Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Małgorzata Lisińska
‹Tropiciel›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTropiciel
Data wydania30 listopada 2017
Autor
Wydawca Genius Creations
CyklTropiciel
ISBN978-83-7995-125-3
Format380s. 125×195mm
Cena39,99
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Podboje i wyboje
[Małgorzata Lisińska „Tropiciel” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Tropiciel” Małgorzaty Lisińskiej to lektura niezbyt wymagająca, doskonale skrojona pod czytelnika spragnionego wyłącznie odrobiny zdrowego rechotu.

Jarosław Loretz

Podboje i wyboje
[Małgorzata Lisińska „Tropiciel” - recenzja]

„Tropiciel” Małgorzaty Lisińskiej to lektura niezbyt wymagająca, doskonale skrojona pod czytelnika spragnionego wyłącznie odrobiny zdrowego rechotu.

Małgorzata Lisińska
‹Tropiciel›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTropiciel
Data wydania30 listopada 2017
Autor
Wydawca Genius Creations
CyklTropiciel
ISBN978-83-7995-125-3
Format380s. 125×195mm
Cena39,99
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Początkowe wrażenie jest świetne. Mocna proza, nie stroniąca od codziennych przecież wulgaryzmów, z wyraźnymi postaciami (krzepki krasnolud maruda, wyniosły, chłodny mag, do tego niezbyt subordynowany podlotek), pełna humoru i nieszablonowego mieszania elementów z szeroko pojętej popkultury. Książkę czyta się tym lepiej, że jest bardzo zgrabnie napisana – zadowalająco bogatą polszczyzną, a przede wszystkim z dobrym wyczuciem rytmu. Co więcej, opowiadania – bo „Tropiciel” jest w istocie zbiorem luźno powiązanych opowiadań, a nie jednolitą powieścią – stanowią zamkniętą całość. Jak rzadko, ich konstrukcja jest przemyślana – z interesującym konceptem, sensownym rozłożeniem akcji, wiarygodnymi dialogami i – przede wszystkim – odpowiednio koronującym historię finałem. Co od lat stanowi u większości naszych twórców słaby punkt.
Niestety, już przy czwartym opowiadaniu daje się we znaki błahość prozy, pisanej li wyłącznie dla żonglerki mocnym słowem oraz seksem. Ta ostatnia przypadłość zaczyna w pewnym momencie martwić, obnaża bowiem przyziemność próby przypodobania się czytelnikowi młodszemu, złaknionemu nie głębi prozy, a jej powierzchownego efekciarstwa. Ciągle są tu więc odnośniki do dziwek, ciągle jakaś dama lata na golasa, ciągle jeden z bohaterów – na szczęście raczej mag niż krasnolud – uprawia seksualne maratony, a do tego obowiązkowo podlotek wzbudza u każdego wielmoży chuć, którą z reguły trzeba temperować metodą siłową. No ale pal licho – w końcu czyta się to naprawdę przyjemnie i jak ktoś chce rozterek moralnych, to sięga po takiego dajmy na to Huberatha, a nie szuka ich u Lisińskiej.
Piąte opowiadanie, „Morski król”, zasadniczo pozbawione nie tylko intrygi, ale nawet sensu (po co w ogóle bohaterowie wybrali się na morze?), przynosi jednak kolejną smutną konstatację – autorce daleko nawet do późniejszego Sapkowskiego. Jej zabawy słowem i zahaczającą o baśnie symboliką nie służą niczemu konkretnemu. Są właśnie zabawą. Nie tylko brakuje tu głębi, ale nawet bohaterowie zaczynają wyglądać jak płaskie pacynki, które mają kilka podstawowych cech (grubiaństwo, wyniosłość, trzpiotowatość), próżno natomiast szukać w nich nawet nie trzeciego, ale już drugiego wymiaru. Zawsze postępują tak samo, i jeśli dotykają ich jakiekolwiek kłopoty, to tylko takie, z którymi mogą sobie poradzić niemalże pstryknięciem palców…
Z kolei szóste opowiadanie, „Ośla skórka”, dorzuca do tego smutnego obrazu jeszcze jeden kamyczek – jednowymiarowość świata. Owszem, dostajemy opisy miast, wiemy też, jak wyglądają w środku karczmy czy pałace, ale nic z tego nie łączy się w większą całość. Ot, doraźne lokacje, w sam raz na jakąś szaloną akcję mającą zapewne związek (nawet jeśli pośredni) z seksem, pływające sobie obok innych lokacji, z innych opowiadań. Nie czuć żadnego konkretnego uniwersum. Odmalowana rzeczywistość jest jak płytka kałuża, w której jedynymi problemami ludzkości – tak właśnie, ludzkości, bo inne rasy pojawiają się wyłącznie wtedy, kiedy autorka znajduje dla nich użyteczność w intrydze – są dwa dążenia: do posiadania pieniędzy i do posiadania baby, a raczej wyłącznie jej tyłka. Bo baba jako baba – w sensie konkretnej osoby – do życia nikomu przecież nie jest potrzebna.
Nie wiadomo też, skąd się biorą magowie, dlaczego jest ich tak niewielu, a także na jakiej zasadzie działają czary – bo zdaje się, że siksa rzuca je ot tak, bez wcześniejszej nauki i znajomości procedur. W innych książkach na ogół jakoś tam, choćby i wycinkowo, wyjaśnia się w trakcie fabuły część zasad rządzących światem. A tu nic. Czym jest Tropiciel i jak można się z nim związać? Czy jest samodzielnym bytem, czy jedynie czarem ze szczątkową inteligencją? Dlaczego mało kto wierzy w czary, choć wokół jest jeszcze mnóstwo istot nadprzyrodzonych? Gdzie jest reszta krasnoludów? Nie wiadomo. Ot, miało być zabawnie, to i jest. A ty, czytelniku, lepiej nie zaglądaj pod osnowę historii, bo znajdziesz tam tylko wiatr i kłęby wirującego kurzu.
Najzabawniejsze w tym wszystkim jest jednak to, że mimo świadomości powyższych mankamentów bawiłem się podczas lektury dobrze. Co prawda żałuję, że autorka zmarnowała tak zręczne pióro na powołanie do życia tak płytkich krotochwil, ale mimo to z chęcią sięgnę po kolejne kawałki cyklu. Nawet jeśli nie żywię większej nadziei na pogłębienie kreacji. Jeśli więc ktokolwiek będzie chciał się zabrać za lekturę „Tropiciela”, zalecam podczytywanie sobie po jednym, góra dwa opowiadania raz na jakiś czas, broń boże ciurkiem. Bo wtedy bardzo łatwo stracić szacunek do tej prozy.
koniec
5 października 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Seryjni…: „Zawsze starałem się nie zostawiać żadnych śladów”
Sebastian Chosiński

