Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

David Litchfield
‹Niedźwiedź, pianino, pies i skrzypce›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiedźwiedź, pianino, pies i skrzypce
Tytuł oryginalnyThe Bear, the Piano, the Dog, and the Fiddle
Data wydania10 lutego 2021
Autor
PrzekładNatalia Galuchowska
IlustracjeDavid Litchfield
Wydawca Zielona Sowa
CyklNiedźwiedź i pianino
ISBN978-83-8154-579-2
Format40s. 200×288mm; oprawa twarda
Cena29,90
Gatunekdla dzieci i młodzieży
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Mała Esensja: Na dobre i złe
[David Litchfield „Niedźwiedź, pianino, pies i skrzypce” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Niedźwiedź, pianino, pies i skrzypce” jest wspaniale ilustrowaną opowieścią o magii muzyki, sile przyjaźni i spełnianiu marzeń, na co trzeba zaczekać czasami całe życie.

Joanna Kapica-Curzytek

Mała Esensja: Na dobre i złe
[David Litchfield „Niedźwiedź, pianino, pies i skrzypce” - recenzja]

„Niedźwiedź, pianino, pies i skrzypce” jest wspaniale ilustrowaną opowieścią o magii muzyki, sile przyjaźni i spełnianiu marzeń, na co trzeba zaczekać czasami całe życie.

David Litchfield
‹Niedźwiedź, pianino, pies i skrzypce›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiedźwiedź, pianino, pies i skrzypce
Tytuł oryginalnyThe Bear, the Piano, the Dog, and the Fiddle
Data wydania10 lutego 2021
Autor
PrzekładNatalia Galuchowska
IlustracjeDavid Litchfield
Wydawca Zielona Sowa
CyklNiedźwiedź i pianino
ISBN978-83-8154-579-2
Format40s. 200×288mm; oprawa twarda
Cena29,90
Gatunekdla dzieci i młodzieży
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Książeczka ta jest luźnym nawiązaniem do innej historii tego samego autora pt. „Niedźwiedź i pianino”. Ponownie spotykamy się z niedźwiedziem-pianistą. Choć wymieniony w tytule – jest on tutaj postacią drugoplanową, podczas gdy w poprzedniej części był głównym bohaterem. Nie trzeba jednak znać tamtej historii, by w pełni zrozumieć, o co chodzi w tej opowieści.
Znajdujemy się w samym środku wielkiego miasta. Hektor jest ulicznym skrzypkiem, występuje zawsze w towarzystwie swojego przyjaciela, pieska o imieniu Hugo. To przyjaźń, o czym warto przypominać młodym czytelnikom, na dobre i złe.
Nadszedł jednak czas, gdy Hektor przestał występować na ulicy. Poczuł się stary i niepotrzebny. Nikt już nie chce słuchać skrzypka, bo publiczność ma innego ulubieńca: niedźwiedzia grającego na pianinie. Nastały długie, nudne dni i noce. Hektor całkowicie zarzucił grę na skrzypcach.
Tymczasem sprytny Hugo w tajemnicy przed Hektorem nauczył się grać i to on z czasem został wielką gwiazdą muzyki! Jako wybitny skrzypek został on nawet zaproszony do składu Wielkiej Kapeli Niedźwiedzia, na zaproszenie samego misia – wielkiego pianisty. Kapela będzie dawać koncerty w całym kraju, ma mnóstwo fanów. Czy piesek zdecyduje się odejść od swojego starego przyjaciela, by zdobyć sławę? A może będzie tak, że Hugo, pochłonięty karierą, zapomni o Hektorze?
Podczas lektury młodzi czytelnicy mają okazję przeżyć wiele emocji: przygnębienie, gdy kończy się coś dobrego (kariera Hektora), radość z sukcesu (gdy Hugo staje się popularny), smutek rozstania z bliską osobą. Bardzo emocjonalny podczas lektury jest ten moment, gdy ochroniarze wyprowadzają Hektora z sali koncertowej, mocno go trzymając… Książeczka przeznaczona jest, jak wskazuje wydawca, dla dzieci w wieku minimum czterech lat. Ta opowieść Davida Lichtfielda może być miejscami jeszcze trudna do zinterpretowania przez czytelników w tym wieku, dlatego warto, aby podczas lektury osoba dorosła starała się objaśniać fabułę i towarzyszyć budzącym się emocjom dzieci. Z pewnością pomocne są w tym świetne, przykuwające uwagę ilustracje samego autora.
Historia uwrażliwia też czytające dzieci na osoby starsze: pokazuje ich bezbronność wobec upływającego czasu i zachęca młodszych, by nawiązywać z nimi bliskie kontakty. Wtedy okaże się, jak cenna jest wiedza i umiejętności seniorów, które mogą oni przekazywać młodszym.
Ale i starsi mają swoje marzenia. I okazuje się, że warto czasami czekać na ich spełnienie bardzo długo, nieraz i całe życie. Ich symbolem są stare skrzypce, które Hugo z wielką troską przechowywał. Zakończenie tej historii – jakże inaczej – jest optymistyczne: pokazuje, ile magii ma w sobie muzyka. Buduje więzi, może być sposobem na życie i odniesienie w nim sukcesu. Cenne są refleksje dotyczące przyjaźni, która – jeśli prawdziwa – przetrwa najtrudniejsze chwile.
koniec
3 października 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Krótko o książkach: Głęboki rozdźwięk
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.