Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Olga Tokarczuk
‹Opowiadania bizarne›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOpowiadania bizarne
Data wydania18 kwietnia 2018
Autor
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-06498-6
Format256s. 130×205mm; oprawa twarda
Cena38,—
Gatunekfantastyka, mainstream, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Dziwny jest ten świat
[Olga Tokarczuk „Opowiadania bizarne” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Olga Tokarczuk postanowiła zaintrygować czytelników już samym tytułem. Z notki wydawniczej dowiedzą się więc oni, że pochodzące z języka francuskiego słowo „bizarre” znaczy: dziwny, zmienny, ale też śmieszny i niezwykły. I „Opowiadania bizarne” rzeczywiście są takie – chociaż nie każdy z dziesięciu zamieszczonych tutaj tekstów wywiera aż tak wielkie wrażenie.

Marcin Mroziuk

Dziwny jest ten świat
[Olga Tokarczuk „Opowiadania bizarne” - recenzja]

Olga Tokarczuk postanowiła zaintrygować czytelników już samym tytułem. Z notki wydawniczej dowiedzą się więc oni, że pochodzące z języka francuskiego słowo „bizarre” znaczy: dziwny, zmienny, ale też śmieszny i niezwykły. I „Opowiadania bizarne” rzeczywiście są takie – chociaż nie każdy z dziesięciu zamieszczonych tutaj tekstów wywiera aż tak wielkie wrażenie.

Olga Tokarczuk
‹Opowiadania bizarne›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOpowiadania bizarne
Data wydania18 kwietnia 2018
Autor
Wydawca Wydawnictwo Literackie
ISBN978-83-08-06498-6
Format256s. 130×205mm; oprawa twarda
Cena38,—
Gatunekfantastyka, mainstream, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Nie zmienia to faktu, że „Opowiadania bizarne” potwierdzają niezwykły talent Olgi Tokarczuk do snucia opowieści, które potrafią przykuć uwagę czytelników. Przy czym autorka ma kilka zupełnie różnych sposobów na osiągnięcie takiego efektu.
I tak w „Pasażerze” odkrywamy tajemnicę koszmaru, który w dzieciństwie nawiedzał głównego bohatera. Opowiadanie to jest zaś oparte na dość prostym, ale za to umiejętnie wykorzystanym pomyśle. Podobnie jest w przypadku „Przetworów”, będących przewrotną historyjką o starym kawalerze, który po śmierci matki może wreszcie robić to, na co ma ochotę. Przy czym tutaj ważny jest przede wszystkim czarny humor oraz świetne zakończenie.
Natomiast podczas lektury „Prawdziwej historii” nie jest nam raczej do śmiechu. Z rosnącym zadziwieniem obserwujemy bowiem przerażające przeżycia pewnego profesora, który po prostu chciał pospieszyć z pomocą rannej kobiecie. Z kolei w „Szwach” główny bohater dostrzega, że rzeczywistość naprawdę zaczyna się zmieniać pod wieloma, niepokojącymi względami. I bynajmniej nie chodzi tutaj o to, że ze względu na swój zaawansowany wiek mężczyzna nie nadąża za postępem…
Dla odmiany w „Sercu” poznajemy historię mężczyzny, któremu przeszczepiono tytułowy organ pochodzący od dawcy z Chin. Towarzysząc bohaterowi w czasie wyprawy do Państwa Środka, cały czas oczekujemy na jakieś wydarzenia potwierdzające wyjątkowość serca jako siedziby myśli, rozumu czy uczuć, a autorce i tak udaje się nas zaskoczyć.
Nie do końca przekonująco wypada natomiast wypad autorki w rejony bliższe klasycznej science fiction. „Wizyta” rozgrywa się w świecie, w którym każdy człowiek ma kilka kopii samego siebie (zwanych egonami), wykonujących za niego rozmaite czynności. W tych warunkach nawet zapowiedziana wizyta sąsiada rodzi sporo komplikacji. Wizja ta jest całkiem spójna, ale zdecydowanie zbyt szybko można się domyślić, jaki będzie finał tej historii.
Zapierające dech efekty działalności tajemniczej kliniki możemy zaś podziwiać w „Transfugium”. W tym przypadku w pamięci czytelników pozostaje przede wszystkim końcowa scena, ale równie ważna jest możliwość obserwowania emocjonalnych reakcji członków rodziny na decyzję kobiety, która postanowiła udać się do tytułowego ośrodka.
Zdecydowanie największe wrażenie wywierają „Zielone Dzieci”. To rozbudowana opowieść o dziwnych wydarzeniach na siedemnastowiecznym Wołyniu, które relacjonuje nam cudzoziemski medyk króla Jana Kazimierza. Wprawdzie ten przybyły z Francji Szkot niezbyt entuzjastycznie przyjmuje konieczność podróży przez niezbyt cywilizowane obszary ówczesnej Rzeczypospolitej, ale nie opuszcza go instynkt badacza. Ale to nie prowadzone przez niego prace nad rozprawą naukową o kołtunie okażą się najważniejsze w tej historii, lecz spotkanie z dwójką dzieci, które najwyraźniej wychowały się z dala od ludzkich osad.
Zarówno „Góra Wszystkich Świętych”, jak i „Kalendarz ludzkich świąt” to intrygujące, ale zarazem też nieco prowokujące opowieści, w których istotną rolę odgrywają kwestie związane z obecnością religii w życiu jednostki i całych społeczeństw. A zaprzęgnięcie nauki i medycyny w służbie wiary może z jednej strony przynieść zadziwiające rezultaty, z drugiej rodzić nowe dylematy. Te dwa teksty są zaś nie tylko „bizarne”, ale prowadzą też do niebanalnych konkluzji.
„Opowiadania bizarne” z pewnością nie są dziełem tej miary co monumentalne „Księgi Jakubowe”, ale niepowtarzalny styl Olgi Tokarczuk w połączeniu z dobrymi pomysłami fabularnymi zaowocował świetnym zbiorem opowiadań. Fani twórczości autorki „Prawieku i innych czasów” powinni więc być zachwyceni tą pozycją, a wcale nie zdziwiłbym się, gdyby któryś tekst z tej książki zdobył nagrodę Zajdla.
koniec
29 maja 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Szwy rzeczywistości
— Dawid Kantor

Echa w pamięci
— Beatrycze Nowicka

Tegoż twórcy

Brulion podróżny
— Beatrycze Nowicka

Stale płynne
— Beatrycze Nowicka

Światło nauki, światło mistyczne, nędza istnienia
— Anna Nieznaj

Zbawienie przyjdzie przez grzech
— Katarzyna Kantner

Znudziła mi żółwia
— Daniel Markiewicz

Esensja czyta: Styczeń 2010
— Anna Kańtoch, Paweł Laudański, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Grudzień 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Czas młynka Misi
— Agnieszka Szady

Sensu stricto, sensu largo czy bez sensu?
— Paweł Sasko

Głębie i tajemnice
— Maciej Popis

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.