27 III 2023

W rok po poświęconej Edmundowi Kolanowskiemu książce „Nekrofil” Andrzej Gawliński opublikował w Wydawnictwie Kryminalistycznym analizę zbrodniczej działalności kolejnego z polskich seryjnych morderców – Joachima Knychały. „Wampir” jest pozycją znacznie obszerniejszą, bo też materiał wyjściowy – kilkunastotomowe akta sprawy – pozwolił na dogłębniejsze zbadanie sprawy „Frankensteina”, jak nazwali go śledczy prowadzący dochodzenie w latach 70. i 80. ubiegłego wieku.

więcej »

Wobec grozy wojny
Joanna Kapica-Curzytek

26 III 2023

„Ognisty medalion” umiejętnie łączy współczesne motywy thrillera i powieści sensacyjnej z opowieścią o niełatwych losach ludzi u schyłku drugiej wojny światowej w stolicy Niemiec.

więcej »

Polsko-niemiecki kalejdoskop
Andreas „Zoltar” Boegner

25 III 2023

Czy książka, która napisana została z myślą o niemieckim odbiorcy, może być ciekawą lekturą dla polskich czytelników? Publikacja Niemieckiego Instytutu Spraw Polskich udowadnia, że to istotnie możliwe.

więcej »

Polecamy

Cyborg, czyli mózg w maszynie

Stare wspaniałe światy:

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja czyta: Styczeń 2018
— Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
— Jarosław Loretz

Z bachorami trzeba ostro
— Jarosław Loretz

W Indiach też straszy
— Jarosław Loretz

Jak dobrze nam mutantem być
— Jarosław Loretz

Danie w średnim stanie
— Jarosław Loretz

Wątpliwa reklamówka
— Jarosław Loretz

Krok w dobrą złą stronę
— Jarosław Loretz

Zabiedzona flota: Nielotny
— Jarosław Loretz

Kryminalna grabież czasu
— Jarosław Loretz

Anioł w zielonych kaloszach
— Jarosław Loretz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.