Jest znany i uwielbiany na całym świecie. Płacą mu za kilkunastometrowe rysunki na ścianach budynków użyteczności publicznej. Niektórzy chcą mieć nawet jego malunki na swoim chodniku. Kurt Wenner to artysta światowej sławy, o pracach którego słyszeli niemal wszyscy. Niewielu jednak kojarzy jego nazwisko.  | „Akteon”Fot. www.kurtwenner.com
|
Opowieść o przyszłym artyście zaczyna się w Ann Arbor, w stanie Michigan, gdzie przyszedł na świat. Dzieciństwo upływało mu spokojnie aż do momentu, gdy w wieku 16 lat stworzył swój pierwszy rysunek na chodniku. Niedługo później wiedział już, że chce zostać artystą. Uczęszczał do dwóch szkół dla przyszłych twórców: Rhode Island School of Design i Art Center College of Design. Szybko się rozwijał i po ukończeniu edukacji został dostrzeżony przez NASA, gdzie rozpoczął pracę jako artysta koncepcyjny. Tworzył rysunki na temat eksploracji galaktyki i przyszłych wypraw kosmicznych. Praca, mimo że ciekawa, nie utrzymała go w miejscu na długo. Już w 1982 roku Wenner zakończył współpracę z NASA, sprzedał większość swojego dobytku i przeniósł się do Rzymu, gdzie zaczął studiować sztukę. Pociągały go przede wszystkim prace klasyków, a zwłaszcza antyczne rzeźby. Rysunek uliczny zaczął uprawiać właśnie w tym okresie i już po dwóch latach uważany był za mistrza tej techniki. Jego rysunki zaczęły pojawiać się w gazetach i magazynach na całym świecie. Znalazły się na łamach pism z Włoch, Niemiec, Szwajcarii, USA i Meksyku. Nakręcony w 1987 roku film dokumentalny, pokazujący prace Wennera z całej Europy, został uhonorowany pierwszym miejscem na festiwalu filmowym w Nowym Jorku. Z kolei w 1991 roku powstał 45-minutowy film, finansowany przez szwajcarską i niemiecką telewizję, na temat prac artysty znajdujących się we Włoszech. Dzięki tak intensywnej promocji i wsparciu mediów rysunki Wennera stały się znane na całym świecie.  | „Times Square”Fot. www.kurtwenner.com
|
Artysta jest bez wątpienia jednym z najoryginalniejszych twórców na ziemskim globie. Maluje na płaskiej powierzchni chodnika w taki sposób, by wywołać w obserwatorze wrażenie głębi. Czasami obok malunku na podłożu dzieło wzbogacone jest poprzez rysunek na umieszczonej nieopodal ścianie, co dodatkowo potęguje niezwykły efekt głębi. Wenner uzyskuje go poprzez mistrzowskie zastosowanie anamorfozy, czyli przekształcenia. Zabieg ten w malarstwie znany jest od wieków, a najsłynniejszym jego przykładem jest zniekształcona czaszka na pochodzącym z 1533 roku płótnie „ Ambasadorowie”, namalowanym przez niemieckiego malarza Hansa Holbeina. By w pełni odczytać ten obraz, należy na niego spojrzeć wprost i z ukosa. Ukryty czerep można także dostrzec dzięki zwykłej łyżce. Gdy przyłożymy ją w odpowiedni sposób do płótna, na metalowym uwypukleniu dostrzeżemy ludzką czaszkę. Wenner efekt ten stosuje do uzyskania wrażenia głębi na płaskiej powierzchni. Maluje sceny rodzajowe, czerpiąc obficie z mitologii, literatury, muzyki, historii i religii. Niemal w każdej z jego prac widać zamiłowanie do antycznej rzeźby – uderza zwłaszcza niezwykła, klasyczna proporcjonalność sylwetek i układ ciał bohaterów. Najczęściej są to nadzy mężczyźni o aparycji Dawida ułożeni w nietypowej pozie. Bogactwo dzieł Wennera to przede wszystkim duże nasycenie detalem oraz reinterpretacja starych motywów na potrzeby nowoczesnego świata.  | „Dies Irae”Fot. www.kurtwenner.com
|
Wiele rysunków artysty ma wydźwięk komercyjny i reklamowy, a rysowane są na zamówienie. Mimo to należy oddać Wennerowi, że potrafi kunsztownie zbudować iluzję i udramatyzować nudną miejską przestrzeń, co wydaje się niemal niewykonalne. Dzięki jego pracom, a są ich już setki w najróżniejszych zakątkach świata, betonowa zastana przestrzeń metropolii zyskuje nowy, zaskakujący wymiar. Plusem dzieł Wennera jest także ich dostępność dla widzów – niektórzy ludzie mijają je codziennie w drodze do pracy, dzięki czemu żyją one stale w ich świadomości. |