Choć przez większość lektury śledziłam losy twardej kobiety w zdominowanym przez mężczyzn świecie hazardu z prawdziwym zainteresowaniem, to jednocześnie z każdą stroną Molly jako bohaterka, a zarazem autorka, drażniła mnie coraz bardziej. Nie udało się jej bowiem uniknąć przesadnego wybielania samej siebie oraz nienaturalnej wręcz racjonalizacji swoich postaw i zachowań. Nie wiem, na ile był to zabieg zarezerwowany na potrzeby przedstawienia się większej „publiczności”, a na ile szczere przekonanie o słuszności własnych działań, ale naprawdę wzbudziło to we mnie niemałą irytację podczas czytania. O ile nie można odmówić młodej „pokerowej księżniczce” ogromnej pracowitości i samozaparcia na drodze do celu, o tyle trudno nie odnieść wrażenia, że zdecydowanie przecenia ona własny wpływ na rzeczywistość. Zdaje się ani trochę nie dostrzegać, że ogromną rolę w tym, co jej się przydarzyło, odegrał po prostu przypadek – szczęśliwy czy nie, to moim zdaniem kwestia dyskusyjna, patrząc na to, jak potoczyły się jej dalsze losy. Nie wspominając już o tym, że choć dla większości ludzi moralność jej postępowania byłaby co najmniej wątpliwa, ona przedstawia siebie jako wyjątkowo uczciwą, wręcz szlachetną, w brudnym i brutalnym świecie pokera. Nie zauważa nic zdrożnego w wykorzystywaniu ludzkiej słabości, nawet, gdy dotyczy to osób, które chwile wcześniej opisała jako wyjątkowo bliskie. Każdy kolejny związek uznaje za niezwykle ważny i głęboki, po czym rezygnuje z niego na rzecz gry. Choć sama nie uczestniczy w rozgrywkach, pozwala by poker zawładnął każdą sferą życia i odebrał wszystko co ciepłe, bliskie i ludzkie. Mimo że dość szczegółowo analizuje wydarzenia z dzieciństwa i przypisuje im wyjątkowo duże znaczenie w dla późniejszego, dorosłego życia, to wydaje się, że hazard odbiera jej tak naprawdę jakąkolwiek zdolność do prawdziwej autorefleksji.

„Gra o wszystko” to książka niepozbawiona wad, momentami przegadana, chwilami zaś skrótowa i chaotyczna. Trzeba jednak przyznać, że historia Molly Bloom jest na tyle niewiarygodna i wciągająca, że w pewnym sensie broni się sama. Świat sław i wielkich pieniędzy, mami i przyciąga, lecz jednocześnie, między słowami, odsłania swe mroczne oblicze.