Niewiele jest w polskiej prozie współczesnej utworów tak zmyślnie i misternie skonstruowanych, jak prezentowane „Oberki…” To opowieść o odchodzeniu ostatniego pokolenia wiejskich muzykantów, rodu Wiatrów, skrzypków z okolic Nowego Miasta nad Pilicą i Przysuchej, obejmująca lata od wybuchu drugiej wojny aż po dziś dzień. Traktuje o rzeczach małych i wielkich, o miłości i nienawiści, o przemijaniu i trwaniu.

Wszystko tu współgra ze sobą, kompozycja oddaje treść, rytm narracji dostrojony jest do rytmów muzycznych. Oberki – zarówno te oryginalne, jak i „improwizacje na temat” – pełnią funkcję refrenu, są punktem zapalnym historii zwyczajnych i okraszonych cudownością, wyznaczają rytm gęstej prozy, przywodzącej na myśl obrazy Jana Jakuba Kolskiego.

To piękny hymn na cześć kultury ludowej, jej humanistycznej i ekumenicznej wielowarstwowości.

Powiadają, że Cierń Camorry to niezwyciężony fechmistrz, złodziej nad złodziejami, duch, który przenika ściany. Pół miasta wierzy, że jest legendarnym bohaterem i obrońcą biedaków; druga połowa uważa, że opowieści o nim to mit dla głupców. Jedni i drudzy się mylą.

Drobny i słabo władający rapierem Locke Lamora rzeczywiście jest (ku swemu utrapieniu) Cierniem Camorry. Z pewnością nie cieszy się z plotek towarzyszących jego wyczynom – a specjalizuje się w najbardziej złożonych oszustwach. Istotnie, okrada bogatych (kogóż innego warto okradać?), ale biedni nie oglądają ani grosza z jego zdobyczy. Wszystko, co zdobędzie, przeznacza na użytek swój i swojego nielicznego gangu złodziei: Niecnych Dżentelmenów.

Wielobarwny i kapryśny światek przestępczy wiekowej Camorry jest ich jedynym domem. Niestety, w ostatnich czasach nad miastem zawisło widmo tajemnicy, która grozi wybuchem wojny gangów i rozdarciem półświatka na strzępy. Locke’a i jego przyjaciół, wplątanych w śmiertelną rozgrywkę, czeka niezwykle trudna próba pomysłowości i lojalności. Jeśli chcą żyć, muszą z niej wyjść zwycięsko…

Inkwizycja na ziemi, lustracja w niebie

Finalista nagrody Nike, wybitny malarz, rysownik i pisarz zaprasza w kolejną mistyczną podróż. Nowa powieść Henryka Wańka to pełna przewrotnej metafizyki książka historyczna z intrygą sensacyjną w tle… Bohaterem „Sprawy Hermesa” jest działający w szeregach pewnej tajnej „inkwizytorskiej” komisji natchniony pastor, którego wstępujący na tron Fryderyk Wilhelm III niespodziewanie odwołał ze stanowiska! Zarówno cenzorska działalność grupy teologów pod przewodnictwem Hermesa, jak i objęta zmową milczenia zagadka jego nagłej degradacji nie zostały nigdy rozpatrzone i sprawiedliwie osądzone przez śmiertelników. W efekcie „sprawę” przejął niebieski trybunał, a dokładniej anielski radca von Engel, dowodząc tym samym, że… „kara dosięga zawsze i wszędzie, nawet w wieczności”.

Zapomnijcie o cudzie gospodarczym azjatyckich tygrysów. Zapomnijcie o potędze Stanów Zjednoczonych. Zapomnijcie o niemieckich autostradach. Zapomnijcie o rosyjskich surowcach. Polacy nie muszą już niczego nikomu zazdrościć.

Teraz właśnie na Polskę skierowane są oczy całego świata. To nad Wisłą, Odrą i Wartą wyrastają największe światowe fortuny, w polskich miastach koncentruje się walka wywiadów, tutaj powstają nowożytne cuda architektury – lewitujące nad Poznaniem Wiszące Ogrody i Drugie Trójmiasto – pierwsza magiczna metropolia, łącząca portalami Poznań, Wrocław i Kraków. W Poznaniu i Warszawie prosperują olbrzymie giełdy magii, które odwiedzają dziennie setki tysięcy ludzi. Polskie firmy rozwijają się najlepiej na świecie dzięki usługom Esoteric Support for Business i oszałamiająco tanim surowcom, sprowadzanym z zaświatów. W nocnych klubach gości zabawiają nimfy i dziwożony, a do ulubionych rozrywek nowej polskiej arystokracji należy safari po drugiej stronie lustra, podczas którego poluje się na smoki i żarptaki. Nauka poszła w kąt, a wszyscy chwycili za stare księgi, zbiory baśni i wahadełka.

