Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Ilona Wiśniewska
‹Migot›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMigot
Data wydania25 maja 2022
Autor
Wydawca Czarne
SeriaReportaż (Czarne)
ISBN978-83-8191-466-6
Format256s. 133×215mm
Gatuneknon‑fiction, podróżnicza / reportaż
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Kultura potrzebna światu
[Ilona Wiśniewska „Migot” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Migot. Z krańca Grenlandii” jest zapisem reporterskiej podróży autorki na Grenlandię, do dwóch miejscowości wysuniętych najbardziej na północ, które są zasiedlone na stałe. Głos mają tamtejsi mieszkańcy.

Joanna Kapica-Curzytek

Kultura potrzebna światu
[Ilona Wiśniewska „Migot” - recenzja]

„Migot. Z krańca Grenlandii” jest zapisem reporterskiej podróży autorki na Grenlandię, do dwóch miejscowości wysuniętych najbardziej na północ, które są zasiedlone na stałe. Głos mają tamtejsi mieszkańcy.

Ilona Wiśniewska
‹Migot›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMigot
Data wydania25 maja 2022
Autor
Wydawca Czarne
SeriaReportaż (Czarne)
ISBN978-83-8191-466-6
Format256s. 133×215mm
Gatuneknon‑fiction, podróżnicza / reportaż
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
To już czwarta książka Ilony Wiśniewskiej, urodzonej w 1981 roku, zamieszkałej w północnej Norwegii reporterki i fotografki. Wcześniej ukazały się (nakładem Wydawnictwa Czarne): „Lud. Z grenlandzkiej wyspy” (2018), „Hen. Na północy Norwegii” (2020) oraz „Białe. Zimna wyspa Spitsbergen” (2022). Autorka ma na swoim koncie szereg nagród za swoje publikacje.
Realia Grenlandii, autonomicznego terytorium zależnego Danii oraz największej wyspy na świecie niebędącej kontynentem, są dla większości z nas mało znane. Trudno tam dotrzeć, nie tylko ze względu na odległość. Polarny klimat i skrajne warunki atmosferyczne sprawiają, że nie jest to, delikatnie mówiąc, kierunek „pierwszego wyboru”, i to nawet dla miłośników oryginalnych turystycznych wrażeń. Wyspę zamieszkuje niecałe 60 tysięcy mieszkańców, co sprawia, że ich obecność w globalnym świecie nie jest zbytnio zauważana. Zainteresowani tym rejonem z pewnością pamiętają wydaną u nas książkę Kari Herbert „Córka polarnika”.
Qanaaq i Siorapaluk – to do tych dwóch miejsc na północnej Grenlandii dotarła tym razem Ilona Wiśniewska. Miasto Qanaaq ma niecałe 700 mieszkańców, natomiast w oddalonej od niego o 45 km osadzie Siorapaluk mieszka kilkadziesiąt osób. Jakie są realia życia w tak surowym klimacie i w sytuacji oddalenia od reszty świata? Jakie są radości i problemy zamieszkałych tam ludzi? O wszystkim opowiadają oni sami, co sprawia, że książka ma wielki walor poznawczy, w odróżnieniu od tych reportaży, gdzie to głos autorów znajduje się na pierwszym planie.
Tutejsi Inughuici opowiadają Ilonie Wiśniewskiej o realiach życia na krańcach Grenlandii. Dowiemy się bardzo dużo o relacjach ich terytorium i społeczności z Danią. Nie należą one do łatwych – w grę wchodzą historyczne zaszłości, uprzedzenia i kulturowe bariery. Co ciekawe, „skraj mapy to pozór. Grenlandia zawsze leżała w geopolitycznym centrum”, zauważa autorka, wspominając o znaczeniu tego obszaru w dziejach świata. Niestety, mieszkańcy wyspy często padali ofiarą bezprawia. W książce zostały też podjęte tematy społeczne: by wspomnieć wysokie statystyki samobójstw, zwłaszcza młodych ludzi, oraz molestowanie seksualne. To wpływa na kształtowanie się więzi społecznych, które też zostały przez autorkę opisany w interesujący, wyważony i zniuansowany sposób.
Inughuici mają wyjątkowy stosunek do przyrody, zwłaszcza do zwierząt. Ich relacje z psami – które w trudnych warunkach atmosferycznych pomagają po prostu fizycznie przeżyć – są szczególnego rodzaju. Znajdziemy też opisy polowań, które odbywają się na szczególnych warunkach: Inughuici mają wielki szacunek do zabijanych zwierząt. „Wykorzystujemy zasoby natury w sposób, który odziedziczyliśmy po przodkach”, jak sami mówią.
Za sprawą tej książki możemy też – chociaż częściowo – zajrzeć do domów niektórych mieszkańców i poznać ich życie. Ilona Wiśniewska trafia między innymi do domu spokojnej starości, do szkoły i sklepu. Jak tutejsi ludzie funkcjonują na co dzień i jak świętują? Co z dostępnością do lekarza? Jak często przychodzi poczta i zaopatrzenie? W ciągu ostatniego półwiecza dokonały się tu także spore zmiany w dziedzinie komunikacji i technologii. To być może ułatwia nieco życie, ale i tak niezależnie od wszystkiego noc polarna trwa tyle samo…
W książce zostały zamieszczone liczne fotografie, które stanowią cenne uzupełnienie tekstów. Są po prostu znakomite! Zdjęcia unikalnych grenlandzkich krajobrazów zachwycają wspaniałym światłem, natomiast wizerunki osób przepojone są ciepłem i budzą sympatię. Wszystkie podpisy do fotografii zostały zamieszczone na końcu książki, tam też znajdziemy bibliografię. Jedyne, co jeszcze można byłoby tutaj dodać – to usystematyzowany słowniczek choć kilkunastu podstawowych zwrotów w języku Inughuitów. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że nie jest to publikacja językoznawcza, ale obce słowa i wyrażenia na tyle często rozbrzmiewają tu w tekstach (co oceniam bardzo pozytywnie), że można było przynajmniej niektóre z nich usystematyzować.
„Ta prastara kultura jest przecież potrzebna światu”, przekonuje Ilona Wiśniewska jednego ze swoich rozmówców. I to chyba najlepsze uzasadnienie, dlaczego powstał „Migot”. Lektura tej książki będzie świetną i jedyną w swoim rodzaju czytelniczą przygodą. Świat jest taki różnorodny i ciekawy!
koniec
18 czerwca 2022

Komentarze

19 VI 2022   00:17:11

Gwoli ścisłości co do dat wydania dwóch pierwszych książek autorki:
Białe, jej pierwsza książka, pierwotnie została wydana w 2014 roku (tegoroczna edycja to wydanie IV).
Pierwsze wydanie Henu miało miejsce w 2016 roku.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.