralnej.

Dominika Cirocka

Co za dużo, to niezdrowo
[J.K. Rowling, Jack Thorne, John Tiffany „Harry Potter i Przeklęte Dziecko” - recenzja]

Całe rzesze fanów oczekiwały na pojawienie się nowej opowieści ze świata Harry’ego Pottera i oto jest. Wbrew wcześniejszym deklaracjom J. K. Rowling, jakoby siedmioksiąg tworzył zamkniętą całość bez możliwości kontynuacji, na księgarniane półki trafił „Harry Potter i Przeklęte Dziecko” – osadzony w magicznym uniwersum scenariusz sztuki teatralnej.

J.K. Rowling, Jack Thorne, John Tiffany
‹Harry Potter i Przeklęte Dziecko›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułHarry Potter i Przeklęte Dziecko
Tytuł oryginalnyHarry Potter and the Cursed Child
Data wydania22 października 2016
Autorzy
PrzekładPiotr Budkiewicz, Małgorzata Hesko-Kołodzińska
Wydawca Media Rodzina
CyklHarry Potter
ISBN978-83-8008-228-1
Format320s. 135×205mm
Cena39,—
Gatunekdramat / scenariusz filmowy, fantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Przywykliśmy już chyba do tego, że wszystko, co sygnowane jest nazwiskiem twórczyni powieści o słynnym młodym czarodzieju z blizną na czole, sprzedaje się we wprost niebotycznych nakładach. Tak samo sprawa ma się oczywiście w przypadku wydanego niedawno „Przeklętego dziecka”. To nic, że oprócz J. K. Rowling na okładce widnieją także nazwiska Jacka Thorne’a i Johna Tiffany’ego, a i samej Rowling wydaje się być w tekście zaskakująco mało. Bo chociaż zagorzali fani powieści o Harrym Potterze dzielili się – w dużym uproszczeniu – na tych oczekujących kolejnych historii należących do uniwersum z nadzieją i wypiekami na twarzy oraz tych, którzy podchodzili do tematu kontynuacji bardziej sceptycznie, obawiając się choćby przegadania czy naciąganej fabuły, to ostatecznie zarówno jedni jak i drudzy zapragnęli pewnie zaspokoić ciekawość.
Albus – syn słynnego Harry’ego Pottera – nie ma łatwego życia. Popularne nazwisko to dla niego wyjątkowo ciężkie brzemię. W przeciwieństwie do ojca kiepsko odnajduje się w nowej szkole i szybko staje się wyrzutkiem. Jego jedynym przyjacielem jest Scorpius, również osamotniony, odrzucony przez rówieśników z powodu niezwykle krzywdzącej plotki. Pewnego dnia chłopcy postanawiają udowodnić, że także oni stworzeni są do wielkich przygód. Albus, mając dość bycia „tym najgorszym Potterem,” namawia kompana na podróż do przeszłości. Planuje naprawić błędy swego ojca, ale zamiast tego – jak łatwo się domyślić – wpada w olbrzymie tarapaty.
Muszę przyznać, że wykorzystany w „Harrym Potterze i Więźniu Azkabanu” wątek związany ze Zmieniaczem Czasu wydawał mi się jednym z najmniej przemyślanych i logicznych elementów całej serii, toteż gdy dotarło do mnie, że to na nim będzie opierać się najnowsza sztuka teatralna, nie byłam tym faktem zachwycona. Jakby nie patrzeć, podróż w czasie i związany z nią tak zwany „efekt motyla” to motyw skrajnie wyeksploatowany – zarówno w literaturze, filmie jak i w ogóle w szeroko pojętej sztuce – a Rowling nie raz już udowodniła, że stać ją na więcej. Tymczasem, nie dość, że wraz ze współautorami podała czytelnikowi odgrzewany kotlet, to nie podjęła nawet wysiłku, by odrobinę go doprawić.
Twórcy scenariusza potraktowali prawa rządzące światem czarodziejów, zasady podróży w czasie – i w ogóle kwestie logiki – bardzo lekko i wybiórczo. Można powiedzieć, że wyciągnęli z sagi to, co im odpowiadało, całkowicie ignorując elementy, które nie pasowały do ich zamysłu. Mimo wszystko, sądzę, że sama idea przedstawienia alternatywnych historii oraz zobrazowania trudnego dzieciństwa u boku sławnego ojca-bohatera mogłaby zadowolić wielu fanów, którzy gotowi byliby przymknąć oko na wtórność i wybaczyć miałkość fabuły, gdyby tylko nie zawiodła kreacja postaci. Trudno bowiem pozbyć się wrażenia, że dorosły Harry niewiele ma wspólnego z Harrym z przeszłości. I nie chodzi wcale o to, że dojrzał, spoważniał albo nawet nieco zgorzkniał. To po prostu jest zupełnie inna osoba – nieprzyjemna, zadufana w sobie, oschła. Wygląda to trochę tak, jakby Potter musiał się zmienić na gorsze, by „móc” zostać beznadziejnym ojcem, bo taka była koncepcja fabularna. Hermiona zaś – obecnie szanowana minister magii – mimo upływu czasu nie dorosła chyba ani trochę. Ba, jest dużo bardziej lekkomyślna niż przed laty, skoro niebezpieczny, zakazany przez ministerstwo artefakt, schowała we własnym gabinecie, zabezpieczony tak, że – przy minimalnej pomocy i zachęcie „z zewnątrz” – była go w stanie ukraść dwójka małolatów. Scorpius z początku nie potrafił na lekcji uwarzyć podstawowego eliksiru, by jakiś czas później zostać przedstawionym jako kujon i mistrz tegoż przedmiotu. Naprawdę zmienił się tak bardzo w czasie pobytu w Hogwarcie (choć nigdzie o tym nie wspomniano), czy raczej komuś zmieniła się koncepcja w trakcie pisania i postanowił nie robić z niego nieudacznika na wszystkich polach? W przypadku opasłych tomiszczy, drobne błędy można byłoby wybaczyć, ale w króciaku, w którym wizerunek postaci budowany jest czasem za pomocą ledwie kilkunastu, kilkudziesięciu zdań, takie niespójności naprawdę rzucają się w oczy.
Nie można oczywiście zapominać, że choć wiele osób, które „dorastały z Potterem” dziś jest już dorosłych, „Przeklęte dziecko” to spektakl skierowany, bądź co bądź do najmłodszych i jako taki rządzi się swoimi prawami. Chciałabym jednak zauważyć, że nawet początkowe, najlżejsze i najbardziej bajkowe, tomy serii o przygodach nastoletniego czarodzieja, zyskały także fanów wśród starszych czytelników. Tymczasem najnowsza książka jest chyba najbardziej infantylna – zarówno od strony fabularnej jak i językowej – ze wszystkich części, a niektóre sceny znajdują się wręcz na granicy absurdu (jak choćby goniąca uczniów po dachu pociągu, wyposażona w szpikulce Pani z Wózkiem zamiast, powiedzmy, zaklęcia zabezpieczającego). Swoją drogą warto pamiętać, że dzieci, szczególnie te wyjątkowo zainteresowane danym tematem, bywają bardziej spostrzegawcze niż niejeden dorosły. Należałoby więc docenić je jako czytelników i potraktować nieco bardziej „poważnie”, eliminując przynajmniej niektóre błędy i nieścisłości. Spora część młodych fanów pamięta na przykład z pewnością, że zarówno ból blizny, jak i zdolność rozmawiania z wężami wynikała z obecnej w Harrym cząstki Lorda Voldemorta, która została ostatecznie „zabita”. Szkoda tylko, że zapomnieli o tym – jak i o wielu innych rzeczach – twórcy scenariusza.
Kolejną opowieść ze świata Harry’ego Pottera, można bez problemu „łyknąć” w jeden wieczór, ale jest to raczej kwestia długości i formy tekstu niż niezwykle wciągającej fabuły. Można też, jeśli jest się już nieco za dużym na tego typu bajeczki, trochę się pośmiać, choć owa śmieszność jest raczej niezamierzona. Żal tylko, że z „prawdziwej magii” potterowskiego świata pozostała jedynie magia nazwiska i odrobina sentymentu.
koniec
3 stycznia 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Harry Potter i przeklęta chała
— Anna Nieznaj