Potęgę Rzeczpospolitej budują złodzieje samochodów, którzy z dnia na dzień stają się nagle kadrą decydującą o zwycięstwie. Kwitnie czarnorynkowy handel dżinnami bojowymi i śmiertelnie niebezpiecznymi zaklęciami. Nad wszystkim czuwa zaś supertajna komórka wojska polskiego – Królikarnia – oraz dziewięciu wskrzeszeńców na usługach kurii gnieźnieńskiej.

Wszystko to dzięki jednemu szaleńcowi, któremu Polska zawdzięcza technologię wypraw na Drugą Stronę Lustra. Powiedzieć, że cały świat stanął otworem to mało – dzięki przejściom „rabbithole” otworem stanęło wiele, wiele światów, które Nowa Rzeczpospolita objęła pewnie w posiadanie.

Jednakże nawet tak pomyślna rzeczywistość nie jest wolna od problemów. Magiczny kielich wpada w niepowołane ręce. Demony przenikają do realnego świata bez biskupiego imprimatur. Jedna po drugiej otwierane są „nory” – nielegalne przejścia do zaświatów. Kto wie, co przez nie przeniknie?

Rozpoczyna się walka o utrzymanie kontroli nad magią, dokonującą pełzającej inwazji na rzeczywistość. Królikarnia ponosi dotkliwe straty, a nieprzyjazne Polsce państwa, po początkowym szoku podejmują energiczne działania, by nadrobić stracony dystans. Dodatkowych kłopotów przysparza rosnący w siłę, niezależny od Królikarni ruch wiedźm. W tej sytuacji kierownictwo Królikarni podejmuje ryzykowną grę i postanawia sprowadzić do Polski zapomnianego maga. Jaką cenę przyjdzie za to zapłacić?

„Królikarnia” to opowieść o świecie, który zmienia się pod wpływem magii, o radykalnie odmienionej Polsce i wciąż takich samych Polakach. To historia o kraju, który po dziejowych zawieruchach wreszcie otrzymał złoty róg. Jak go wykorzysta?

A wszystko zaczęło się w Poznaniu…

Ludzie od wieków śnili o cudownym ogrodzie, który na początku dziejów był naszym domem. Krążyły legendy, łowcy fok na północy powtarzali szeptem dziwne pogłoski. Najbardziej odważni zapuszczali się na sam kraniec świata, gdzie nie ma nic prócz wiecznego lodu. Nie wszyscy wracali… Kiedy przed dwudziestu laty Żarek, syn Kościucha, wdepnął w łajno wilkołaka – co zostało opisane w powieści „Zły brzeg” – jego najmłodsi bracia, Lestek i Pestek, dopiero uczyli się mówić. Wyrośli razem, razem poznawali rybacki fach i razem wyruszyli na poszukiwanie przygód. A kiedy los ich rozdzielił, pokonali wieczny ogień i lody Północy, i największą przeszkodę – własną słabość – żeby znowu się odnaleźć.

Akcja trzeciej powieści Patykiewicza rozgrywa się w tym samym świecie posępnej magii, a bohaterowi ścigają odwieczne marzenie ludzkości – Raj…

„Przypuszczalnie atak niedźwiedzia” – podaje prasowa notatka. Cóż, ludzie przyjmą każde wyjaśnienie, byle nie padło słowo „wilkołak”. Mieszkańca niewielkiego miasteczka w Górach Skalistych teoretycznie mógł zabić niedźwiedź, Colin nie wierzy jednak w takie zbiegi okoliczności. Tak się bowiem składa, że właśnie w tym miasteczku przebywają pod opieką wujostwa jego przyrodni brat i siostra. Czy są w jakiś sposób powiązani z tajemniczą śmiercią?

Colin rozstał się z rodzeństwem przed siedmiu laty, kiedy ich rodzice – jego ojciec i macocha – zostali brutalnie zamordowani. Jest wdzięczny stryjowi Gordonowi, który go przygarnął i wyprowadził na prostą. Jest też, choć nie lubi się do tego przyznawać nawet przed sobą – wdzięczny nieznanemu mordercy, gdyż życie z nienawidzącym go ojcem-psychopatą nie było sielanką.

Niespokojny o siostrę i brata, Colin wyrusza, aby na własną rękę wyjaśnić sprawę, która pozornie wydaje się prosta. Zaraz po przybyciu na miejsce przekonuje się, że miał rację: niedźwiedź to „fakt prasowy”. Spokojne, bogobojne miasteczko przeżywa istny najazd wilkołaków. Policja jest równie nieświadoma prawdziwego stanu rzeczy jak mieszkańcy, jednak Colin i tak nie zamierzał prosić nikogo o pomoc. Problem wilkołaków chce rozwiązać na swój sposób.

