powrót do indeksunastępna strona

nr 02 (LXXIV)
marzec 2008

Do księgarni marsz…: marzec 2008
Zapraszamy do naszego nowego cyklu „Do księgarni marsz...”. Co miesiąc będziemy przedstawiać zapowiadane nowości książkowe, które z różnych względów mogą być warte Waszego (i naszego) zainteresowania

W naszym cyklicznym zestawieniu przedstawiamy najciekawsze książkowe premiery nadchodzącego miesiąca. Oczywiście część wyczekiwanych przez nas książek może się później okazać wcale nie tak wspaniała (z czystym sumieniem polecać możemy tylko wznowienia), ale na pewno każda z nich warta jest zainteresowania. Choćby po to, żeby przekonać się, w jakiej formie jest znany pisarz, jak autor poradził sobie z ciekawym/trudnym tematem albo czy książka zasługuje na nadany jej rozgłos.

Niestety, nie możemy zagwarantować terminowości wydawania prezentowanych pozycji. Dokładamy wszelkich starań, aby nasze „polecanki” pokrywały się z najświeższymi zapowiedziami, ale te lubią się zmieniać (czytaj: opóźniać) z dnia na dzień. Jeśli więc narobiliście sobie smaku, miesiąc mija, a Wasz księgarz wciąż powtarza „Jeszcze nie ma!”, to listy z pogróżkami prosimy kierować do poszczególnych wydawnictw.

‹Droga›
‹Droga›
Cormack McCarthy ‹Droga›
O Cormacku McCarthym zrobiło się ostatnio głośno za sprawą nagrodzonej Oscarem ekranizacji powieści „To nie jest kraj dla starych ludzi”. Frapująca historia o przebudzeniu z „American dream”, choć niepozbawiona wad, została bardzo dobrze przyjęta przez czytelników. „Droga”, z postapokaliptyczną scenerią i mieszaniem gatunków, zapowiada się jeszcze ciekawiej. Tym bardziej że etykieta „nagrodzone Pulitzerem” obiecuje naprawdę sporo.
‹W kraju niewiernych›
‹W kraju niewiernych›
Jacek Dukaj ‹W kraju niewiernych›
Wznowienie (starsi fani mogą w końcu wymienić wysłużone wydanie SuperNowej na ładne, twardookładkowe i z dumą postawić obok „Lodu”) znakomitego zbioru opowiadań Jacka Dukaja, zawierającego między innymi zekranizowaną przez Tomasza Bagińskiego „Katedrę”. Zdecydowanie jest to lektura obowiązkowa dla miłośników fantastyki, o czym można się samemu przekonać, czytając pochodzące z tego właśnie zbioru nominowane do Zajdla opowiadanie „Ruch Generała”. A na zachętę również: „Dlaczego lubimy Dukaja?” oraz wywiad z samym pisarzem.
‹Cylinder van Troffa›
‹Cylinder van Troffa›
Janusz A. Zajdel ‹Cylinder van Troffa›
Wznowienie klasyki polskiej fantastyki socjologicznej. Co prawda niektórzy twierdzą, że proza Zajdla się zestarzała (patrz recenzje „Wyjścia z cienia”, „Paradyzji” i „Całej prawdy o planecie Ksi”), ale warto samemu się o tym przekonać. Zresztą klasyka ma to do siebie, że znać ją trzeba i basta.
‹Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika›
‹Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika›
Stephen King ‹Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika›
Wznowienie bardzo interesującej autobiografii udającej podręcznik pisarstwa. Jak napisać doskonały horror, czy postać Carrie to projekcja realnych lęków pisarza i dlaczego King nie pamięta pisania „Cujo”? Część odpowiedzi znajdziecie w dyskusji dwóch pań, które na pisaniu też znają się nie gorzej niż Król Horroru. Po resztę marsz do księgarni.
‹Pani Wyrocznia›
‹Pani Wyrocznia›
Margaret Atwood ‹Pani Wyrocznia›
Większość czytelników (zwłaszcza spośród miłośników fantastyki) kojarzy Margaret Atwood z książką „Opowieść podręcznej” sfilmowaną przez Volkera Schlöndorfa. Tymczasem Kanadyjka jest pisarką o bardzo szerokich zainteresowaniach, w których fantastyka to tylko mały wycinek. Kojarząca się z literaturą feministyczną i zagadnieniami roli kobiety w historii oraz we współczesnym świecie (na przykład wysoko ocenione przez nasze recenzentki „Kobieta do zjedzenia” i „Penelopiada”) Atwood jest autorką licznych współczesnych, często drapieżnych i bezkompromisowych powieści i opowiadań (miłośnikom krótkich form polecamy zbiór o znamiennym tytule „Dzikość życia”). W kręgu jej zainteresowań są też tematy ochrony środowiska, prawa człowieka, pisuje także poezję. Wznawiana właśnie „Pani Wyrocznia”, wcześniejsza powieść z roku 1976, to złożona (w kilku płaszczyznach czasowych) historia pisarki, której życie dramatycznie się zmienia po osiągnięciu sukcesu literackiego.
‹Mój 1968. Po drugiej stronie muru›
‹Mój 1968. Po drugiej stronie muru›
Umberto Eco ‹Mój 1968. Po drugiej stronie muru›
Umberto Eco to nie tylko autor „Imienia róży” i kilku innych świetnych, erudycyjnych powieści (nam szczególnie podobał się „Baudolino”), ale też znakomity felietonista i komentator rzeczywistości. W „Rakiem” i „Zapiskach na pudełku od zapałek” rozważał problemy bardziej ogólne, natomiast w „Moim 1968” zajmuje się konkretnym zagadnieniem, i to bardzo bliskim Polakom. Otóż w opisywanym roku Eco przebywał w Polsce i Czechosłowacji i był naocznym świadkiem zachwiania komunistycznego reżimu. Ciekawym doświadczeniem będzie dowiedzieć się, jak Marzec ‘68 i Praską Wiosnę widział wybitny intelektualista zza żelaznej kurtyny.
‹Mio, mój Mio›
07_081a.jpg;200
‹Mio, mój Mio› 07_081a.jpg;200
Astrid Lindgren ‹Jeszcze żyje Emil ze Smalandii!›
Astrid Lindgren ‹Lotta z ulicy Awanturników›
Astrid Lindgren ‹Mio, mój Mio›
Nie będziemy się wygłupiać i uzasadniać, dlaczego polecamy książki Astrid Lindgren. Jeśli tego sami nie wiecie, to chyba dzieciństwo spędziliście na innej planecie albo książek po prostu nie czytacie (ale w tej sytuacji prawdopodobnie do naszego poradnika trafiliście też przez przypadek). Powiedzmy po prostu, że „Nasza Księgarnia” w marcu wznawia trzy klasyczne pozycje tej autorki.
powrót do indeksunastępna strona

26
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.