 |  | Brak ilustracji w tej wersji pisma | "Widmopis" to debiutancka powieść Davida Mitchella, autora znanego już w Polsce ze swojej drugiej książki "Sen_nr_9". Powieść, zbiór opowiadań, a właściwie coś pomiędzy jednym i drugim. W skład książki wchodzi bowiem dziewięć nowelek - każda ma swojego bohatera i opowiada zamkniętą historię, ale wszystkie przeplatają się wzajemnie, tworząc misterną mozaikę. Miejscem akcji pierwszej z nich jest Okinawa, a w kolejnych będziemy przesuwać się na zachód, odwiedzając między innymi Tokio, Hongkong, Mongolię, Petersburg, Londyn i Stany Zjednoczone. Będzie to podróż nie tylko w przestrzeni, ale także w czasie, i - co najciekawsze - poprzez różne gatunki i konwencje literackie - sensację, realizm, elementy fantastyczne, powieść historyczną. Wśród bohaterów znajdzie się zamachowiec, który w tokijskim metrze dokonał aktu terroryzmu, prezenter stacji radiowej, zakochujący się po raz pierwszy młody sprzedawca w sklepie z płytami, posiadający zdolność wędrówki pomiędzy ciałami duch czy spisujący biografie pisarz. Z tej ogromnej ilości różnorodnych elementów autor buduje opowieść o... właściwie całym świecie. Przeskakując z tematu na temat, z miejsca na miejsce, z konwencji w konwencję, bezbłędnie udaje mu się oddać ogrom i chaos otaczającej nas rzeczywistości - tętniące życiem metropolie, dzika przyroda Mongolii, duszne klimaty jazzu, historyczne zawirowania, burza pierwszej miłości i chory umysł zamachowca. Czego w tej powieści nie ma! A na tym bogatym tle opowiada o zwykłych, ale jakże różnych ludziach, przedstawiając niewielkie wycinki z ich życia. Wycinki, zdawałoby się, nieznaczące w kontekście całego świata, ale w rzeczywistości pociągające za sobą zupełnie nieoczekiwane konsekwencje. Poprzez sporą liczbę połączeń i odniesień pomiędzy kolejnymi opowiadaniami autor pokazuje, jak epizody z życia, przedmioty, decyzje ludzi nieznających się oddziaływują pomiędzy sobą i wpływają na losy innych. Mitchell jest świetnym pisarzem o bardzo plastycznym sposobie opowiadania. Wystarczy strona, dwie, abyśmy wczuli się w klimat, który pragnie oddać w opowieści, i szybko zainteresowali się losami postaci. Oczywiście jedne są lepiej napisane, inne nieco słabiej, zainteresują nas bardziej lub mniej, w różnym stopniu polubimy też różne postaci. Ale, wydaje się, że jest to po prostu jeszcze jedna z zasad rządzących światem, którą autor chciał zaakcentować.
David Mitchell "Widmopis" ("Ghostwritten") Wydawnictwo Literackie 2003 Przekład: Janusz Margański ISBN 83-08-03359-8 Liczba stron: 450 Ekstrakt: 80% Kup w Merlinie |
|