Marzyliście kiedy, żeby sobie postrzelać na świeżym powietrzu do ruchomych celów (a niektóre z nich biegają naprawdę szybko, więc nie jest to takie całkiem niesportowe), obejrzeć obce kraje, gdzie dziewczęta za parę jedwabnych pończoch zmieniają się w dzikie zwierzątka, przywieźć trochę złota oraz kosztowności od tych biednych żółtych czy czarnych ludzi, którzy tak naprawdę wcale ich nie potrzebują – a potem przechwalać się tym wszystkim nad kuflem zimnego piwa? W takim razie moja opowieść jest właśnie dla was.

My też nasłuchaliśmy się od ojców, wujów i starszych braci o kopalniach diamentów w najdzikszym sercu Czarnego Lądu, o walecznych afgańskich plemionach i skarbach maharadżów. I tylko czekaliśmy, aż trafi się okazja, żebyśmy wreszcie znaleźli się gdzieś na południu Europy z odpowiednią ilością Sikhów i perspektywą łupu.

Kiedy więc wreszcie się o niej dowiedzieliśmy – o tej wielkiej wojnie, która miała położyć kres wszystkim wojnom – natychmiast się zaciągnęliśmy. Na początku było nas siedmiu: Kurczak i Myszak z naszej farmy, Wielki Bill i Przygięty Mick ze Speewah, gdzie jaja emu są takie wielkie, że ze skorupek da się robić domy, bushranger Dan Lloyd, czarny tropiciel Snowy, no i ja z moim piekielnym werferem. I zamierzaliśmy wycisnąć z tej całej awantury, co nasze. Ostatecznie świąteczne paczki od księżniczki Mary nie rekompensują wszystkiego, co nie?

A potem, zanim się obejrzeliśmy, zdarzyło się Gallipoli, Fromelles, Somma, i Paschendale – i ziemia niczyja raz na zawsze przestała się nam kojarzyć z niezwykłymi, złotonośnymi krainami na końcu świata.

Ale to było później. Na razie niech żyją marzenia i fantastyka rozrywkowa! Hurrra!

Thriller, fantastyczna antyutopia, romans, czarny kryminał i mistyczna opowieść o miłości – to wszystko znajdziemy w „Szczelinach” – debiutanckim tomiku (z minipowieścią i siedmioma opowiadaniami), którego autorką jest młoda rosyjska dziennikarka Anna Starobiniec. Próżno tu szukać utworów lekkich i przyjemnych. Wizja Moskwy po apokalipsie – wojnie między żywymi i androidami, gdy nieliczni ocalali władają całymi dzielnicami i „zamawiają” produkcję swoich nieżyjących już ukochanych; pociąg, który zawiezie bohatera z Rostowa do Moskwy, ale też do jego równoległego życia; nerwica natręctw prowadząca do katastrofy; tajemnicza firma zajmująca się „tworzeniem przypadków”… Rzeczywistość zapętla się, zatacza krąg i powraca, światy nakładają się na siebie – nic nie jest pewne, stałe ani oczywiste. Psychodeliczne, wstrząsające opowiadania, mogą powodować dreszcz wstrętu, ale potrafią też zachwycić liryzmem treści i lakonicznością formy. Porównywana do Philipa K. Dicka i Stephena Kinga Anna Starobiniec bulwersuje, przeraża i zaskakuje – ale czyni to z niezwykłym talentem.

Czas jest zasobem. Wszyscy wiedzą, że trzeba nim gospodarować.

Na Dysku zadanie to przypada Mnichom Historii, którzy magazynują go i przepompowują z miejsc, gdzie się marnuje (na przykład spod wody – ile czasu potrzebuje dorsz?), do takich jak miasta, gdzie nigdy nie ma dość czasu. Ale konstrukcja pierwszego na świecie naprawdę dokładnego zegara staje się dla Lu-Tze i jego ucznia Lobsanga Ludda początkiem wyścigu… no, z czasem. Ponieważ ten zegar zatrzyma czas. A to będzie dopiero początkiem kłopotów.

„Złodziej czasu” prezentuje także pełnu komplet postaci drugoplanowych – bohaterów i złoczyńców, yetich, mistrzów sztuk walki oraz Ronniego, piątego Jeźdźca Apokalipsy (który odszedł, zanim stali się sławni).

W niedalekiej przyszłości w Japonii dochodzi do przewrotu, który powoduje wydzielenie się państwa Edo. Nie uznawany przez społeczność międzynarodową twór państwowy rządzony jest przez władcę absolutnego. Świat odcięty od cywilizacji, pozbawiony wszelkich udogodnień. Świat w którym nie ma telefonów komórkowych, komputerów, kart kredytowych czy filmów. Mimo tych niedogodności o jedną wizę do tej krainy stara się ponad 300 osób. Szczęście uśmiecha się do Satō Shinjirō. Czy to zrządzenie losu sprawiło, że to właśnie on dostał przepustkę do Edo, a może komuś zależało, aby mężczyzna wrócił do miejsca, w którym się urodził?

