Marta, nie Małgorzata Potocka. I właśnie o chorobach neurodegradacyjnych jest fragment w domu opieki dla starszych ludzi. A za uwagi na temat samych komórek nowotworowych dziękuję.

Sorry, nie wiem, skąd mi się ta Małgorzata wzięła, teraz sprawdzam na sieci, że jest taka reżyserka, więc pewnie jakieś autouzupełnienie się włączyło. Poproszę na liście, żeby ktoś to zmienił.

Tak, jest tam wspomniane, ale też i ci staruszkowie nie są aż w takim złym stanie. Moja babcia nie ma 90tki, a już jej się wszystko miesza, aż smutno słuchać.

Jakby były jakieś pytania, to ja mogę spróbować odpowiedzieć w miarę możliwości, choć ja się nowotworami nie zajmuję, ledwo kilka kursów miałam na studiach i to już dawno.

Co ciekawe np. na jednym kursie nam mówiono o perspektywach terapii, która miałaby hamować unaczynianie guzów - właśnie, żeby ogranicznyć dostęp tlenu do komórek nowotworowych, co miałoby hamować ich wzrost.

Na drugim - że odwrotna strategia jest lepsza, bo ułatwia dostęp leków to raz a dwa najbardziej złośliwe linie komórek rakowych tworzą się w warunkach hipoksji. Bardziej mnie przekonano na tym.

Nie śledzę tego, więc nie wiem, czy doszli do konsensusu.

Moim zdaniem, sensowna terapia antynowotworowa to byłaby spersonalizowana terapia oprata na narzędziach edytowania egnomu (CRISPR/Cas). Tylko jest jedno wielkie ale - wydaje mi się, że nadal nie ma skutecznej metody wydajnej transfekcji nazwijmy to ogólnoustrojowej.

Tak, jest taka reżyserka, ale nie mam z nią absolutnie nic wspólnego ;)

Co do efektów neurodegradacji, to ciężko podchodzić do tematu liniowo, na zasadzie "w tym wieku będzie tak i tak". Są przypadki degradacji mózgu po pięćdziesiątce, są i stuletni profesorowie wykładający nadal na uczelniach. W tekście założyłam, że to społeczeństwo oferuje wysoką - z naszego punktu widzenia - jakość prewencji i leczenia takich problemów, ale też że cudów nie ma i większość ludzi jednak może dojść do etapu takiego, jaki tam opisałam.

Jeśli chodzi o leczenie nowotworów, to na fachową dyskusję brakuje mi wiedzy, jestem elektroenergetykiem, z naukami biologicznymi nie miałam nic wspólnego. Z tego co pamiętam, pisząc tekst poczytałam o nowych badaniach i wybrałam na chybił trafił jeden koncept, który potem po swojemu opisałam. Prawdopodobnie było to właśnie to, co co piszesz o hamowaniu unaczynniania guzów i odcinaniu im tlenu.

Jasne (na listę prośbę posłałam)

Problem z nowotworami jest taki, że są bardzo różnorodne, bo różne zestawy genów mutują. Oczywiście są geny których mutacje bardzo sprzyjają rozwojowi nowotworu, więc ich mutacja będzie się powtarzać w wielu nowotworach.

W ogóle główny, moim zdaniem, problem jest taki, że istnieje swego rodzaju równowaga - na jednej stronie mamy starzenie, na drugiej proliferację komórek, która, jeśli wymknie się spod kontroli prowadzi do nowotworzenia.

Dobra, nie przynudzam, wracam do pracy.