"Czarnoksiężnik i kryształ", czwarta odsłona cyklu, ostatecznie dowodzi, jak wielką wagę przykłada Stephen King do tworzonego przez siebie dzieła. Historia Rolanda podążającego do Mrocznej Wieży - otoczonej polami róż budowli, w której stykają się wszystkie światy - stała się klamrą, monumentalną siedmiotomową opowieścią spinającą całą twórczość autora. King zawsze lubił w powieściach, opowiadaniach czy scenariuszach odwoływać się do samego siebie, nieraz łączył tworzone przez siebie rzeczywistości poprzez postacie, miejsca, wydarzenia. Zabiegi te nigdy nie wpływały na opowiadane historie (autor, poza omawianym cyklem oraz powieścią "Talizman", zawsze tworzył dzieła niezależne), miały raczej charakter ciekawostki i ukłonu w stronę wiernych czytelników, gdyż w większości tylko oni mogli wyłapać niekiedy bardzo subtelne powiązania. Pojawienie się "Mrocznej Wieży", zwłaszcza tomu trzeciego i czwartego, zmienia nieco ten stan rzeczy. Powodów jest kilka. Po pierwsze, cykl umożliwia scalenie ze sobą utworów, które do tej pory scalić było trudno, jako że prezentowały sprzeczne rzeczywistości. Powiązanie współcześnie osadzonego horroru "Smętarz dla zwierzaków" z "Bastionem", w którym zabójczy wirus niszczy ludzkość, czy historią fantasy "Oczy smoka", byłoby sztuczne. "Mrocznej wieży", w której pojawiają się światy i przyszłości alternatywne, podobny problem nie dotyczy, i echa wszystkich trzech wymienionych powieści zostały w cyklu umieszczone. Po drugie, okazuje się, że owe odnośniki, które początkowo wydawały się tylko zabawą z czytelnikiem, prawdopodobnie były działaniem celowym i zaplanowanym, gdyż "Mroczna wieża" została wymyślona wcześniej - niektóre ze scen "Czarnoksiężnika i kryształu" powstały już w roku 1970, a więc kilka lat przed wydaniem debiutanckiej "Carrie". Po trzecie, rośnie ilość splotów. W samym cyklu znaleźć można odwołania między innymi do "Tego", "Bastionu", "Talizmanu", "Smętarza dla zwierzaków" czy "Oczu smoka". Już wiadomo, że piąty tom cyklu wprowadzi ich znacznie więcej. Oprócz tego pojawiają się również nawiązania w drugą stronę - niezależne powieści odwołują się do cyklu i to w sposób, który wręcz utrudnia ich zrozumienie bez znajomości "Mrocznej Wieży" (Rosie Daniels z "Rose Madder" odwiedza znane z "Ziem jałowych" miasto Lud; Ralph Roberts z "Bezsenności" zmierza się z Karmazynowym Królem; przygody postaci z "Serc Atlantydów" czy "Czarnego domu" znajdą swój finał dopiero w nadchodzących tomach cyklu). Po czwarte wreszcie, sam King w wywiadach czy odautorskich notach podkreśla proces spajania wymyślonych przez siebie światów i rolę, jaką cykl odgrywa w jego twórczości, co dodatkowo podsyca wrażenie monumentalności dzieła.