Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Terry Pratchett
‹Ostatni kontynent›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOstatni kontynent
Tytuł oryginalnyThe Last Continent
Data wydania23 lutego 2006
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku
ISBN83-7469-178-6
Format304s. 142×205mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Nie ma zmartwienia
[Terry Pratchett „Ostatni kontynent” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W rolach głównych występują: Rincewind, który jest w życiowej formie, oraz pozostali magowie Niewidocznego Uniwersytetu – momentami znakomici, na drugim zaś planie przewijają się dwaj bogowie oraz Śmierć, zdecydowanie dodający kolorytu. Zdjęcia kręcono na wściekle suchym kontynencie, nasuwającym na myśl Australię oraz na bezludnej wyspie, zamieszkanej przez zwariowanego boga ewolucji. Poruszana tematyka to tym razem ewolucja, seks oraz cała gama skojarzeń i dowcipów wymierzonych w krainę kangurów. „Ostatni kontynent”, dwudziesta druga część cyklu o Świecie Dysku autorstwa Terry’ego Pratchetta, śmieszy i wciąga z niesamowitą siłą.

Maciej Popis

Nie ma zmartwienia
[Terry Pratchett „Ostatni kontynent” - recenzja]

W rolach głównych występują: Rincewind, który jest w życiowej formie, oraz pozostali magowie Niewidocznego Uniwersytetu – momentami znakomici, na drugim zaś planie przewijają się dwaj bogowie oraz Śmierć, zdecydowanie dodający kolorytu. Zdjęcia kręcono na wściekle suchym kontynencie, nasuwającym na myśl Australię oraz na bezludnej wyspie, zamieszkanej przez zwariowanego boga ewolucji. Poruszana tematyka to tym razem ewolucja, seks oraz cała gama skojarzeń i dowcipów wymierzonych w krainę kangurów. „Ostatni kontynent”, dwudziesta druga część cyklu o Świecie Dysku autorstwa Terry’ego Pratchetta, śmieszy i wciąga z niesamowitą siłą.