Tegoż twórcy

Harry Potter i przeklęta chała
— Anna Nieznaj

Fantastycznie po raz drugi
— Dominika Cirocka

Z biblioteki Hogwartu
— Dominika Cirocka

Nowa twarz Harry’ego Pottera
— Magdalena Kubasiewicz

Thriller o tematyce społecznej
— Joanna Kapica-Curzytek

Powrót do dzieciństwa
— Aleksandra Otręba

Mała Esensja: Harry Potter i deus ex machina
— Agnieszka Szady

Cudzego nie znacie: Koniec
— Karina Murawko-Wiśniewska, Michał R. Wiśniewski

Cudzego nie znacie: Burza przed burzą
— Michał R. Wiśniewski

Mała Esensja: Duże kłopoty Harry’ego
— Wojciech Gołąbowski

Tegoż autora

Mikrokosmos
— Dominika Cirocka

Igrzyska po drugiej stronie barykady
— Dominika Cirocka

Kalejdoskop zdarzeń
— Dominika Cirocka

Gniew ojca, miłość matki
— Dominika Cirocka

Wybawca lekki jak piórko
— Dominika Cirocka

Złe miejsce do życia
— Dominika Cirocka

Cena zwycięstwa
— Dominika Cirocka

Kryminalne dwa w jednym
— Dominika Cirocka

Amerykański sen
— Dominika Cirocka

Chichot losu
— Dominika Cirocka

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.