Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Catherynne M. Valente
‹Opowieści sieroty, tom 1›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOpowieści sieroty, tom 1
Tytuł oryginalnyThe Orphan’s Tales: In the Night Garden
Data wydania29 maja 2009
Autor
PrzekładMaria Gębicka-Frąc
Wydawca MAG
CyklOpowieści sieroty
SeriaUczta Wyobraźni
ISBN978-83-7480-132-4
Format473s. 135×205mm; oprawa twarda
Cena39,—
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Historie zapisane igłą…
[Catherynne M. Valente „Opowieści sieroty, tom 1” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
…co prawda nie w kąciku oka, jak mawiano w „Księdze tysiąca i jednej nocy”, lecz na powiekach. Igłą do tatuażu, dla ścisłości. Właścicielką owych niezwykłych zdobień jest tytułowa bohaterka „Opowieści sieroty” Catherynne M. Valente, która każdej nocy w ogrodach sułtana opowiada młodemu księciu baśnie sczytane z własnego ciała.

Anna Kańtoch

Historie zapisane igłą…
[Catherynne M. Valente „Opowieści sieroty, tom 1” - recenzja]

…co prawda nie w kąciku oka, jak mawiano w „Księdze tysiąca i jednej nocy”, lecz na powiekach. Igłą do tatuażu, dla ścisłości. Właścicielką owych niezwykłych zdobień jest tytułowa bohaterka „Opowieści sieroty” Catherynne M. Valente, która każdej nocy w ogrodach sułtana opowiada młodemu księciu baśnie sczytane z własnego ciała.

Catherynne M. Valente
‹Opowieści sieroty, tom 1›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOpowieści sieroty, tom 1
Tytuł oryginalnyThe Orphan’s Tales: In the Night Garden
Data wydania29 maja 2009
Autor
PrzekładMaria Gębicka-Frąc
Wydawca MAG
CyklOpowieści sieroty
SeriaUczta Wyobraźni
ISBN978-83-7480-132-4
Format473s. 135×205mm; oprawa twarda
Cena39,—
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
„Opowieści sieroty” to połowa zaplanowanej na dwa tomy całości. W części pierwszej mamy do czynienia z dwiema Księgami: Stepu oraz Morza, które, jak to w narracji szkatułkowej bywa, zawierają w sobie mnóstwo splatających się ze sobą i wyjaśniających się nawzajem subopowieści. Przy czym owo splatanie się i wyjaśnianie ma miejsce nie tylko w obrębie jednej historii, gdyż dwie główne, na pozór autonomiczne baśnie również mają kilka wspólnych punktów. Zgadywać można, że ambicją autorki jest połączenie w ten sposób obu tomów, na koniec też być może dowiemy się, kim jest tajemnicza dziewczynka i dlaczego właśnie na jej powiekach zostały wytatuowane opowieści.
A są to historie fascynujące, i to z kilku względów. Po pierwsze język, wycyzelowany, pełen barokowych, czy może raczej w tym przypadku wypadałoby powiedzieć „wschodnich” metafor (tu brawa należą się tłumaczce). Po drugie rozmach i barwność autorskiej wizji. W „Opowieściach sieroty” jest – jakżeby inaczej – coś z „Baśni tysiąca i jednej nocy”, jest coś z mitów prymitywnych plemion i ze średniowiecznych wyobrażeń o świecie, ale jednocześnie jest też sporo oryginalnych pomysłów. Przy czym to książka z gatunku, który przywykłam nazywać „wszystko zdarzyć się może”, co oznacza, że nie ma tu jasnych reguł rządzących światem (a jeśli są, to tak skomplikowane i odmienne od naszych, że nie sposób się na nich opierać). W tego typu opowieściach czytelnik bezustannie oczekuje od autora, że ten będzie go czymś nowym zaskakiwał, i mało który pisarz potrafi temu sprostać, a nawet jeśli potrafi, to ryzykuje, że książka zmieni się w męczący katalog coraz większych osobliwości. Valente udaje się spełnić potrzebę zadziwiania, nie wpadając przy tym w wyżej wymienioną pułapkę. Spora w tym zasługa humorystycznych wstawek, które dają efekt odświeżający, a jeszcze większa faktu, że „Opowieści sieroty” mimo całej swej baśniowej „dziwnej dziwności” opierają się na solidnych psychologicznych podstawach. Powtarzające się wątki odmienności i wyizolowania czy bardzo freudowski w duchu motyw ojcobójstwa sprawiają, że książka jest nie tylko pięknie napisana, ale też inteligentna.
Jest jednak cena, jaką trzeba zapłacić za wybór takiej, a nie innej konwencji. Świat pozbawiony jasnych zasad, a więc taki, w którym nie wiemy, co bohaterowie potrafią zrobić przy pomocy magii, a czego nie, język świadomie wystylizowany i przez to bardzo sztuczny, co zwraca uwagę, zwłaszcza gdy mówią dzieci – wszystko to sprawia, że „Opowieści sieroty” oddziałują lepiej na wyobraźnię oraz na intelekt niż na uczucia. Jest to więc książka chłodna emocjonalnie, choć, co ciekawe, nie do końca - bywają tu bowiem fragmenty, które niespodziewanie potrafią poruszyć czytelnika.
To ostatnie wymieniam nie tyle jako wadę, ile gwoli ostrzeżenia, bo nie każdy lubi tego typu literaturę. Za wadę uważam natomiast nie zawsze stuprocentowo trafny humor. W większości przypadków dowcipy są tu zgrabne, zdarza się jednak kilka takich, które przez swój przesadny postmodernizm nieco za bardzo kojarzą się z filmowym Shrekiem, co sprawia wrażenie dysonansu.
Poza tym drobiazgiem książce nie sposób nic zarzucić. Wręcz przeciwnie – do wymienionych wyżej zalet wypada dodać i tę, że spośród wszystkich wydanych w serii „Uczta wyobraźni” pozycji „Opowieści sieroty” są książką chyba najlżejszą, wymagającą najmniej wysiłku przy czytaniu (co nie znaczy, że zwalniającą z myślenia), a także jedną z najmniej posępnych (i znowu - nie znaczy to, że jakoś przesadnie optymistyczną). Polecam więc książkę szczególnie tym, którzy „Uczty wyobraźni” nie znają, a chcieliby się przekonać, czy jest to seria dla nich. Bo ci, którzy serię lubią, po dylogię Valente i tak pewnie sięgną.
koniec
28 lipca 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Mała Esensja: Trudne początki naszej państwowości
Marcin Mroziuk

18 IV 2024

W dziesięciu opowiadań tworzących „Piastowskie orły” autorzy nie tylko przybliżają kluczowe momenty z panowania pierwszej polskiej dynastii władców, lecz również ukazują realia codziennego życia w tamtej epoce. Co ważne, czynią to w atrakcyjny dla młodych czytelników sposób.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Esensja czyta: Luty 2013
— Miłosz Cybowski, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Lipiec 2012
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

O miłości i śmierci po rosyjsku
— Anna Kańtoch

Przeczytaj to jeszcze raz: Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu
— Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Kwiecień 2011
— Jędrzej Burszta, Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Daniel Markiewicz, Joanna Słupek, Mieszko B. Wandowicz

Esensja czyta: Listopad 2010
— Jędrzej Burszta, Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek , Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski

Piękny smutek przeciw banalności świata
— Anna Kańtoch

Każdy ma swoją opowieść…
— Anna Kańtoch

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.