Terry Pratchett
‹Ostatni kontynent›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOstatni kontynent
Tytuł oryginalnyThe Last Continent
Data wydania23 lutego 2006
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku
ISBN83-7469-178-6
Format304s. 142×205mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Terry Pratchett w „Ostatnim kontynencie” wziął na warsztat chyba wszystko, co może kojarzyć się z Australią i bezlitośnie to wykorzystał. Oczywiście przez wykorzystanie należy rozumieć uczynienie z tego wściekle suchego obszaru głównego motywu żartów, dowcipów i wszelkiej innej maści zabawnych skojarzeń. Miejsce w Świecie Dysku, które jako żywo przypomina naszą Australię, to kontynent o nazwie IksIksIksIks. Kontynent, który jest odizolowany od świata i posiada swój specyficzny klimat. Wspominałem już, że jest tam dość sucho, prawda? To jeszcze nic – deszcz jest tam legendą, nie padał od kilku tysięcy lat, a tubylcy reagują dość drażliwie, kiedy wspomnieć przy nich o wodzie. Biedny Rincewind, który w wyniku kolejnej ucieczki przed w sumie już nie wiadomo czym wylądował właśnie gdzieś pośrodku IksIksIksIks, zostanie wybrany, by sprawić, aby mityczny deszcz w końcu spadł. I w ten sposób wpadnie w kolejne tarapaty – jak to tylko on ma w zwyczaju. Na poszukiwanie Rincewinda wyrusza ekipa z Niewidocznego Uniwersytetu. Nie bezinteresownie oczywiście – potrzebny jest bowiem ochotnik, który podejmie się pewnego niebezpiecznego zadania, a wśród typowych magów ze świecą takiego szukać. Cała śmietanka NU, próbując dostać się na IksIksIksIks, niechcący zmienia czasoprzestrzeń i ląduje na wyspie niespełnionego boga ewolucji. Oczywiście pod koniec jakimś cudem wszystkie wątki logicznie splotą się w jeden, ale nim to nastąpi, czytelników czeka wciągająca przygoda pełna zabawnych i absurdalnych sytuacji.
Jak już wspomniałem wcześniej, w „Ostatnim kontynencie” najbardziej dostaje się Australii. Oprócz różnorakich skojarzeń – jak wszechobecna susza, owce, kangury, Krokodyl Dundee czy czające się za każdym kamieniem skorpiony – Pratchett wprowadza stylizację języka wszystkich postaci z kontynentu IksIksIksIks. Posługują się one slangiem, żywo kojarzonym właśnie z Australią. Więcej – nawet Śmierć i Rincewind przejmują niektóre zwroty, jak choćby używany praktycznie przy każdej okazji „nie ma zmartwienia”1). Zapewne pod tym względem angielska wersja powieści wygląda jeszcze bardziej imponująco2), niemniej trzeba oddać honor tłumaczowi Piotrowi W. Cholewie, który robił, co mógł, aby całą zabawę językiem przenieść na nasz grunt – do tego stopnia, że opatrzył powieść wstępem przybliżającym polskiemu czytelnikowi nieoficjalny hymn Australii „Waltzing Matilda”, który bynajmniej nie ma nic wspólnego z tańczeniem walca z Matyldą.
Drugim głównym wątkiem „Ostatniego kontynentu” są perypetie magów z NU i boga ewolucji, który jakoś nie może dać sobie rady z kwestią rozmnażania. Sytuację komplikuje przypadkowa obecność na bezludnej wyspie pani Whitlow, uniwersyteckiej gospodyni, która nieświadomie prowokuje stricte samcze zachowania u niektórych magów. W ten sposób autor dowcipnie eksploatuje liczne skojarzenia z zalotami, seksem i męską rywalizacją o kobietę. A w połączeniu z jednoczesnymi zmaganiami boga ewolucji z przekazywaniem genów daje to mieszankę wybuchową. W tle, w ramach przygód Rincewinda, Pratchett porusza dodatkowo motyw przeznaczenia i zapętlania się historii w samej sobie. Rincewind tuż po przybyciu na IksIksIksIks spotyka bowiem magicznego kangura, który mówi mu, że jest tutaj w celu sprowadzenia na kontynent legendarnego deszczu. Co więcej – pokazuje mu skalne ryciny, które upamiętniają jego wyczyn. Więc teraz musi tylko zrobić coś, co już zrobił. Pokręcone? Jak na Pratchetta raczej normalne.
Oczywiście recenzując jakąkolwiek pozycję ze Świata Dysku nie można nie zaznaczyć, że cała seria liczy już sobie ponad trzydzieści pozycji i jeśli, drogi Czytelniku, nie czytałeś jeszcze żadnej, wielce niewskazane jest sięganie od razu po na przykład „Ostatni kontynent”. Ta część czerpie bowiem garściami z poprzednich perypetii Rincewinda i pozostałych magów z NU, tak że zaczynając swoją przygodę od tej pozycji, traci się wiele smakowitych nawiązań, nie wspominając o tym, iż niektóre wydarzenia mogą być całkowicie niezrozumiałe. Natomiast wiernych fanów Terry’ego Pratchetta mogę zapewnić, że „Ostatni kontynent” to bardzo typowa i trzymająca wysoki poziom pozycja ze Świata Dysku, przepełniona dowcipami, humorem językowym i absurdami oraz jednocześnie odnosząca się do naszego, jak najbardziej realnego świata i pokazująca go w krzywym zwierciadle. Ku refleksji. No a tak w ogóle… nie ma zmartwienia, nie?
koniec
8 stycznia 2008
1) angielskie „no worries”, które według słowniczka slangu australijskiego oznacza wyrażenie przebaczenia bądź pokrzepienia rozmówcy.
2) W Esensji przeczytać można również recenzję angielskiego oryginału autorstwa Agnieszki Szady.

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Superwizja
Joanna Kapica-Curzytek

15 IV 2024

Zamieszkały w Berlinie brytyjski reportażysta podróżuje po niemieckim wybrzeżu. Jego znakomite „Duchy Bałtyku” są zapisem odkrywania, skrawek po skrawku, esencji niemieckiej duszy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Słowiańskie elfy rzeczne
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Esensja czyta: Lipiec 2016
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Pożegnanie ze Światem Dysku
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Maj 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Wrzesień 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek

Śmierć Świata Dysku?
— Magdalena Kubasiewicz

Magia odchodzi
— Agnieszka Szady

Esensja czyta: Kwiecień 2014
— Miłosz Cybowski, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady

Tegoż autora

A zatem jesteś Śmiercią…
— Maciej Popis

Afera gruntowa
— Jakub Gałka, Maciej Popis

Trupi posmak pocałunku
— Maciej Popis

Dziewiętnastowieczna rewolucja komputerowa
— Maciej Popis

Kulturalne odśnieżanie
— Maciej Popis

Do 99 razy sztuka
— Maciej Popis

Panaceum na Rzeczpospolitą
— Maciej Popis

Zabawa w policjanta i mordercę
— Maciej Popis

Głębie i tajemnice
— Maciej Popis

Przypadek książki nieprzyjemnej
— Maciej Popis

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.