Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Yaa Gyasi
‹Droga do domu›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDroga do domu
Tytuł oryginalnyHomegoing
Data wydania2 czerwca 2016
Autor
PrzekładMichał Ronikier
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-06159-6
Format448s. 130×205mm; oprawa twarda
Cena44,90
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

W imieniu czarnych
[Yaa Gyasi „Droga do domu” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trzeba koniecznie zwrócić uwagę na ten spektakularny debiut powieściowy dwudziestosześcioletniej pisarki. „Droga do domu” to epicki hołd złożony pokoleniom czarnoskórych niewolników, a także humanistyczna refleksja na temat człowieczeństwa skażonego piętnem rasizmu.

Joanna Kapica-Curzytek

W imieniu czarnych
[Yaa Gyasi „Droga do domu” - recenzja]

Trzeba koniecznie zwrócić uwagę na ten spektakularny debiut powieściowy dwudziestosześcioletniej pisarki. „Droga do domu” to epicki hołd złożony pokoleniom czarnoskórych niewolników, a także humanistyczna refleksja na temat człowieczeństwa skażonego piętnem rasizmu.

Yaa Gyasi
‹Droga do domu›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDroga do domu
Tytuł oryginalnyHomegoing
Data wydania2 czerwca 2016
Autor
PrzekładMichał Ronikier
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-06159-6
Format448s. 130×205mm; oprawa twarda
Cena44,90
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Urodzona w Ghanie Yaa Gyasi miała dwa lata, gdy przeprowadziła się z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Jej „Droga do domu” w wielu aspektach nawiązuje do przełomowej kilkadziesiąt lat temu powieści Alex Haley „Korzenie”. Książka ta (wyróżniona w 1976 roku nagrodą Pulitzera) oraz jej ekranizacja w znacznej mierze przyczyniła się do rozwoju otwartego dyskursu na temat rasy, dyskryminacji rasowej i związanymi z tym problemami społecznymi w Stanach Zjednoczonych. Pozwoliła jeszcze lepiej dostrzec problemy Afroamerykanów oraz ich samych, poszukujących tożsamości i godnego miejsca w amerykańskim społeczeństwie. Powieść Yaa Ghasi jest w pewnym sensie podobna do „Korzeni” tematycznie i formalnie. Młoda autorka nie kryje także inspiracji ideami zawartymi w twórczości Toni Morrison, pierwszej Afroamerykanki wyróżnionej literacką nagrodą Nobla (w 1993 roku).
Wszystko rozpoczyna się w Ghanie, w cieniu Twierdzy na Cape Coast. To miejsce, gdzie przywożono i przetrzymywano „ładunek” – mieszkańców Afryki. Dalej transportowano ich jako niewolników statkami do obu Ameryk. Żadne słowa nie opiszą dramatów, które tam się wydarzyły. Nic nie zmierzy ogromu ludzkiej chciwości, dla której handlowano niewolnikami. W powieści pokazani są i Brytyjczycy, i przedstawiciele rodzimych plemion, którzy podbijając innych, cieszyli się zyskami oraz przychylnością białych kolonizatorów. Twierdza-pomnik na Cape Coast w Ghanie do dziś przypomina o morzu ludzkiego cierpienia i końca nadziei. Kto go zwiedzi, o tym strasznym miejscu nie jest w stanie zapomnieć. W czasach niewolnictwa z Twierdzy wyjście było tylko jedno: przez bramę, prowadzące na statki. Tę drogę – do Stanów Zjednoczonych – przebyła Esi.
Jej przyrodnia siostra Effia pozostała w Ghanie. I tak rozpoczyna się, pod koniec osiemnastego wieku, ta zapierająca dech w piersiach saga, równolegle przybliżająca nam historię życia kolejnych pokoleń mieszkających w Afryce i w Stanach Zjednoczonych. „Droga do domu” to przepięknie napisane historie poszczególnych członków obu rodów, zwieńczone symbolicznym zakończeniem. Są w pewnym sensie spójnym cyklem opowiadań, połączonych prawem pokoleniowej ciągłości. Losy bohaterów pokazane są również na tle ważnych wydarzeń historycznych.
Ta więź pomiędzy poszczególnymi pokoleniami kształtowana jest poprzez zachowywanie opowieści, pamięci o przodkach oraz – symbolicznie – przez przedmioty. Yaa Gyasi zawarła w powieści wielkie bogactwo rodzimych afrykańskich mitów i wierzeń, objaśniających reguły tamtego świata. Nie szczędzi czytelnikom emocji. Współczujemy cierpiącym, skazanym na los niewolników. Buntujemy się, widząc, że nie mają żadnych praw. Zastanawiamy się nad siłą tradycji, a także miejscem kobiet w społeczności. Warto dostrzec, że bohaterkami powieści Yaa Gyasi są kobiety mądre, silne i nietuzinkowe. Z mężczyznami bywa tu różnie.
Uwaga do tłumacza: warto usunąć z tekstu słowa nieistniejące w języku polskim: „uspakajać” czy „zadawalający”. Znacznie obniżają one w sumie nie najgorszy poziom przekładu całości.
Autorka porusza w „Drodze do domu” kwestię rasy jako czynnika decydującego o indywidualnych losach człowieka, jego miejscu w społeczeństwie oraz jako istotnej przesłanki w kształtowaniu relacji między społecznościami. Jedna z postaci powieści ujmuje to w ten sposób: „Biali ludzie mają wybór. Mogą wybierać posadę, wybierać swój dom. (…) Biali ludzie mogą też dokonywać wyboru w imieniu czarnych.” To czarnym odgórnie zawsze organizowano świat i ich życie. Pozbawiano godności i praw człowieka.
Zawarte w powieści tematy nie są oczywiście nowe. Jednak szerokie, śmiałe spojrzenie pisarki i jej epicki rozmach czynią tę książkę czymś wyjątkowym. Nie sposób nie zastanawiać się nad źródłami mało chlubnych kart w historii ludzkości: niewolnictwa i dyskryminacji rasowej. Skąd skłonność do zadawania cierpienia innym ludziom i tyle nienawiści? „Droga do domu” jest więc powieścią ważną nie tylko w dyskusji o rasizmie, ale także o człowieczeństwie w najbardziej uniwersalnym wymiarze.
koniec
16 stycznia 2017

Komentarze

17 I 2017   00:03:37

"Korzenie" napisał Alex Haley, a nie Aldous Huxley. Inicjały się zgadzają, ale to jednak dwaj różni faceci.

17 I 2017   17:37:35

Bardzo dziękuję za zwrócenie uwagi! Zaraz poprawimy tę pomyłkę.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Superwizja
Joanna Kapica-Curzytek

15 IV 2024

Zamieszkały w Berlinie brytyjski reportażysta podróżuje po niemieckim wybrzeżu. Jego znakomite „Duchy Bałtyku” są zapisem odkrywania, skrawek po skrawku, esencji niemieckiej duszy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Oblicza strachu
— Joanna Kapica-Curzytek

Smutki i radości
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.