Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Arundhati Roy
‹Ministerstwo niezrównanego szczęścia›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMinisterstwo niezrównanego szczęścia
Tytuł oryginalnyThe Ministry of Utmost Happiness
Data wydania9 października 2017
Autor
PrzekładJerzy Łoziński
Wydawca Zysk i S-ka
ISBN978-83-8116-140-4
Format478s. 140×205mm; oprawa twarda
Cena49,90
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Prywatne czyli polityczne
[Arundhati Roy „Ministerstwo niezrównanego szczęścia” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Ministerstwo niezrównanego szczęścia” to powrót Arundhati Roy do pisania prozy po długiej przerwie.

Joanna Kapica-Curzytek

Prywatne czyli polityczne
[Arundhati Roy „Ministerstwo niezrównanego szczęścia” - recenzja]

„Ministerstwo niezrównanego szczęścia” to powrót Arundhati Roy do pisania prozy po długiej przerwie.

Arundhati Roy
‹Ministerstwo niezrównanego szczęścia›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMinisterstwo niezrównanego szczęścia
Tytuł oryginalnyThe Ministry of Utmost Happiness
Data wydania9 października 2017
Autor
PrzekładJerzy Łoziński
Wydawca Zysk i S-ka
ISBN978-83-8116-140-4
Format478s. 140×205mm; oprawa twarda
Cena49,90
Gatunekobyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Debiutancka powieść autorki „Bóg rzeczy małych” została wyróżniona nagrodą Bookera w 1997 roku. Powieść zyskała międzynarodowy rozgłos, przede wszystkim ze względu na poruszane w niej palące kwestie równouprawnienia kobiet i ich obecności w przestrzeni prawnej, społecznej i kulturowej.
Po prozatorskim debiucie Arundhai Roy opublikowała kilka książek publicystycznych – w Polsce ukazały się m.in. „Algebra bezgranicznej niesprawiedliwości” oraz „Indie rozdarte”. Poświęciła się działalności społecznej, stała się znaną i wpływową aktywistką, „zaciekle walcząc o duszę Indii”, jak wyraziła się w jednej ze swoich publikacji.
Tymczasem „Bóg rzeczy małych” pozostawał w pamięci zachwyconych czytelników – i nic dziwnego, że z niecierpliwością wyglądano kolejnej powieści Arundhati Roy. Czytelnicy musieli zaczekać na „Ministerstwo niezrównanego szczęścia” aż dwadzieścia lat. Czy było warto – o tym musi się przekonać każdy sam, sięgając po powieść.
Nie jest to łatwa lektura, to trzeba zaznaczyć od razu na początku. Opowieść jest bez chronologii, rwana, zatłoczona (może nawet przeładowana) licznymi bohaterami, zdarzeniami, historiami. Wymaga to od czytelnika maksymalnej uwagi, by śledzić błyskawicznie zmieniające się scenerie, postacie, drobiazgowe opisy i szczegółowe opowieści następujące jedna po drugiej. Warto także jeszcze poznać realia Indii i fakty z historii: uniezależnienie się od Wielkiej Brytanii i uzyskanie niepodległości po II wojnie światowej, a po tym – dramatyczny podział na Indie i Pakistan oraz łączące się ze wszystkimi tymi wydarzeniami pogromy, wojny, niepokoje społeczne, religijne tarcia. Na pierwszy plan powieści Arundhati Roy wysuwa się spór o Kaszmir, prowincja, do której rościły sobie prawo Indie i Pakistan. Po trzech kosztownych i wyniszczających wojnach między dwoma państwami powstał niepodległy Bangladesz.
Struktura książki, choć sprawia wrażenie chaotycznej, przypadkowo pozszywanej i słabo uporządkowanej – w rzeczywistości jest jednak przemyślana i konsekwentna, a broni się przede wszystkim ze względu na literacki talent Arundhati Roy. Siła jej opowieści jest nieodparta. Autorka kocha Indie i pisze o nich całym sercem, wykrzykując ból, gniew oraz swoją niezgodę na stan rzeczy w swoim kraju. Widać tu jak na dłoni temperament społecznej aktywistki, którą niepokoi wiele kwestii, wśród nich wielkie polityczne, religijne i społeczne zróżnicowanie Indii, by nie powiedzieć – rozdrobnienie. To wywołuje konflikty i oddala wizję stabilizacji.
Roy pochyla się też z empatią nad ludźmi, których współczesna socjologia nazywa ludźmi-odpadami, nikomu niepotrzebnymi, o których nikt się nie upomina. To ci, skazani na życie w slumsach, uchodźcy, porzucone sieroty, pochodzący z najniższej kasty społecznej w Indiach niedotykalni. Wszystkich symbolizuje postać Andźum, hermafrodyty zamieszkałej na cmentarzu. Jej/jego życie zawieszone jest pomiędzy męskością i kobiecością, życiem i śmiercią, człowieczeństwem a skazaniem na bycie odpadem.
Wszystkie postacie z „Ministerstwa niezrównanego szczęścia” łączy to, że są one zawieszone pomiędzy sferą prywatną a polityczną. Tak jak Dayachand, który przyjął pseudonim Saddam Husajn (na cześć uwielbianego przez niego przywódcy). Chce on pomścić śmierć swojego ojca – a gniew i chęć zemsty jednostki jakże łatwo wtłoczyć w schematy działania rozmaitych organizacji paramilitarnych, terrorystycznych, produkujących dżihadystów i różnej maści męczenników. Na uwagę zasługuje też Tilottama (Tilo), zbuntowana studentka, której matką była chrześcijanka z Syrii. Jej pochodzenie to także kwestia polityczna, zwłaszcza tam, gdzie do głosu dochodzi nietolerancyjny hinduizm oraz ortodoksyjny islam.
Polski wydawca dołożył wielu starań, by ta trudna i w gruncie rzeczy hermetyczna powieść była jak najbardziej zrozumiała dla czytelnika. Tłumaczenie Jerzego Łozińskiego zostało poddane konsultacji indologicznej Krzysztofa Iwanka, który jest także autorem przypisów. Szeroko objaśniają one większość rzeczy, do których nawiązuje autorka: realia historyczne Indii i kulturową specyfikę, wraz ze wszelkimi niuansami.
„Ministerstwo niezrównanego szczęścia” to szeroki epicki fresk, portretujący generację, „która nie zaznała niczego poza wojną”, jak czytamy w powieści. To pokolenie skażone złem, gniewem, brakiem miłości. Trudno mu budować, wybaczać, kochać. Współczesne Indie nadal są przepełnione niepokojami i konfliktami, daleko tam do ustabilizowania sytuacji. I tu dochodzimy do uniwersalnego wydźwięku powieści Arundhati Roy: gdy prywatne staje się polityczne – nie tylko w Indiach, ale wszędzie na świecie – każdy jest stroną jakiegoś konfliktu, który w ten sposób staje się wojną wszystkich ze wszystkimi.
koniec
21 grudnia 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Uśmiech towarzyszki Kamli
— Anna Nieznaj

Wyjdźmy poza utarte schematy
— Joanna Kapica-Curzytek

Bliźnięta indyjskie
— Marcin Mroziuk

Tegoż autora

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Oblicza strachu
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.