Interesuje go studiowanie relacji między elementami przestrzeni, ruchu, barwy, światła. Stosuje przede wszystkim geometryczne formy, redukując obraz do łuku, linii i płaszczyzn. Wykorzystuje typowy dla konceptualistów zabieg: widz odtwarza w wyobraźni nie namalowaną (wizualnie zdezintegrowaną), ale precyzyjnie wyliczoną część łuku. Prace artysty można oglądać w katowickiej BWA już od 30 marca 2007 roku.  | „Czerwone i czarne”, 2003, akryl, płótno, 140x120 cm, wł. autora, fot. Janusz Podlecki |
Jerzy Kałucki jest jednym z najwybitniejszych malarzy polskich. Studiował w krakowskiej ASP, od 1981 roku prowadzi pracownię malarstwa w ASP w Poznaniu. Debiutował na III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 1959. Związany z Grupą Krakowską. Twórczość Kałuckiego osadzona jest konsekwentnie w nurcie scjentystycznym, w polu nieustannie ponawianych zagadnień, dla czego poszukuje rozwiązań w obszarze różnych dyscyplin (malarstwo, scenografia, rysunek, grafika, konstrukcje przestrzenne, instalacje). Interesuje go studiowanie relacji między elementami przestrzeni, ruchu, barwy, światła. Stosuje przede wszystkim geometryczne formy, redukując obraz do łuku, linii i płaszczyzn. Wykorzystuje symptomatyczny dla konceptualistów zabieg: widz odtwarza w wyobraźni nie namalowaną (wizualnie zdezintegrowaną), ale precyzyjnie wyliczoną część łuku.  | „Teofan”, 1992, akryl, płótno, 112x106 cm, wł. autora |
Jak pisze Bożena Kowalska: Kałucki jest daleki od wszelkich irracjonalnych dywagacji, ale obok tej racjonalnej, świadomej i bez oporu ujawnianej, istnieje druga jeszcze strona jego osobowości, na poły skrywana a może na poły tylko uświadamiana i nie do końca akceptowana. To ta, która sprawia, że purystyczna oszczędność i rygor geometrii w jego pracach łagodzone są czynnikiem liryzmu i że ich zagadkowa przestrzeń skłania do medytacji. Ta sama, która pozwala mu (…) wyrazić przekonanie o koherencji świata, mimo licznych zdawałoby się dowodów, że jest przeciwnie.  | „Pean”, 1992, akryl, płótno, 112x106 cm, wł. autora |
(...) O irracjonalnym pierwiastku w naturze Kałuckiego świadczy nie tylko jego przekonanie o istnieniu owej nieznanej zasady. Świadczy też o nim akceptowane przez artystę abstrakcyjne pojęcie harmonijnej spoistości uniwersum i stworzone przez niego pojęcie „przestrzeni geometrii” – oba równie abstrakcyjne i równie „przeczute” i wyobrażone, a niesprawdzalne empirycznie. To ten obszar jego doznań i emocji sprawia, że dzieła twórcy, mimo głównie intelektualnej inspiracji i matematycznego opracowania nie są tylko doskonale wyważone formalnie, ale mają to magnetyczne przyciąganie, hieratyczność i magię, które czynią je sztuką wysokiej próby, a więc ważkim i przejmującym przeżyciem. Zarówno artystycznym, jak przede wszystkim duchowym. Wystawę Jerzego Kałuckiego „Kategorie przestrzeni II” będzie można oglądać od 30 marca do 6 maja 2007 roku. Wernisaż 30 marca o godz. 19.00. Wystawie towarzyszy wydana przed kilkoma miesiącami monografia autorstwa Bożeny Kowalskiej poświęcona twórczości i życiu Jerzego Kałuckiego.  | „Definicja CC”, 1999, akryl, płótno, 160x135 cm, wł. autora, fot. Marek Gardulski |
 | „Luiza”, 1998, akryl, płótno, 140x120 cm, wł. autora, fot. Marek Gardulski |
Biuro Wystaw Artystycznych w Katowicach40-004 Katowice, Al. W. Korfantego 6 tel. +48 32 259 90 40, +48 32 259 93 24 fax +48 32 259 90 40 Czynne: codziennie (z wyjątkiem poniedziałków) w godz. 10.00 – 18.00 Wstęp: bilet normalny 5,50 zł, ulgowy 3 zł, w środy wstęp wolny dla młodzieży szkolnej i studentów |