Książka „Konparuya Gomez” jest odzwierciedleniem japońskiej tęsknoty za tradycją. W 2005 roku zdobyła główną nagrodę Japan Fantasy Novel Award.

Sięgnij po tą książkę, bo to, panie, wojna, rzeź i rąbanka. Jest tu wszystko: menele, magowie, miłość, zdrada… I pośmiejesz się, i popłaczesz.

Spotkasz ulubionych bohaterów Romualda Pawlaka: Rosselina – pogodnika trzeciej kategorii, oraz Fillegana z Wake – rycerza, awanturnika i maga-samouka. Czytelnicy o mocnych nerwach zobaczą dlaczego kaci hodują mrówki, a ekologowie – jak się kończą eksperymenty magiczne na morskich skorupiakach.

Jeśli masz wrednych sąsiadów, przekonasz się, że nie warto nasyłać na nich armii nieumarłych. Jeśli jedziesz pracować do Szkocji, przyda ci się garść nowych faktów o potworze z Loch Ness.

Przygody miewają jednak w tej książce nie tylko bohaterowie magicznych krain. Pełne zwariowanego humoru wypadki czyhają również w Polsce. Tylko tu menel może niespodziewanie trafić do nieba, zaś artysta – dla dobra reklamy – poświęcić więcej niż talent.

Zabawny i bezkompromisowy rozrachunek z nową falą polskiej emigracji i jej złudzeniami skonfrontowanymi z londyńską rzeczywistością.

Tomasz Płachta próbuje ułożyć sobie życie nad Tamizą, by w ten sposób udowodnić wszystkim swoją życiową zaradność, ale notorycznemu aspołecznikowi z niewyparzonym językiem i szeregiem dziwacznych przyzwyczajeń ciężko jest przebić się w wielokulturowym świecie brytyjskiej metropolii. Chiński właściciel sklepu z zabawkami i jego niepełnosprawny krewny. Grecka biolożka morska o wielkich aspiracjach i wątłym zdrowiu. Pakistańczyk z podejrzanie wypchanym plecakiem. Egocentryczny Hiszpan wlepiający mandaty z pasją inkwizytora. Żyd z tajemniczą inskrypcją na przedramieniu. Polka ze zbyt dużą ilością funtów (wagi). Niemiecki gej, wielbiciel kolarstwa. To tylko niektóre z postaci mających nieszczęście spotkać na swojej drodze Tomasza Płachtę. W tle zaś dzieją się rzeczy o doniosłym znaczeniu historycznym – otwarcie granic UE dla Polaków, śmierć Papieża, zamachy terrorystyczne.

Wyobraź sobie świat bez terroryzmu. Bez wojny o naftę, bez islamskich bojowników, bez kontroli na lotniskach. Wyobraź sobie, że bomby atomowe wymazały z mapy cały Bliski Wschód…

John Corey, pracownik Federalnej Grupy Zadaniowej do spraw Terroryzmu przy FBI, wyrusza w leśną głuszę na północy USA w poszukiwaniu zaginionego w akcji przyjaciela. Idąc jego tropem, trafia na ślad ekskluzywnego klubu, którego właścicielem jest milioner Bain Madox, patriota weteran wojenny. W strzeżonej przez armię ochroniarzy posiadłości grupa polityków i wojskowych wysokiego szczebla realizuje tajny plan. Stawką jest życie trzystu milionów ludzi. Corey i Madox stają naprzeciw siebie. Szykuje się ostra walka twardych charakterów.

DeMille, uznany król sensacji, przygotował niezwykłą mieszankę humoru, akcji i grozy. Powieść intryguje tym bardziej, że przedstawia prawdopodobny scenariusz.

W mieście robi się coraz goręcej. Nie tylko za sprawą słońca, ale i kipiących umysłów. Słowa, sentencje, złote przepisy na życie zaczynają wrzeć i mieszać się w wielkim kotle, tracąc kształt i znaczenie, a jednocześnie formując zupełnie nową jakość. W samym środku tej absurdalnej apokalipsy zjawiają się Grzesio i Sypcie. To oni zdają się epicentrum tego ostatniego mentalnego trzęsienia ziemi. Dwie osie fabularne, niczym dwa nadawane równolegle seriale, na które się przełączamy, wciągają nas bez reszty. Z jednej strony realistyczny obraz współczesnej Polski, z drugiej surrealistyczna historia Miejskiego Watażki – doprawdy można się otrzeć o schizofrenię prezentującą się tu dziwnie znajomo.